Ο ναζιστικός χαιρετισμός του Κατίδη: Η απαίδευτη βλακεία πάει γήπεδο

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΦΙΛΗΣ

Ο απαράδεκτος πανηγυρισμός-ναζιστικός χαιρετισμός του ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ, Γιώργου Κατίδη  εύλογα ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων. Η ελληνική κοινωνία, η πολιτεία και οι αρμόδιοι φορείς πρέπει να επιδεικνύουν μηδενική ανοχή σε τέτοια φαινόμενα, πριν αυτά γιγαντωθούν και γεμίσει η χώρα μπρατσαράδες μειωμένης αντίληψης...
Γιατί είναι σαφές, και ας μην κάνουμε τα στραβά μάτια, πως ο καταγγελτικός φασισμός δεν είναι πλέον μόνο μόδα αλλά και τάση με προοπτικές παγίωσης, ιδιαίτερα στους νέους (όπως, άλλωστε, κατέδειξαν και οι πρόσφατες εκλογές).

Δυστυχώς, η νεότερη γενιά ζήσαμε σε μία παρατεταμένα επίπλαστη ευημερία, χωρίς δυσκολίες και κόπο και, αν κρίνω από τον Κατίδη, και με χαμηλό επίπεδο Παιδείας. Ανάλογα το αξιακό υπόβαθρο, η απώλεια κεκτημένων οδηγεί ορισμένους σε αναζήτηση λύσεων μέσω της ενδυνάμωσης της Δημοκρατίας, άλλους, ωστόσο, τους κατευθύνει στην ατραπό του απολιτίκ κρετινισμού, που κάποιοι ιδεολογικοί καθοδηγητές εκμεταλλεύονται για προσπορισμό οικονομικού οφέλους (πουλώντας προστασία) και πολιτική επιρροή.

Έτσι, το περιθώριο έρχεται στο προσκήνιο και βρίσκει απήχηση σε ένα μέρος της κοινωνίας, είτε γιατί «αντιστέκεται στο σύστημα», είτε γιατί «τα λέει έξω από τα δόντια», είτε γιατί «πάει κόντρα στους βολεμένους», είτε γιατί υποκαθιστά το κράτος και τις υπηρεσίες του (α λα Αδελφοί Μουσουλμάνοι στις ισλαμικές χώρες), είτε γιατί κάποιοι είναι ανιστόρητοι, και για πολλούς άλλους λόγους.

Ο αθλητισμός, που έχει στον πυρήνα του την ευγενή άμιλα και το ήθος, και ας κάνουν πολλοί στην Ελλάδα ό,τι περνάει από το χέρι τους για να μας κάνουν να το ξεχάσουμε, δεν χωράει τέτοιες συμπεριφορές, ακόμη και αν ο υπεύθυνος προσπάθησε μάταια να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Η τιμωρία του πρέπει να είναι παραδειγματική (όχι απαραίτητα καταδικαστική), τόσο από την ομάδα του όσο και τα αρμόδια όργανα, ώστε πιθανοί μιμητές να το ξανασκεφτούν προτού εκδηλώσουν δημόσια ό,τι πιθανόν κρύβουν στην άβυσσο της ψυχής τους.

Επισημαίνω, ότι νεαροί ποδοσφαιριστές, όπως ο εν λόγω, αποτελούν ή θα αποτελέσουν πρότυπα για τα νέα παιδιά, τα οποία κινδυνεύουν να υιοθετήσουν μέρος των πεποιθήσεων του αθλητή που θαυμάζουν, δεδομένου πως έχουν την τάση ταύτισης μαζί του. Η πράξη του γίνεται ακόμη πιο απερίσκεπτη, εφόσον πανηγύρισε μπροστά στην κερκίδα που φιλοξενούνται οι μικροί φίλοι της ομάδας.

Η δικαιολογία του νεαρού της ηλικίας, την οποία επικαλέστηκε ο κύριος Λίνεν, μία καθόλα σεβάσμια και συγκροτημένη προσωπικότητα, όχι μόνο δεν αποτελεί άλλοθι αλλά ούτε καν μπορεί να θεωρηθεί επικίνδυνη άγνοια. Έγινε συνειδητά είτε εκ πεποιθήσεως, είτε από βλακεία (κάποιες φορές η διαφορά είναι δυσδιάκριτη), κάτι που φανέρωσε και ο ίδιος ο παίκτης όταν αρχικά παραδέχτηκε ότι «ήθελε να σηκωθεί όλος ο κόσμος-για αυτό έκανα αυτόν τον χαιρετισμό της Χρυσής Αυγής» αλλά και η επιμονή του να κρατά παρατεταμένο το χέρι ενώ κάποιοι σώφρονες επιχειρούσαν να του το κατεβάσουν.

Άραγε, ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής και οι συνομίληκοί του αντιλαμβάνονται πως αν δεν κατέχουν έννοιες όπως η αποδοχή του διαφορετικού, του σεβασμού όλων των απόψεων, του μη διαχωρισμού στη βάση ιδιαίτερων χαρακτηριστικών, κα, το ταβάνι στις φιλοδοξίες τους περιορίζεται δραματικά;

Θα κλείσω με ένα απόφθεγμα του συνταγματολόγου Αριστόβουλου Μάνεση, που υποστήριζε πως «ο ρατσισμός είναι η ιδεολογία των ηλιθίων». Το πού επιθυμεί ο καθένας μας να ανήκει είναι αναφαίρετο δικαίωμαά του, όπως βέβαια και των υπολοίπων να τον κρίνουν…

Υ.Γ. Η ανακοίνωση της Original, παρά τις λεκτικές υπερβολές και το απειλητικό ύφος που προφανώς δεν με χαρακτηρίζουν, δείχνει αντανακλαστικά και σεβασμό της προσφυγικής ιστορίας της ΑΕΚ.

*Ο Κωνσταντίνος Φίλης είναι πολιτικός επιστήμονας και επικεφαλής του Κέντρου Ρωσίας, Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης.