Γράφει ο Γιάννης Βαρουφάκης
Λοιπόν, μερικοί Γερμανοί πολιτικοί σημειώνουν σε μία κόλλα χαρτί αυτά
που έχουν σκεφτεί σε μία στιγμή: η Ελλάδα έχει γίνει ένα δυσβάσταχτο
βάρος και, αν είναι να υποκύψουν στο να συνεχίσουν να βάζουν τα χρήματα
τους σε μία........
συγκεκριμένη μαύρη τρύπα, (οι Γερμανοί) πρέπει να έχουν λόγο
για τον τρόπο που αυτά χρησιμοποιούνται. Προβλέψιμο, η διαρροή του
ντοκουμέντου έδωσε στους Έλληνες πολιτικούς, και ειδικά στον άμοιρο
υπουργό Οικονομικών, μία μεγάλη ευκαιρία να σφίξουν τους μύες τους, να
εξιστορήσουν την οργή τους όσον αφορά το γερμανικό ποδοπάτημα της
εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας, κτλ.
Μπούρδες θα έλεγα! Και για τις δύο πλευρές. Όσον αφορά την Ελλάδα, τι
στο καλό περιμέναμε; Με μιας που μία χώρα αποδέχεται τη λογική του
μεγάλου δανεισμού, με προϋποθέσεις λιτότητας που βαθαίνουν το αναξιόχρεο
της χώρας, αυτό οδηγεί στη ζήτηση περισσότερων δανείων, και φτάνει η
στιγμή που οι διεθνείς δανειστές επιμένουν στην άμεση εγκαθίδρυση
εκτελεστικών εξουσιών. Στη γλώσσα των επιχειρήσεων, αυτό είναι γνωστό ως
διαχείριση περιουσίας εν χρεοκοπία (εκκαθάριση). Οι Έλληνες πολιτικοί
που έβαλαν τις υπογραφές τους στις διακεκομμένες γραμμές των ποικίλων
συμφωνιών διάσωσης, στρεβλώνουν την ευπιστία όταν διαμαρτύρονται για
την απώλεια της εθνικής κυριαρχίας. Τα άλογα δέθηκαν μήνες πριν.
Όσο για τους Γερμανούς πολιτικούς, φοβάμαι ότι η κρίση της ιστορίας
δεν θα είναι ευγενική μαζί τους. Εσκεμμένα συσσώρευσαν γιγάντια νέα
δάνεια σε ένα αφερέγγυο έθνος, με προϋποθέσεις λιτότητας πνίγοντας το
εθνικό εισόδημα, από το οποίο αυτά τα δάνεια (πρόσθεσε και τα
προϋπάρχοντα) θα πληρώνονταν. Και μετά, όταν η κοινωνική οικονομία της
Ελλάδας συρρικνώθηκε και πέθανε, εκνευρίστηκαν γιατί το πρόγραμμα
“μεταρρυθμίσεων” δεν δούλεψε, τα έσοδα από την φορολογία μειώθηκαν, και
δεν υπάρχουν αγοραστές για τα ελληνικά δημόσια περιουσιακά στοιχεία. Το
μήνυμα μου προς αυτούς είναι: επιβάλλατε μία λανθασμένη πολιτική στην
Ελλάδα και την υπόλοιπη περιφέρεια της Ευρώπης, και τώρα πρέπει να
υποστείτε τις συνέπειες.
Για μήνες, μέσα από τις σελίδες αυτής της ιστοσελίδας (και οπουδήποτε
αλλού), έχω υποστηρίξει ότι η τραγωδία των ελληνικών διασώσεων, και
πράγματι η συνολική στρατηγική για την αντιμετώπιση της κρίσης του ευρώ,
έχει γίνει μία κωμωδία λαθών. Δεν είναι στιγμή οι πολιτικοί μας
(Έλληνες και Γερμανοί) να τους ανήκει μέχρι και η συνεχιζόμενη
ηλιθιότητα; Δεν έχει φτάσει ακόμη ο χρόνος να σταματήσουν το παιχνίδι
των κατηγοριών και τις φλυαρίες;
Σε τελική ανάλυση, έχω ένα μήνυμα για τους Γερμανούς πολιτικούς: ως
ένας ιδιώτης Έλληνας πολίτης, κατανοώ την κόπωση σας με όλα τα ελληνικά
πράγματα. Ωστόσο, αν είστε τόσο σίγουροι ότι το σχεδιάγραμμα σας, για
την σταθεροποίηση της Ελλάδας, είναι τόσο καλό (και το πρόβλημα του
είναι η εφαρμογή του από τις ελληνικές αρχές), θα σας καλωσόριζα στην
Αθήνα, ώστε να αναλάβετε την εφαρμογή του. Αλλά με μία προϋπόθεση:
Εάν καταφέρετε να κάνετε τη λιτότητα να δουλέψει, εν μέσω ενός
χρεοκοπημένου – αποπληθωριστικού κύκλου, θα είμαι ευτυχής να ονομάσω το
βραβείο σας. Για παράδειγμα, εάν μέσα σε ένα χρόνο ή περισσότερο το
ελληνικό ΑΕΠ αρχίσει να αναπτύσσεται ξανά και η ανεργία πέσει κάτω από
το 10%, μπορείτε να έχετε τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας (τα οποία είναι
πολυπόθητα για τη Siemens), τις εταιρείες νερού, και οποιοδήποτε
περιουσιακό στοιχείο ονομάσετε εκ των προτέρων. Αλλά εάν αποτύχετε, τότε
πρέπει να πληρώσετε ένα τίμημα: ας πούμε να αποπληρώσετε πλήρως τα
δάνεια της Ελλάδας στην τρόικα.
Άρα, πώς τα βλέπετε; Παίζουμε;
Ο Γιάννης Βαρουφάκης είναι καθηγητής Οικονομικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών