Χωρίς ελπίδα! Η εκτίμηση μου είναι οτι αυτές οι δύο λέξεις θα μπορούσαν να συνοψίσουν αλλά και ταυτόχρονα να περιγράψουν το πολιτικό αδιέξοδο του σημερινού έλληνα πολίτη.Δεν βρεθήκαμε ποτέ άλλοτε με τόσα στεγανά και ερμητικά κλειστούς ορίζοντες της πολιτικής προοπτικής. Και αποκλειστικά υπεύθυνη για αυτό είναι η Κυβέρνηση Παπανδρέου. Γιατί μπροστά στο ενδεχόμενο μια εκλογικής αναμέτρησης αυτή την ώρα είναι απολύτως βέβαιο οτι θα νοιώσουμε κρίση πανικού.
Η πολιτική χρεοκοπία μπορεί να μην αφορά άμεσα την Νέα Δημοκρατία η οποία δια του κ. Σαμαρά έχει διατυπώσει μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση αλλά παραμένει ο φόβος των πολιτικών σκοπιμοτήτων. Θα επανέλθω στον κ. Σαμαρά γιατί η δήλωση του οτι αυτός δεν πρόκειται να κάνει χατίρια και εκπτώσεις σε συντεχνίες και αν θέλουν να μην τον ψηφίσουν αφήνουν μια χαραμάδα ελπίδας.
Στο μεταξύ δυο χρόνια τώρα ηροστράτειας εξουσιολαγνίας όπου τα πάντα, θυσιάστηκαν στο βωμό της πολιτικής αδράνειας η οποία είναι η επέκταση της σάπιας πολιτικής σκοπιμότητας. Να εξευτελιστεί εντελώς η πατρίδα, να καταβαραθρωθεί η οικονομία, να διαφθαρεί το κοινωνικό σώμα, αρκεί να παραμείνουν αυτοί που επί της ουσίας μα κατέστρεψαν και μα τελείωσαν οριστικά στην εξουσία. Η στρατηγική της επικράτησης ήταν δαιμονικά ευφυής η οποία εφαρμόστηκε με εωσφορική μανία στηριγμένη κατά κύριο λόγο στην νηπιώδη μικρόνοια της παλαιοκομματικής σκλήρυνσης!
Πριν λοιπόν έλθει η μια μεγαλύτερη εθνική συμφορά για να επισφραγίσει το αδιέξοδο πρέπει να αντιδράσουμε ώστε να περάσουμε στην απέναντι όχθη: Στην ανάσταση και την δημιουργία ενός ριζικά καινούργιου πολιτικού περιβάλλοντος. Για σε τελευταία ανάλυση το μέλλον είναι στο χέρι μας. Γιατί είναι απολύτως βέβαιο οτι μέσα στο πολτώδες κοινωνικό και πολιτικό μας περιβάλλον υπάρχουν ακόμα σπέρματα πολιτικής ιδιοφυΐας τα οποία εμείς θα πρέπει να επιλέξουμε. Η τώρα ή πότε!