Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ»

 Γράφει ο Λεωνίδας Ορφανουδάκης
Τουλάχιστον από τις αρχές Μαρτίου του 2012 κυκλοφορεί στο διαδίκτυο ένα το άρθρο του Κώστα Βαξεβάνη με τον τίτλο (Η συντριβή του συστήματος και το τέλος του διεστραμμένου «εγώ»)..  Κάθε φορά που νοιώθω να ασφυκτιώ μέσα στις αναθυμιάσεις που εκπέμπουν τα..........
Μ.Μ.Ε ανατρέχω στο αρχείο μου και το ξαναδιαβάζω . Όχι πως με σώζει αλλά είναι μια καλή ανάσα ! Σήμερα , ξανά μπροστά στο φάσμα της καταστροφής που ζωντάνεψαν μπροστά στα μάτια μου οι επίδοξοι σωτήρες  μου , το ξαναδιάβασα και ένοιωσα πολύ καλλίτερα . Σκέφτηκα ότι αξίζει να το διαβάσετε και για όσους από φίλους μου το αγνοείτε το ανάρτησα  εδώ «http://patarilogotexnon.blogspot.com/2012/05/blog-post_21.html» στο (ΠΑΤΑΡΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ) . Σταχυολογώ παρακάτω μερικά κομμάτια  που μου άρεσαν ιδιαίτερα .

Χειρότερο απ' το βλέμμα ενός δαρμένου σκύλου είναι το βλέμμα ενός ανθρώπου σαν δαρμένου σκύλου. ....
Γέμισαν οι δρόμοι τέτοια βλέμματα. Άνθρωποι που δεν ξέρουν τι πρέπει να φοβούνται, σαν τα σκυλιά που περιμένουν το χτύπημα. Πού πάμε; Τι θα μας συμβεί; Κανένας δεν μπορεί ν' απαντήσει αλλά και κανένας δεν θέλει. Τι κακό θα συμβεί; Θα χάσουμε τη δουλειά μας, το σπίτι μας;
Δεν είμαι σίγουρος πως η πτώχευση είναι η καταστροφή της Ελλάδας. Προσπαθώ να καταλάβω τι είναι αυτό που θα   πτωχεύσει. Η Παιδεία των προσωπικών Πανεπ/μίων και της κομματικής συναλλαγής; Οι εφορίες της διαφθοράς; Τα νοσοκομεία με το φακελάκι;
Μήπως θα συντριβεί το πολιτικό μας σύστημα, αυτή η μεγάλη αποθήκη με ψεύτες, φαφλατάδες και ανεπάγγελτους; ….. 
Υπάρχουν πολλά που θα χάσουμε, αλλά δεν ξέρω αν είναι αυτά που δικαιούμαστε και πολύ περισσότερο αυτά που χρειαζόμαστε. …. Οι τράπεζες δεν θα έχουν διακοποδάνεια…  και τα παιδιά μας, όταν βγάζουν με 10 το λύκειο, θα πηγαίνουν σε κάποια τεχνική σχολή και όχι στο ιδιωτικό Πανεπιστήμιο του Λονδίνου που αναλαμβάνει να βαφτίσει τους κατιμάδες επιστήμονες με το αζημίωτο….
  Πιο πολύ, νομίζω, θα καταστρέψουμε με τα χέρια μας εκείνο το διεστραμμένο «εγώ» που επιμένει να μας αξιολογεί και να μας συγκρίνει με βάση τις πισίνες, τη μάρκα του αυτοκινήτου και τις κακόγουστες καρό ταπετσαρίες που φοράμε επειδή γράφουν Burberry. ….Οι αγρότες θα επιστρέψουν στα χωράφια. …. Και τα καφενεία των χωριών θα συζητάνε ξανά ποιο παιδί  πρόκοψε και όχι ποιο πήγε σε ριάλιτι….. Το σύστημα της αξιολόγησής μας θ' αλλάξει και ίσως απαιτήσουμε πραγματικά να τιμωρηθούν αυτοί που τα έφαγαν. Ίσως ΔΕΝ ξαναψηφίσουμε εκείνους που μας έφεραν σε αυτήν τη θέση……...
Ναι, θα υπάρξουν χιλιάδες άνεργοι.... Τα επαρχιακά μουσεία της χώρας δεν θα έχουν δέκα κηπουρούς, θα καταργηθούν οι «Οργανισμοί Αναξιοπαθούντων Κορασίδων» και …. Οι ανύπαντρες κόρες αξιωματικών δεν θα παίρνουν επίδομα…. και δεν θα είναι «κατά του γάμου από άποψη», για να παίρνουν το επίδομα.
Φοβάμαι, όπως όλοι. Αλλά θέλω και να συντριβεί ένα σύστημα που αναπαράγει τη σαπίλα. Που βαφτίζει Δημοκρατία τον διεφθαρμένο του εαυτό, Δικαιοσύνη την ατιμωρησία του κι ευτυχία την κενότητα και τον ευδαιμονισμό.
Φοβάμαι.
Γι' αυτό θέλω να τελειώνουμε.
Υ.Γ Φοβάμαι και εγώ ότι ελάχιστα μπόρεσα τελικά να κόψω από το  άρθρο .
Λεωνίδας