Γράφει ο Βασίλης Δ. Χασιώτης
«...νομίζω πως έχει πια πεθάνει ο συναισθηματισμός που άφηνε να θεωρείται πως το κράτος δημιουργείται από ένα «συμβόλαιο.»
Friedrich Nietzsche
(Εις : Karl Popper : Η Ανοιχτή κοινωνία και οι Εχθροί της, εκδ. Δωδώνη, Αθήνα, 1982, Τόμος Ι, σελ. 374)
Τι σημαίνει ψήφος εμπιστοσύνης στα ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ;
Σημαίνει :
Επιβεβαίωση
της ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΘΕΣΜΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΑΤΗΣ, να εφαρμόζει η πολιτική
εξουσία άλλα από όσα ......
προτείνει ΣΤΗ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΗ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗ ΜΕ ΤΟ ΛΑΟ, και να ΥΦΑΡΠΑΖΕΙ τη λαϊκή ψήφο.
Επικύρωση ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΘΕΣΜΙΚΗΣ ΛΕΗΛΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΛΟΠΗΣ εισοδημάτων και περιουσιών ΤΩΝ ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ.
Επικύρωση
ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΗΣ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΕΩΝ ΜΕΓΑΛΗΣ ΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ, αυτής των
ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΩΝ, δεδομένου ότι η σύνταξη συνιστά τμηματική απόδοση
ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΤΟΥ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥ ΓΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ, από ένα
«κουμπαρά», ΠΟΥ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΔΙΑΦΕΡΕΙ ΑΠΟ ΜΙΑ ΠΡΟΣΘΕΣΜΙΑΚΗ ΚΑΤΑΘΕΣΗ
ΕΝΟΣ ΙΔΙΩΤΗ ΣΕ ΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ.
Επικύρωση
της ΔΙΕΥΚΟΛΥΝΣΗΣ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗΣ ΥΠΕΡ ΤΩΝ ΕΧΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΕΧΟΝΤΩΝ της
ιδιωτικής περιουσίας ΤΩΝ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΩΝ ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ, μέσω της
δημιουργίας προϋποθέσεων που καθιστούν αδύνατη τη διατήρηση της
περιουσίας τους, όπως, η μεγάλη μείωση του εισοδήματος τους (ή ΚΑΙ Η
ΑΠΩΛΕΙΑ του εισοδήματος ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ) με την ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΗ μεγάλη
αύξηση ΤΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΟΥ ΑΚΙΝΗΤΟΥ (φόροι, χαράτσια κ.λπ) που
«υποβοηθείται» αυτή η προοπτική απαλλοτρίωσης, ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΑΥΞΗΜΕΝΟΥ
ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΥΞΑΝΟΜΕΝΟΥ ΚΟΣΤΟΥΣ ΔΙΑΒΙΩΣΗΣ
Επικύρωση
ΤΗΣ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗΣ ΘΕΣΜΙΚΗΣ ΚΑΛΥΨΗΣ εισοδημάτων και περιουσιών ΤΩΝ ΣΥΝΗΘΩΝ
ΕΘΝΙΚΩΝ ΒΑΡΕΛΟΦΡΟΝΩΝ, ΕΚΕΙΝΩΝ ΔΗΛΑΔΗ ΠΟΥ ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ
ΘΕΣΜΙΚΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ (ΤΩΝ ΜΟΝΙΜΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ).
Επιβεβαίωση του ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ, που καταδυναστεύει τη χώρα τα τελευταία τουλάχιστον 30 χρόνια.
Επικύρωση ΤΗΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΡΥΘΜΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ ΒΙΟ, ΜΕΘΟΔΩΝ ΚΑΙ ΑΡΧΩΝ ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ.
Επικύρωση
ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΑΙΩΝ ΚΑΙ ΙΚΑΝΩΝ ΠΡΟΎΠΟΘΕΣΕΩΝ ΕΚΤΟΞΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ ΣΕ
ΠΟΣΟΣΤΑ ΠΟΥ ΘΑ ΤΕΙΝΟΥΝ ΝΑ ΥΠΕΡΒΟΥΝ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ.
Επικύρωση
ΤΗΣ ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΔΙΑΙΩΝΙΣΗΣ ΤΗΣ ΜΥ-ΛΥΣΗΣ ΣΤΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΜΑΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ,
ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ ΜΙΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΘΕΩΡΟΥΝ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΟΙ
ΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΣ ΤΗΣ, ΚΑΙ ΜΕΣΩ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΙΑΙΩΝΙΣΗΣ, ΔΙΑΙΩΝΙΣΗ ΕΠΙΣΗΣ ΤΗΣ
ΞΕΝΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ.
Αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι με το Μνημόνιο ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΤΕ :
- ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΚΑΙ ΒΑΘΕΜΑ ΤΗΣ ΥΦΕΣΗΣ
- ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ
- ΣΥΝΕΧΙΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΔΕΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΩΝ
- ΚΑΙ ΕΝ ΤΕΛΕΙ : ΟΛΟΤΑΧΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΥΡΩ!
Ας μείνουμε για λίγο στο ερώτημα :
Ποιοί παίζουν το παιχνίδι της δραχμής;
Ο
καλύτερος τρόπος για να παίξεις εναντίον κάποιου πράγματος, το οποίο
όμως, δεν επιθυμείς ή και δεν μπορείς να το αντιταχθείς ανοιχτά, γιατί
π.χ. έχει μεγάλο κόστος, ας πούμε πολιτικό, είναι να το υπερασπίζεσαι
μέχρι θανάτου, και την ίδια στιγμή, να αυξάνεις συνεχώς το βαθμό το
βαθμό λαϊκής δυσφορίας από τις συνέπειες της ύπαρξής του.
Ας προσέξουμε τι κάνει το μνημονιακό μπλοκ :
Φυσικά, ομνύει στο ευρώ, έως βαθμού λατρείας.
Μια ευρωνομισματολαγνεία χωρίς όρια, μέχρι βαθμού εκστασιασμού.
Όμως, το κάθε τι που αποτελεί αντικείμενο λατρείας, είναι ανάγκη και να δείχνει και κάποια «θαύματα».
Κι εδώ, το μέγα θαύμα είναι ότι απλώς, δεν βλέπουμε κανένα σωτήριο θαύμα!
Για να επανέλθουμε στην επικείμενη ψηφοφορία.
Στο
κυβερνητικό μπλοκ, διαδίδουν ένα τόσο αισιοδοξίας, ότι οι διαρροές δεν
θα είναι τόσες ώστε να θέσουν σε αμφισβήτηση τη συνοχή του κυβερνητικού
συνασπισμού.
Οι «δεδομένοι» είναι αρκετοί…
Δεν
ανησυχούν λέει, διότι είναι «δεδομένο» το τι ΤΕΛΙΚΩΣ θα ψηφίσουν
κάποιοι, ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ δημοσίως, απειλούν ότι θα καταψηφίσουν ό,τι
αντιβαίνει στη συνείδησή τους.
ΑΛΛΩΣΤΕ ΤΟ «ΕΡΓΟ» ΤΟ ΞΑΝΑΕΙΔΑΜΕ.
Αυτό το είδος πολιτικού, του «δεδομένου», είναι κάτι που συχνά μ’ έχει απασχολήσει.
Το να είσαι «δεδομένος» σε ΚΟΙΝΕΣ ΚΑΙ ΔΟΚΙΜΑΣΜΕΝΕΣ ΣΤΟ ΚΑΙΡΟ ΑΞΙΕΣ, αυτό φυσικά, είναι προς έπαινο και όχι προς ψόγο.
Το
να σε θεωρούν όμως «δεδομένο» στα πλαίσια ΑΡΝΗΤΙΚΩΝ, ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΩΝ
χαρακτηριστικών, ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΔΕΧΕΣΑΙ, αυτό είναι κάτι που μ’ έκανε πολλές
φορές να σκεφτώ, πόσα άλλα πράγματα πρέπει να μπαίνουν στη ζυγαριά της
προσωπικής αξιοπρέπειας ως αντίβαρα, ώστε ΤΕΛΙΚΩΣ να επιβεβαιώνεις ότι
είσαι ΔΕΔΟΜΕΝΟΣ, αλλά τι δεδομένος; Δεδομένος ότι είσαι επιρρεπής στο να
θυσιάζεις ΘΕΤΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ, προσωπικές και όχι μόνο. Π.χ., το να
υποστηρίζεις πράγματα ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΣΟΥ, εφόσον
βέβαια, ισχυρίζεσαι ότι είναι εναντίον της συνείδησής σου.