«Ζωντανη» βια στην TV. ( Όμως πως φτάσαμε ως εδώ;)

Γράφει ο Πέτρος Τρουπιώτης
 
  Η βία όλο και περισσότερο μπαίνει πια στην καθημερινή ζωή του Έλληνα. Και δυστυχώς , τείνει να γίνει κομμάτι της ζωής, κάτι σαν το υποχρεωτικό κακό, με το οποίο θα πρέπει να συνηθίσουμε να ζούμε.
 Βία, λεκτική αλλά και φυσική , υπάρχει διάχυτη στην κοινωνία τα τελευταία χρόνια.. Και αρχίζει δυστυχώς να θεωρείται από τους............ περισσότερους πολίτες , κάτι «αυτονόητο», συνηθισμένο.
 Ετσι , φτάσαμε χθες, στο πρωτάκουστο, καινούργιο για την κοινωνία μας, αλλά όχι μη αναμενόμενο είναι η αλήθεια, να έχουμε ξυλοδαρμό  σε ζωντανή μετάδοση. Ξυλοδαρμός μεταξύ βουλευτών.
 Φτάσαμε στο σημείο ο νέος βουλευτής της Χρυσής Αυγής , ο κ Ηλ. Κασιδιάρης , να επιτεθεί σε δυο γυναίκες συναδέλφους του στο κοινοβούλιο, με νερό αλλά και με γροθιές, γιατί  τα όσα έλεγαν δεν του άρεσαν. Γιατί ,τα όσα θεώρησαν ότι έθιγαν τον ίδιο και το κομμα του.
 Δηλαδή, η βία , του στελέχους του ακροδεξιού αυτού κόμματος, βγήκε πια δημόσια και μάλιστα με τρόπο προκλητικό.
  Η συγκεκριμένη επίθεση, είναι καταδικαστέα και απαράδεκτη. Συμπεριφορά πουν οφείλουμε όλοι να καταδικάσουμε γιατί σε αντίθετη περίπτωση θα οδηγηθούμε σε μια κοινωνία – ζούγκλα. Μια ζούγκλα στην οποια κάνεις δεν ξέρει ποιος τελικά θα επικρατήσει. Και κυρίως ποσά θα είναι τα θύματα ως τότε.
  Θα πρέπει , όμως, όσοι σήμερα ξαφνιάζονται από αυτή την εξέλιξη και δηλώνουν έκπληκτοι και αγανακτισμένοι, να σκεφτούν πως φτάσαμε ως εδώ.
 ---Να σκεφτούν πως κάνεις δεν αντέδρασε όταν βουλευτής πέταξε σε υπουργό προ εβδομάδων , σε συνεδρίαση του κοινοβουλίου  τον τόμο του μνημονίου.
 ---Ότι πολλοί θεωρούσαν  σωστό να συγκεντρώνονται έξω από την Βουλή και μουτρώνοντας το κτίριο να φωνάζουν «να καεί να καεί το μπ… η Βουλή», μαζί βεβαίως με τα στελέχη της Χρυσής Αυγής.
--- Να σκεφτούν πως κάποιοι καλλιεργούσαν το κλίμα μιλώντας για δωσίλογους, προδότες αλλά και για « Γουδί»
--- Να σκεφτούν ότι δεν αντέδρασαν , ίσως μάλιστα μίλησαν και για δικαιολογημένη λαϊκή αντίδραση, όταν δεκάδες κουκουλοφόροι, για εβδομάδες κάθε λίγο και λιγάκι κατέστρεφαν την Αθήνα, έσπαγαν και έκαιγαν καταστήματα , έδερναν οποίον δεν τους άρεσε.
--- Να σκεφτούν ότι επέτρεψαν να γίνει εδώ και χρόνια το κέντρο της πρωτεύουσας πεδίο μάχης .
---Να σκεφτούν ότι για δεκαετίες , συγκεκριμένες ομάδες επιβάλουν  με την βία τις απόψεις τους στα πανεπιστήμια, προπηλακίζοντας κάθε διαφωνούντα, καθηγητή ή φοιτητή.
---Να σκεφτούν ότι οι ίδιοι αλλά και κάποιοι σύντροφοι τους εφαρμόζουν εδώ και χρόνια σε τηλεοράσεις και ραδιόφωνα την λεκτική βία που προετοιμάζει το έδαφος για την συνεχεία.
 Να σκεφτούμε λυπούν όλοι, πως όταν ανεχτήκαμε όλη αυτή την βία αλλά και πιθανόν συμβάλλαμε και οι ίδιοι σε αυτήν, ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγηθούμε στο επόμενο στάδιο της. Την ατομική βία και μάλιστα ενώπιων κοινού…
   Γιατί η νομιμοποίηση στην κοινωνία της βίας, γίνεται αργά και μετά εξελίσσεται γρήγορα  στην πράξη.
 Οφείλουμε λοιπόν  μαζί με την καταδίκη την χθεσινής βίας να δούμε και τις δίκες μας ευθύνες , όλοι….
 Γιατί η βία δεν ήλε μονή της. Γιατί η βία δεν πρόεκυψε από το πουθενά. Γιατί η Χρυσή Αυγή δεν πολλαπλασίασε την δύναμη της, ετσι απλά…