Παίζει (και) το κεφάλι του στις 6 Μαΐου

Γράφει ο Πέτρος  Τρουπιώτης
    
   Τα στοιχήματα τα οποία πρέπει να προσπαθήσει να κερδίσει ο Ευάγγελος Βενιζέλος από την νέα του θέση, αυτή του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, είναι πολλά, κρίσιμα για τον ίδιο αλλά και για την πορεία του κόμματος του παράλληλα όμως και πολύ δύσκολα να κερδηθούν.
   Το αποτέλεσμα των εκλογών της 6ης Απρίλιου είναι σαφές ότι όχι μόνον θα καθορίσει το προσωπικό πολιτικό του μέλλον , αλλά εν πολλοίς θα .......
καθορίσει και την πορεία του ΠΑΣΟΚ. Τα Ίσως μάλιστα και το0 αν θα υπάρξει αυτό το κομμα με αυτό το όνομα και τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά σε πολιτική και πρόσωπα τα επόμενα χρόνια στην χωρά.
  Ο κ Βενιζέλος γνωρίζει ότι δεν εχει ούτε τις δυνατότητες λογω αντικειμενικών συνθηκών ούτε τον χρόνο για να μπορέσει να αλλάξει όσα θα ήθελε ή θα έπρεπε να αλλάξει , ετσι ώστε να εμφανίσει ένα νέο πρόσωπο για το κομμα του στον μέσο πολίτη που θα κληθεί να επιλέξει το κομμα που επιθυμεί.
  Ετσι κινείται σε δυο συγκεκριμένες κατευθυνσεις, Δυο κατευθυνσεις που  θεώρει ότι μπορει να του δώσουν την δυνατότητα να οδηγήσει το κομμα σε ήττα μεν , εκλογική , με την έννοια ότι δεν θα είναι πρώτο κομμα, όχι όμως και σε ολοκληρωτική συντριβή , όπως τουλάχιστον έδειχναν μέχρι πριν δύο μήνες όλα τα στοιχειά.
 Η πρώτη εχει να κάνει με  το να παρουσιάσει ένα σχετικά άλλο πρόσωπο σε σχέση με το πρόσωπο του κινήματος επί Γ Παπανδρέου. Ένα πρόσωπο που θα  δείχνει ότι αφήνει τις πολιτικες και τα λάθη του παρελθόντος πίσω. Ένα κίνημα που θα εχει νέα πρόσωπα . Ένα κομμα που εχει αντιληφτεί τα λάθη που έκανε τα τελευταία χρόνια και θέλει να τα αλλάξει όλα . Ουσιαστικά ένα καινούργιο κομμα που αρνείται τις προηγούμενες επιλογές του αλλά και τα κεντρικά πρόσωπα του δράματος των τελευταίων ετών.
 Ετσι ελπίζει ο κ Βενιζέλος και οι συνεργάτες του ότι μπορει να δώσει μια νέα δυναμική στον πολιτικό αυτό χώρο , που ουσιαστικά  βρίσκεται όχι απλώς σε σύγχυση αλλά σε πλήρη αποδόμηση και αντιμετωπίζοντας απαξία από την μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών.
 Η δεύτερη κατεύθυνση εχει να κάνει με την ανάγκη να συσπειρώσει όσο περισσότερους ψηφοφόρους που κόμματος του στις επόμενες εκλογές, απογοητευμένους ή μη.
 Και για να καταφέρει αυτό τον στόχο επέλεξε να βάλει στις εκλογικές λίστες όλους όσους είναι σήμερα βουλευτές ή υπουργοί , άσχετα με το αν μερικοί ακόμα και με την παρουσία τους προκαλούν τα αισθήματα  μέχρι και των πιο φανατικών ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ, όπως για παράδειγμα ο κ Παπακωνσταντινου. Όμως φαίνεται πως επέλεγε αυτή η κίνηση για να μην χυθεί καμία ψήφος.
 Μονον πύου η μια κατεύθυνση αντιπαλεύει την άλλη.
 Δηλαδή δεν είναι δυνατόν να πείσεις τον μέσο πολίτη-ψηφοφόρο ότι αλλάζεις, ότι αποποιείσαι του κυβερνητικού παρελθόντος σου, ότι δέχεται τα λάθη πο9υ εχει κάνει και από την άλλη να έχεις στα ψηφοδέλτια σου , να έχεις προεπιλέξει δηλαδή, τα ιδία πρόσωπα τα οποία ουσιαστικά κατηγορείς για λάθη και παραλείψεις.
 Είναι σαν να προσπαθείς να βάλεις δυο καρπούζια σε μια μασχάλη.
 Και αυτό συνήθως οδηγεί σε δραματικά αποτελέσματα.
   Από την άλλη , ο κ Βενιζέλος, θέλοντας να παρουσιάσει ένα νέο προσωπικό , δυναμικό προφίλ, προβάλει και θα συνεχίσει να το κάνει την δική του παρουσία τους τελευταίους μήνες στην Ευρώ[πη και στις ρυθμίσεις που οδήγησαν στο νέο μνημόνιο.
 Όμως «ξεχνά» την παρουσία του όχι μόνον τα δυο αυτά χρόνια στην κυβερνηση αλλά και την παρουσία του στην θέση του υπουργού Οικονομικών από τον περασμένο Ιούλιο,. Περίοδο που έκανε σημαντικές λάθος κινήσεις ή για κάποιους μήνες άφησε το μηχανισμό χωρίς κίνηση με αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στις σκληρές παρατηρήσεις της τρόικα το Φθινόπωρο.
 Θέλει να ξεχαστεί επίσης το ότι ¨έκανε τον μάγκα» στην τρόικα , ένα βραδύ , αναγκάζοντας την να φύγει και μετά να αναγκαζόμαστε να παίρνουμε κάθε είδους νέα μετρά για να την πείσουμε να επιστρέψει.
 Θέλει επίσης να ξεχαστεί ότι δεν φώναξε δυνατά την αντίθεση του στο δημοψήφισμα Παπανδρέου , που έδωσε την χαριστική βολή στην διεθνή εικόνα της χωράς . Τώρα βεβαία δηλώνει ότι διαφωνούσε , όμως μάλλον είναι πολύ αργά.