Ελλην Φορολογούμενος
Άχθος αρούρης είναι έκφραση ομηρική (Ιλιάδα Σ 104) και θα
πει "βάρος της γης", παναπεί άχρηστος άνθρωπος . Και όταν ακούω
άχρηστος άνθρωπος ο νους μου , άθελά μου , πάει στο ΓΑΠ , που εδώ και τρία
χρόνια προσπαθώ να κατανοήσω , με το μέσο μυαλό που πιστεύω ότι διαθέτω , τι
ακριβώς έλπιζε να καταφέρει , ο βλαμμένος τρία χρόνια πριν στη Σύμη.
Και κατέληξα στο ότι, έρχεται μια στιγμή στη ζωή καθενός,
και στο Γιώργο δηλαδή , που οι απλές χαρές της.......... καθημερινότητας του φαινόταν
αναποτελεσματικές, ανούσιες, ρηχές και ο ίδιος ένοιωθε «Άχθος Αρούρης». Μια
ανύποπτη στιγμή σε κάποιο νησί τη Σύμη να πούμε, πάει ο μ@κ@κ@ς και ανοίγει ο στόμας του και τότε κάτι δυσδιάκριτο, φασματικό,
σχηματοποιείται. Όταν κατάλαβε ο ηλίθιος , τι ακριβώς έκανε, σαστίζει, κάθεται παράμερα και σιωπά. Η ψυχή
του, επιλήσμων, πλημμυρίζει από τις απαντήσεις στα ερωτήματα που καιρό πριν
εγείρονταν επιτακτικά και από αμηχανία έναντι της ανυπακοής, της απειθαρχίας,
της ανομοιομορφίας, του ανένταχτου, του περιθωριακού, του οκταώρου, των
συντάξεων του ΙΚΑ , του μισθωτού , του αγρότη , της τριτεκνίας των μπατζανάκηδων, του ειδικού φόρου κατανάλωσης
στα καύσιμα.
Η καταλυτική παρουσία του ΓΑΠ κάλυψε τη χώρα , με φροντίδες ευτελείς,
αλλά και θορυβώδεις, ικανές να
μεταμορφώσουν το ουσιώδες σε ιταμό , το ανύπαρκτο σε υπαρκτό .
Όταν λοιπόν βιώνει τη συναισθηματική κατανόηση της
κατάστασης αυτής, νοιώθει ανόητος. Γνωρίζει ότι είναι ανέγγυος ωστόσο επιλέγει,
να διδάξει … και ακολουθεί το πεπρωμένο του , ευτυχώς μακριά από τη χώρα.
εύχομαι με την ευκαιρία της επετείου του , να
ζει με τις Ερινύες του μακριά από μας κει στα απομακρυσμένα φώτα της
εσπερίας …Χρόνια
Πολλά Γκιόργκο