Δυσοίωνες οι προβλέψεις της WWF για το κλίμα στην Ελλάδα

Τροπικές νύχτες, πολλές ήμερες καύσωνα και αυξημένος κίνδυνος πυρκαγιών, προβλέπονται για την Ελλάδα του 21ου αιώνα.
Μέσα στον 21ο αιώνα θα πενταπλασιαστούν οι μέρες καύσωνα, τα δάση θα αντιμετωπίζουν απειλή πυρκαγιάς για 30 επιπλέον ημέρες σε σχέση με σήμερα και οι τροπικές νύχτες θα είναι όλο..........

και πιο συχνές.
Αυτό είναι τμήμα μόνο των δυσοίωνων προβλέψεων που παρουσιάζονται στο Οικοσκόπιο, τη διαδικτυακή χαρτογραφική εφαρμογή του WWF Ελλάς για το περιβάλλον στον ελλαδικό χώρο, όπου παρουσιάζονται χάρτες, που προσομοιώνουν ποιες αλλαγές αναμένονται να συμβούν σε κάθε γωνιά της χώρας.



Μέσα από ενδεικτικούς χάρτες και σχεδιαγράμματα, ο χρήστης του Οικοσκοπίου μπορεί να διαπιστώσει πώς θα μεταβληθούν στο άμεσο μέλλον και συγκεκριμένα κατά τις περιόδους 2012-2050 και 2071-2100, εννέα παράμετροι, που σχετίζονται άμεσα με την κλιματική αλλαγή και τις δασικές πυρκαγιές.



Οι θερμές ημέρες, δηλαδή εκείνες με θερμοκρασίες άνω των 30 βαθμών Κελσίου, θα αυξηθούν κατά 50% την περίοδο 2021-2050 και θα διπλασιαστούν (100% αύξηση) μεταξύ 2071-2100.



Οι κατά μέσο όρο 6,7 ημέρες καύσωνα της περιόδου 1961-1990 στην Ελλάδα προβλέπεται να διπλασιαστούν (12,8 ημέρες) την περίοδο 2021-2050 και να πενταπλασιαστούν (30,50 ημέρες) την περίοδο 2071-2100. Οι τροπικές νύχτες, όταν δηλαδή η θερμοκρασία το βράδυ δεν πέφτει κάτω από 20 βαθμούς, την περίοδο 2021-2050 θα φτάσουν τις 70 τον χρόνο και μεταξύ 2071 με 2100 τις 102, όταν τώρα παρατηρούνται 45 τροπικές νύχτες κατά μέσο όρο στην Ελλάδα.



Προβλέπονται 30 επιπλέον ημέρες αυξημένου κινδύνου πυρκαγιάς ανά έτος, οι οποίες θα παρουσιαστούν κυρίως στις ανατολικές περιοχές της χώρας, από τη Θράκη μέχρι και την Κρήτη. Γενικότερα, όπως τονίζει ο κ. Κορδοπάτης, παρατηρείται μια μεγαλύτερη επιβάρυνση όσο κινούμαστε νοτιοανατολικά. Επίσης, η αύξηση της θερμοκρασίας φαίνεται να συνοδεύεται από αύξηση των ξηρών ημερών. Οι περιοχές που θα επηρεαστούν περισσότερο είναι η Ανατολική Στερεά, η Εύβοια, η Θεσσαλία, καθώς και τα νησιά του Αιγαίου και η Κρήτη.



Επιβαρυντικός παράγοντας παραμένει το πώς είναι οργανωμένες οι ανθρώπινες δραστηριότητες με τις μεταφορές, τις βιομηχανίες. Στη βόρεια Μεσόγειο παρατηρούνται κατά κόρον αλλαγές χρήσεων γης, κατακερματισμός των δασικών εκτάσεων και υπερεκμετάλλευση των πόρων, και έτσι δημιουργείται ένα «εμπρηστικό μείγμα» για τις αντοχές προσαρμογής των οικοσυστημάτων, έναντι του οποίου όλες οι μεσογειακές χώρες οφείλουν να αμυνθούν με τις κατάλληλες πολιτικές, υπογραμμίζει ο κ. Κορδοπάτης.



ΑΜΠΕ