Έπρεπε να δημοσιεύουν
τα ονόματα που περιέχονται στην υποτιθέμενη
λίστα Λαγκαρντ, ετσι όπως δημοσιεύτηκαν το περασμένο Σάββατο σε μηνιαίο περιοδικό.
Το πρωτο και κυριοτερο είναι αυτό που ακομα και ο ιδιος ο συντάκτης
του επίμαχου κειμένου παραδέχεται ουσιαστικά. Ότι δεν είναι σαφές ότι η συγκεκριμένη
λίστα με ονόματα είναι η λίστα που μας έδωσε η κ Λαγκαρντ. Και αυτό γιατί την
εχει παρειακός λέει, από ανώνυμη πηγή.
Παράλληλα βεβαία, εκτός
του ότι είναι σαφές ότι δεν εχει κάνει κανενός είδους διάστρωση, ούτε δειγματοληπτικά
ερώτηση σε αναφερόμενους, στην λίστα υπάρχουν διάφορα πράγματα που δείχνουν ότι
πρόκειται για επεξεργασμένο κείμενο. Για παράδειγμα τα ονόματα είναι περισσότερα
από όσα τουλάχιστον λένε οι υπουργοί που
την παρέλαβαν, ενώ υπάρχει αναφορά σε επαγγέλματα με ασυνήθιστες λεπτομέρειες
για τράπεζα και άλλες στα αγγλικά και άλλες στα γαλλικά…
Πέρα όμως από αυτά τα
στοιχεία, που κάνουν ήδη προβληματική την δημοσίευση, υπάρχει και το μεγαλύτερο
και σοβαρότερο πρόβλημα. Και9μ αυτό είναι η ουσία του ζητήματος.
Όλοι όσοι αναφέρονται
στην συγκεκριμένη λίστα, που επαναλαμβάνω δεν ξέρουμε αν είναι η περίφημη λίστα
Λαγκαρντ ή κάτι άλλο, είναι ένοχοι;
Είναι φοροφυγάδες;, διακινούν
μαύρο χρήμα;
Προφανώς και όχι. Γιατί ακόμα και αν δεχθούμε ότι η λίστα είναι
πραγματική , κάποιοι μπορει να έχουν χρήματα σε ξένη τράπεζα, όπως νομίμως μπορούν
, και να εχουν φορολογηθεί στην χώρα μας γι αυτά.
Που σημαίνει ότι η δημοσίευση
των ονομάτων τους και μάλιστα ως εν δυνάμει φοροφυγάδων, στην συγκεκριμένη μάλιστα
συγκύρια, είναι συκοφαντική δυσφήμιση. Αλλά
θα προχωρήσω και πιο περά. Μήπως τελικά η δημοσίευση αυτής της λίστας και ο ντόρος
που προκλήθηκε, βοήθα ουσιαστικά να κρυφτούν , μέσα στο γενικό χάος, οι πραγματικοί
φοροφυγάδες. Γιατί , όταν εμπλέκεις παρά πολλούς , αθώους και ενόχους μαζί, τότε
είναι σαφές ότι χάνεται η ουσία του θέματος
και τελικά την γλυτώνουν οι ένοχοι…
Και είναι δυνατόν ο συντάκτης
του δημοσιεύματος , ο όποιος δεν είναι άπειρος δημοσιογράφος, να μην σκεφτεί μόλα
αυτά αλλά και ότι ίσως κάποιοι προσπαθούν να καλύψουν τα πράγματα., Ότι κάποιοι
, στην συγκεκριμένη μάλιστα χρονική συγκύρια, τον χρησιμοποιούν;
Αν και όλα αυτά ισχύουν
και υποστηρίζουν την άποψη μου για το όχι στην δημοσίευση , υπό τις συγκεκριμένες
συνθήκες, θεωρώ επίσης τουλάχιστον ανόητη και κυρίως χωρίς καμία λογική , την δίωξη του συγκεκριμένου δημοσιογράφου και μάλιστα
με την διαδικασία του αυτοφώρου.
Κι αυτό γιατί εδώ εμφανίζεται
ένας κρατικός μηχανισμός (και μάλιστα η δικαιοσύνη) να κινείται βεβιασμένα ενώ σε
άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις δεν ήξερε τίποτε.
Τι κατάφερε η συγκεκριμένη
δίωξη. Ουσιαστικά να κάνει το θέμα μεγαλο. Να προβάλλει περισσότερο δηλαδή , αυτό
το όποιο υποτίθεται ότι ήθελε να σταματήσει. Να ηρωοποιήσει πρόσωπα και καταστάσεις
και να ξεχαστούν οι αντιρρήσεις πολίτικων και δημοσιογράφων για τον τρόπο χρήσης
της περίφημης λίστας και όλοι να συζητούν για την δίωξη.
Έκανε δηλαδή το ακριβώς
αντίθετο….
Και έρχεται λοιπόν αβίαστα
το ερώτημα. Ποιοι θέλουν να μην φανεί η αλήθεια; Ποιοι επιθυμούν να μην τιμωρηθούν
όσοι αποδεδειγμένα εχουν φοροδιαφύγει;
Ποιοι δημιουργούν φασαρία και σύγχυση , με τελικό αποτέλεσμα
να χάνεται η ουσία;