Όσοι παρατηρούσαν προσεκτικά τα πράγματα, το περίμεναν: οι πολιτικές δυνάμεις της χώρας που σχετίζονται, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο, με τα δυο κόμματα εξουσίας της Μεταπολίτευσης, αδυνατούν να κατανοήσουν τις διαχρονικές ευθύνες τους και συνεχίζουν τον χαβά τους. Το αποδεικνύουν, αυτές τις ημέρες, καταστρέφοντας την ειδυλλιακή εικόνα που σκηνοθετούσαν.
Με τον τρόπο του ο καθένας ωθεί όχι μόνο το παραπαίον πολιτικό σύστημα, αλλά την ίδια τη χώρα στην τελική διολίσθηση. Μια αφορμή...........
χρειαζόταν. Και την αφορμή αυτή την έδωσε η -ψευδής, ούτως ή άλλως- εντύπωση ότι τα πράγματα πάνε καλά και η χώρα βρίσκεται στην τελευταία φάση εξόδου από την κρίση. Τι ήταν να το πουν; Άρχισαν ταυτόχρονα να προσπαθούν να το ιδιοποιηθούν, καθένας για λογαριασμό του. Αυτό ήταν αρκετό για να αρχίσει ο χορός των δαιμόνων. Το αντιρατσιστικό νομοσχέδιο ήταν απλώς η αφορμή. Έλεος. Αυτά χρειάζεται η χώρα αυτή τη στιγμή;
Η ομάδα περί τον Αντώνη Σαμαρά έχει επιδοθεί τον τελευταίο καιρό σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων και αποπροσανατολισμού της κοινής γνώμης. Όχι για να φέρει σε πέρας το πρόγραμμα ανάκαμψης που η ίδια υπέγραψε με τους δανειστές -στα πλαίσια του Μνημονίου που κατήγγειλε προηγουμένως- αλλά για να κερδίσει χρόνο και να υλοποιήσει το μόνο πρόγραμμα που δείχνει να την ενδιαφέρει: το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων.
Παράλληλα, αυτή η ομάδα προσπαθεί να εξελιχθεί σε νέο κόμμα και καταστρώνει σχέδια αφομοίωσης των πιο αντιδραστικών και των πιο ελεεινών στοιχείων του δημοσίου βίου. Το πάρτι είναι πάρτι της παλιάς Δεξιάς που τους χωράει όλους, ιδίως τους ακραίους της. Αυτό το κόμμα δεν είναι η Ν.Δ. που ξέρουμε. Είναι η Ν.Δ. που θα έφτιαχνε ο μακαρίτης ο Ευάγγελος Αβέρωφ, αν είχε την ευκαιρία. Τα αντανακλαστικά του ίδιου του Σαμαρά στην υποχρέωση της χώρας να ενσωματώσει την ευρωπαϊκή αντιρατσιστική νομοθεσία το αποδεικνύει.
Η ομάδα περί τον Βαγγέλη Βενιζέλο έχει χάσει τον μπουσούλα, αποδιαλύει στο ΠΑΣΟΚ ό,τι δεν πρόλαβε να διαλύσει ο Παπανδρέου και ο επικεφαλής της δίνει κάθε μέρα και από ένα ρεσιτάλ μεγαλείου, στα πλαίσια της αλαλούμ πολιτικής του που έχει όλα τα στοιχεία περαιτέρω αυτοκαταστροφής. Ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν δίστασε να πει δημόσια «μου προσφέρει εμένα τίποτε να είμαι πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ;» - σαν να κάνει χάρη στους ταλαίπωρους οπαδούς του που προσπαθούν να αντέξουν όσα υφίστανται από τα καμώματα των ηγετών τους. Και με απόλυτη έλλειψη οξυδέρκειας σπρώχνει τα πράγματα σε αδιέξοδα, με τυφλές κινήσεις, όπως η κατάθεση σχεδίου νόμου την Τρίτη.
Απέναντί του, απίστευτοι τύποι με ρόλους στις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, δοτοί οι περισσότεροι, με πλήρη αναισθησία για τις ευθύνες τους βγαίνουν από τις κρυψώνες τους και παίζουν πετροπόλεμο με τον «καβγατζή» Βενιζέλο, προσφέροντας θέαμα χειρότερο και από τη διάλυση της ΕΔΗΚ.
Κάποιος να τους σταματήσει και στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ ή σε ό,τι έχει μείνει από τα δυο κόμματα. Κανείς δεν τους ψήφισε γι' αυτά που κάνουν. Πέρα από την ολοκλήρωση της καταστροφής ρίχνουν νερό στον μύλο της εγχώριας ακροδεξιάς, εξευτελίζοντας την έννοια της πολιτικής. Η χώρα χρειάζεται κόμματα και πολιτικές δυνάμεις για να σταθεί, χρειάζεται πολικό σύστημα, αλλιώς θα περιέλθει στην αγέλη των νεοναζιστικών λύκων.
Κάποιος από το ΠΑΣΟΚ να βάλει τέρμα στην αμετροέπεια και τον ναρκισσισμό του πρόεδρου του που τροφοδοτεί την προκλητικότητα ορισμένων αναιδών συνεργατών του τους οποίους εξέβρασαν οι αμαρτίες τους.
Κάποιος να σταματήσει όσους από τυχοδιωκτισμό την κοπάνησαν από το ΠΑΣΟΚ μετά την ήττα που οι ίδιοι προκάλεσαν και κάνουν ότι δεν ξέρουν τίποτε για το έγκλημα.
Κάποιος από τη Ν.Δ. να σταματήσει το επικοινωνιακό παραλήρημα της πρωθυπουργικής παρέας που υπονομεύει τις όποιες ελπίδες έχει η χώρα να σταθεί κάποτε στα πόδια της για να εξυπηρετήσουν ευτελείς προσωπικούς ρεβανσισμούς.
Κάποιοι να πουν την αλήθεια και να αποκαλύψουν τα νέα κόλπα όσων πολιτικών προσπαθούν να αναγεννηθούν πάνω στις στάχτες της καταστροφής που προκάλεσαν.
Και αν δεν υπάρχει αυτός ο κάποιος, ας μιλήσει αυτός που έχει και τον τελευταίο λόγο: ο ελληνικός λαός. Για να πάει κάθε πολιτικάντης στον πάγκο του.