Όταν εισαι «με την πλάτη στον τοίχο» δεν ανοιγεις και αλλα θεματα…

Του Πέτρου Τρουπιώτη
Μέσα στην γενική σύγχυση για τα όσα συμβαίνουν στην χωρά μας τις τελευταίες εβδομάδες, θέματα που κυριολεκτικά έχουν να κάνουν με την επιβίωση μας ως ατόμων αλλά και ως κοινωνίας, ορισμένα αλλά ζητήματα περνούν μάλλον απαρατήρητα. Κι όμως είναι και αυτό, ιδιαίτερα σημαντικά σε σχέση με την πορεία της κοινωνίας αλλά και της χωράς μας.
 Για παράδειγμα, χθες ήταν στην Αθηνά, ο προσωπικός απεσταλμένος του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ Μαθιου Νίμιτς, για........
το Σκοπιανό. Και βεβαία συναντήθηκε και με τον πρωθυπουργό Λουκά Παπαδήμο, αλλά και με τον υπουργό Εξωτερικών Σταυρό Δήμα.
  Είναι σαφές, μια και ο κ Νίμιτς, την περασμένη Δευτέρα επισκέφτηκε τα Σκόπια  και συναντήθηκε με την εκεί πολιτική ηγεσία, ότι στην διεθνή σκηνή, έχει αρχίσει και πάλι η συζήτηση για να βρεθεί λύση  στο θέμα του ονόματος.
 Και αυτό  βεβαίως δεν είναι κατ ανάγκη κακό, μια και αυτή η εκκρεμότητα θα πρέπει να λήξει κάποια στιγμή, όμως δεν είναι αυτή την ώρα η κατάλληλη στιγμή για την χωρά μας.
 Και δεν είναι η κατάλληλη στιγμή γιατί η Ελλάδα , βρίσκεται όχι απλώς σε δύσκολη θέση διεθνώς αλλά βρίσκεται κυριολεκτικά στην γωνιά. Και  σε τέτοιες περιπτώσεις, μας διδάσκει η ιστορία, καμία χωρά δεν πρέπει να κάνει ανοίγματα και κινήσεις που οδηγούν σε συμφωνίες διεθνείς.
 Συμφωνίες που γίνονται όταν μια χωρά βρίσκεται σε αδύναμη θέση , είναι σχεδόν βέβαιο ότι δεν μπορεί να βρίσκονται στην δική τους κατεύθυνση.
   Γι αυτό, η κινητικότητα που ξαφνικά υπήρξε και πάλι στο ζήτημα των Σκοπιών, εκεί περί τα τέλη του προηγούμενου έτους, θα πρέπει να μελετηθεί με ιδιαίτερη προσοχή και καχυποψία θα μπορούσε να πει κάποιος , από την ελληνική πλευρά. Και λέω καχυποψία, μια και ενώ όλα έδειχναν να έχουν παγώσει, ξαφνικά, διεθνείς οργανισμοί, παράγοντες αλλά και μερίδα του διεθνούς τύπου ανακάλυψε ξαφνικά και πάλι το πρόβλημα ( το όποιο δεν δημιουργεί και κανένα ζήτημα στην διεθνή σκηνή για να είμαστε ειλικρινείς)  και ανέλαβαν μια σειρά από πρωτοβουλίες για να το λύσουν.
  Γ και μάλιστα την στιγμή που όχι δεν έχουν αλλάξει τα δεδομένα στο συγκεκριμένο θέμα, αλλά αντίθετα ο Σκοπιανός πρωθυπουργός, μετά και την επανεκλογή του έχει σκληρύνει τουλάχιστον στα λόγια την θέση του και δεν δέχεται να συζητήσει καθόλου το ζήτημα παρά μόνον με βάσει την δική του λογική. Μια λογική που δεν γίνεται δεκτή από την χωρά μας.
  Γι αυτό και η στιγμή είναι σαφές ότι δεν είναι κατάλληλη για την χωρά μας, ώστε να ανοίξει θέματα και  να προσπαθήσει να τα λύσει. Ιδιαίτερα όταν οι αντίδικοι μας νοιώθουν ισχυροί και δεν κάνουν πίσω.
 Γα τον λόγο αυτό, θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε με πολύ προσοχή και δυσπιστία ,τις θετικές δηλώσεις των αξιωματούχων , όπως αυτή του κ Νιμιτς χθες συμφωνά με την οποία συνάντησε  «Την ειλικρινή διάθεση της ελληνικής κυβέρνησης για την επίλυση του ζητήματος της ονομασίας».
 Γιατί οι δηλώσεις αυτές μπορεί να  μα ς καλλιεργήσουν ένα λάθος πνεύμα να οδηγηθούμε σε συζητήσεις και να βρεθούμε με την πλάτη στον τοίχο μια και έχουμε αλλά πιο σοβαρά ζητήματα ανοιχτά…