Αργά το βράδυ της Πέμπτης, έπειτα από έναν άτυπο διπλωματικό μαραθώνιο μεταξύ Βρυξελλών, Βερολίνου και Παρισιού, επετεύχθη ένας πρωτότυπος συμβιβασμός: Γαλλία και Γερμανία συμφώνησαν να προχωρήσουν κανονικά στο σημερινό Εurogroup και στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ το Σαββατοκύριακο, κυρίως για να αποφευχθεί η πλήρης κατάρρευση των αγορών σήμερα το πρωί και για να «περισωθεί» το κύρος των ευρωπαϊκών θεσμών, όσων και όσο αυτοί λειτουργούν.Επειδή όμως οι διαφορές στους σχεδιασμούς και στις στοχεύσεις των δύο μεγαλύτερων ευρωπαϊκών οικονομιών κάθε άλλο παρά έχουν γεφυρωθεί, και κυρίως επειδή η Γαλλία του Νικολά Σαρκοζί βρίσκεται πλέον στο στόχαστρο των αγορών και των κερδοσκόπων, κρίθηκε απαραίτητο να πραγματοποιηθεί ακόμα μια Σύνοδος, αυτή τη φορά του «κλειστού κλαμπ του ευρώ», μέχρι την ερχόμενη Τετάρτη. Με την ελπίδα πως μέχρι τότε θα έχει βρεθεί μια κάποια λύση, ένας κάποιος συμβιβασμός στα «θέλω» της Γερμανίας και στα «χρειάζομαι» της Γαλλίας.
Τι χωρίζει τις δύο χώρες;
Τυπικά τα μεγέθη που αφορούν στη συνεισφορά του ιδιωτικού τομέα στο σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας και το πλάνο για τη στήριξη του ευρώ. Ουσιαστικά η μικροπολιτική τακτική των δύο Ευρωπαίων ηγετών.
Η Γερμανία έχει καταλήξει (;) στις αποφάσεις της και πιέζει για μεγάλο «κούρεμα» του ελληνικού χρέους, μεγάλη συνεισφορά των ιδιωτών, και πιθανότατα άμεση υιοθέτηση του Μόνιμου Μηχανισμού Στήριξης (ESM) για να έχει πια και τα «θεσμικά όπλα» να προχωρήσει σε συντεταγμένη χρεοκοπία της Ελλάδας και να … τελειώνει με το πρόβλημα. Αυτή η λύση διασφαλίζει και το προφίλ της φράου Μέρκελ στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο, ενδεχομένως και την επανεκλογή της αν στο χρονικό διάστημα ως το φθινόπωρο του 2013 «πειστούν» οι Γερμανοί ψηφοφόροι πως απαλλάχθηκαν από το βραχνά των «ασύνετων Νοτίων».
Η Γαλλία του Νικολά Σαρκοζί τρέμει αυτή την εξέλιξη. Με τις γαλλικές τράπεζες πανταχόθεν ανοικτές και εκτεθειμένες στο ελληνικό και γενικότερα στο περιφερειακό χρέος, τους οίκους αξιολόγησης να «απειλούν» την πιστοληπτική της αξιολόγηση και τον ίδιο το Γάλλο Πρόεδρο να βλέπει τον αντίπαλό του Φρανσουά Ολάντ να προηγείται ήδη στις δημοσκοπήσεις, μια «ελληνική χρεοκοπία» θα σημάνει την πολιτική του χρεοκοπία. Εδώ και τώρα …
Συνεπώς όλα τα σενάρια περί αναθεωρήσεων των μεγεθών του EFSF και του σχεδίου στήριξης της Ελλάδας, οι εκθέσεις της Τρόικας , οι αναλύσεις στο Associated Press που είδαν το φως της δημοσιότητας και κάνουν λόγο για την τελική σύνταξη ενός «βιώσιμου, αξιόπιστου και πολυετούς προγράμματος στήριξης του ευρώ έως τα τέλη Νοεμβρίου» είναι καλές μόνο για να δίνουν τροφή στους σχολιαστές των τηλεοπτικών παραθύρων.
Η αλήθεια είναι πως η Ευρώπη βρίσκεται ακόμα πολύ μακριά από το να καταλήξει σε προτάσεις και δράσεις που θα αποτελέσουν πανάκεια για την Ευρωζώνη.
Σε κάθε περίπτωση η Σύνοδος της Κυριακής θα οδηγήσει τουλάχιστον σε ένα βήμα παραπέρα την Ευρωζώνη. Κάτι στο οποίο ήδη έχουν συμφωνήσει Παρίσι και Βερολίνο.
Ο λόγος για την ενσωμάτωση αυστηρότερων δημοσιονομικών κανόνων στο εθνικό δίκαιο των χωρών – μελών.
Συγκεκριμένα, όπως αναγράφεται σε ένα πρώτο προσχέδιο συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής της Κυριακής – και το οποίο κυκλοφόρησε αργά το βράδυ –όλες οι χώρες της Ευρωζώνης θα πρέπει να ενσωματώσουν τους δημοσιονομικούς κανόνες της ΕΕ στην εθνική τους νομοθεσία έως τα τέλη του επόμενου έτους.
Αναλυτικότερα οι νέοι δημοσιονομικοί κανόνες που θα εγκριθούν και τυπικά στη Σύνοδο, προβλέπουν συγκράτηση του δημοσιονομικού ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ και δημόσιο χρέος στο 60% του ΑΕΠ, καθώς και ισοσκελισμένους ή πλεονασματικούς προϋπολογισμούς με την απειλή κυρώσεων για τις χώρες παραβάτες.
Επίσης στο προσχέδιο αναγράφεται ευκρινώς πως «η συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα στο δεύτερο πακέτο διάσωσης της Ελλάδας θα είναι μοναδική και ότι όλες οι χώρες της Ευρωζώνης θα πρέπει να τηρούν τις υποχρεώσεις τους σε ό,τι αφορά στο χρέος τους».
Γερμανική «συνταγή» δηλαδή …
protothema.gr