Ένα πράγμα που συνεχίζει να με εντυπωσιάζει με την Ευρώπη είναι η ασυνεννοησία και η ασυναρτησία μεταξύ των πάντων σχετικά με την αντιμετώπιση της κρίσης.
Το τελευταίο σχέδιο διάσωσης αναφέρει ότι το EFSF θα μετατραπεί σε μια ασφαλιστική εταιρεία τύπου AIG και AMBAC και υποτίθεται ότι θα μπορεί να εγγυηθεί τα ευρωπαϊκά ομόλογα. Υποτίθεται ότι θα μπορεί να μοχλεύσει τα 440 δισ. που θεωρητικά έχει στη διάθεση του έως το ποσό των 2 η ακόμα και 3 τρισ. ευρώ.
Οι τράπεζες, οι Γάλλοι και τα ασφαλιστικά ταμεία λατρεύουν αυτό το σχέδιο, άλλα οι Γερμανοί είναι λίγο ανήσυχοι. Αν και τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί ακόμα, πολύ αμφιβάλω αν θα περάσει από τους............
Γερμανούς. Αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι κάποιο τέτοιο σχέδιο θα περάσει, μπορεί να προσφέρει κάποια λύση στο ευρωπαϊκό πρόβλημα και στο πρόβλημα της Ελλάδος;
Η απάντηση είναι κατηγορηματικά ΟΧΙ.
Αν υποθέσουμε ότι μπει κάποιο τέτοιο σχέδιο σε εφαρμογή, το μόνο που θα καταφέρει να κάνει είναι να αυξήσει δραματικά τη μόχλευση στο ευρωπαϊκό σύμπλεγμα και να αυξηθεί κατακόρυφα ο κίνδυνος διάλυσης της ευρώ-ζώνης.
Το να εγγυηθεί κανείς το χρέος της Ελλάδας ή κάποιας άλλης χώρας, όταν αυτό το χρέος δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, ισοδυναμεί με αυτοκτονία. Αργά η γρήγορα θα πληρώσεις αυτό που έχεις εγγυηθεί, διότι η Ελλάδα (ας πούμε) αργά ή γρήγορα θα κάνει default.
Σας έχω εξηγήσει και άλλες φορές ότι ακόμα και αν η ΕΚΤ αγοράσει το 100% των ελληνικών ομολόγων, αυτό δεν σημαίνει ότι η Ελλάδα θα μπορεί να πληρώσει αυτό το χρέος. Μπορεί η ΕΚΤ να ανεβάσει το bid και να πάει τα ελληνικά ομόλογα στο 100, αλλά το μόνο που θα καταφέρει είναι να κάνει ορισμένους θεσμικούς ευτυχισμένους ανθρώπους.
Δεν έχει νόημα λοιπόν αυτός ο μηχανισμός και το μόνο που θα καταφέρει είναι να υποβαθμιστούν όλες οι αξιολογήσεις των κρατών μελών της ΕΕ και το κόστος αναχρηματοδότησης του χρέους αυτών των χωρών να αυξηθεί. Μπορεί ορισμένοι τραπεζίτες να διατηρηθούν για λίγο ακόμα εν ζωή, αλλά μόνο βραχυπρόθεσμα.
Τα γαλλικά spreads είναι στα υψηλά 19 ετών. Τα spreads πολλών άλλων ευρωπαϊκών κρατών επίσης ανεβαίνουν. Υπάρχουν όρια στο πόσες μπαρούφες μπορείς να κάνεις με την αγορά να κάνει τα στραβά μάτια αγαπητέ αναγνώστη. Στο μεταξύ οι υποβαθμίσεις στις ιταλικές τράπεζες καλά κρατάνε.
Και ενώ πλησιάζει η σύνοδος κορυφής, ξαφνικά οι Γερμανοί και οι Γάλλοι ανακάλυψαν ότι στο μόνο που συμφωνούν είναι ότι η ψαλίδα μεταξύ των απόψεων τους είναι πολύ μεγάλη!! Έτσι χτες το βραδύ αποφάσισαν να συναντηθούν όλοι μαζί με ορισμένους φίλους από την ΕΚΤ και το ΔΝΤ. Μια καλή συζήτηση γύρω από ένα καλό πιάτο sushi έχει αποδειχτεί ότι είναι ο καλύτερος τρόπος για να παρθούν σοβαρές αποφάσεις.
Χτες οι γνωστοί άγνωστοι έκανα γυαλιά καρφιά (για άλλη μια φορά) το κέντρο της Αθήνας. Το Μοναστηράκι έγινε σμπαράλια και οι εταιρείες που πουλάνε ATMs τρίβουν τα χέρια τους, καθώς το κόστος αντικατάστασης αυτών των μηχανημάτων μάλλον θα κοστίσει στις τράπεζες μία μικρή περιουσία.
Στο μεταξύ, κανένας δεν μπορεί να συμφωνήσει σε τίποτα με κανέναν σε αυτή τη χώρα. Ο ένας λέει τον άλλον αδιάλλακτο και συκοφάντη και όλοι έχουν τη δική τους συνταγή για την έξοδο της χώρας από την κρίση. Στην πραγματικότητα όμως δεν έχουν κανένα σχέδιο και το μόνο που θέλουν να κάνουν είναι να πάρουν την απόλυτη εξουσία στα χέρια τους για να κάνουν το κουμάντο και τίποτα άλλο.
Ακούμε για προδοσία, κρεμάλες και Γουδή, αλλά οι απειλές αυτές εκτοξεύονται μόνο κατά της κυβέρνησης. Για την κυρία Παπαρήγα δεν άκουσα τίποτα, που ανοιχτά θέλει να κρατικοποιήσει τα πάντα και να βγάλει την Ελλάδα εκτός ευρώ. Υποθέτω ότι όλοι θεωρούν την κυρία Παπαρήγα πατριώτισσα που έχει αυτές τις απόψεις.
Στο μεταξύ, οι Ευρωπαίοι είναι έτοιμοι να μας χαρίσουν το μισό μας χρέος και ξαφνικά ο κύριος Κουβέλης δεν το θέλει! Ενώ η αριστερά πριν λίγο καιρό ήθελε διαγραφές, τώρα που είμαστε στα πρόθυρα να μας χαρίσουν λεφτά, είμαστε καχύποπτοι και δεν μπορούμε να το πιστέψουμε. Και αντί να λέμε ευχαριστώ, εμείς ξαφνικά αλλάζουμε άποψη, λέγοντας ότι κάτι κρύβει μια διαγραφή. Δεν μπορεί σου λέει η Ελληνική αριστερά, ο καπιταλισμός κάτι μας ετοιμάζει, που δεν το βλέπουμε -ό,τι και να είναι, δεν θα το πάρουμε, άρα δεν θέλουμε καμία διαγραφή! Τι ακριβώς είναι αυτό που δεν μπορεί η πολιτική ηγεσία να καταλάβει είναι πέραν εμού.
Τέλος, χτες ο κύριος πρωθυπουργός έκανε παράπονα προς τις τράπεζες, ότι έχουν δώσει στο ΑΛΤΕΡ 500 εκατ. ευρώ ενώ δεν δανείζουν την πραγματική οικονομία και ότι αυτές (οι κακές τράπεζες) έχουν ευθύνη να επιτελούν τον σκοπό τους.
Το ερώτημα είναι τα πιστεύει πραγματικά αυτά ο κύριος πρωθυπουργός ή απλά τα λέει για να έχει κάτι να λέει; Μήπως τα δάνεια που έχει το ΑΛΤΕΡ είναι παλαιά δάνεια που απλά έχουν γίνει roll-over τόσα χρόνια και τα 500 εκατ. ευρώ είναι το συνολικό αποτέλεσμα πλέον τους τόκους; Μήπως το ποσό αυτό έχει μαζευτεί, διότι με το roll-over, εντέχνως οι τράπεζες έχουν αποφύγει να πάρουν την 90% χασούρα που αργά η γρήγορα θα πάρουν; Και μήπως αυτά τα δάνεια (πριν πολλά χρόνια) είχαν χορηγηθεί με πολιτική πίεση; Δεν θεωρώ τους τραπεζίτες τόσο χαζούς ώστε να μην ξέρουν να διαβάζουν έναν απλό ισολογισμό.
Μπορεί αγαπητέ αναγνώστη το ένα μετά το άλλο τα ευρωπαϊκά κράτη να χάνουν την πιστοληπτική αξιόλογη του ΑΑΑ, αλλά μην φοβάστε, διότι η Ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία δεν θα χάσει ποτέ την δική της αξιολόγηση ΑΑΑ (Ασυναρτησία, Ασυνεννοησία και Ασυμφωνία).
Ιδίως δε η Ελληνική πολιτική ηγεσία, θα κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να διατηρήσει την αξιολόγηση αυτή, διότι είναι η μόνη αξιολόγηση με το γράμμα Α που της έχει απομείνει.