Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
*
(Σχόλιο πάνω σε μια ομιλία του Αρχιεπισκόπου [romfea.gr / 4-10-2011]) : «Ο Αρχιεπίσκοπος, τάχθηκε εναντίον των καταγγελτικών κραυγών «που θα εξυπηρετήσουν την προσωρινή ψυχολογική εκτόνωση», και υπογράμμισε τη «…σωστή, αποτελεσματική και με κοινωνική ευαισθησία και αίσθημα δικαίου θεραπεία των νοσηρών φαινομένων». Κι επίσης είπε ότι «Η
Εκκλησία, δεν ασκεί πολιτική, είναι όμως υπεύθυνη για το ήθος των
πολιτών τους οποίους οφείλει να εμπνέει.» Μακαριώτατε, δύο σχόλια : 1ον,
ο λόγος της Εκκλησίας, σε περιπτώσεις εξαιρετικά δύσκολες για το
ποίμνιό της, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΑΓΓΕΛΤΙΚΟΣ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ ΠΟΥ ΑΔΙΚΑ
ΤΟ ΚΑΤΑΤΥΡΡΡΑΝΟΥΝ, παίρνοντας ΣΑΦΗ ΘΕΣΗ και τηρώντας επίσης .......
ΣΑΦΕΙΣ
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΑΠΟ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ, παράλληλα με το συνεχές ενδιαφέρον της
για τη «…σωστή, αποτελεσματική και με κοινωνική ευαισθησία και αίσθημα δικαίου θεραπεία των νοσηρών φαινομένων»,
διότι διαφορετικά, ΑΥΤΗ Η ΣΙΩΠΗ ΚΙ ΑΥΤΗ Η ΜΗ ΤΗΡΗΣΗ ΑΠΟΣΤΑΣΕΩΝ, ΑΥΤΗ
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΠΟΦΕΥΓΕΤΕ ΝΑ ΕΜΠΛΑΚΕΙΤΕ –αμέσως κατωτέρω απ’
αυτού. Και 2ον, η εκκλησία ΑΣΚΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, όπως πολιτική
ΑΣΚΕΙ Ο ΚΑΘΕ ΘΕΣΜΟΣ, ΠΟΣΟ ΜΑΛΛΟΝ Η ΕΚΚΛΗΣΙΑ, εφόσον δεν είναι
αποστασιοποιημένη από ΤΙΣ ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΛΑΪΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΠΟΥ
ΕΝΙΟΤΕ (ΑΝ ΟΧΙ ΣΥΧΝΑ ή ΚΑΙ ΣΥΧΝΟΤΑΤΑ) ΠΑΡΑΓΕΙ ΤΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΚΑΙ
ΚΥΡΙΩΣ Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ. Συνεπώς, εάν η Εκκλησία μετέχει του
κοινωνικού γίγνεσθαι, ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ μέρος του οποίου είναι και το
οικονομικό ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ γίγνεσθαι, τότε, ΔΕΝ νοείται να μη μετέχει της
«έκφρασης ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ (ΚΑΙ ΟΧΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗΣ - ΚΟΜΜΑΤΙΚΗΣ) γνώμης ΣΤΟ
ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ κριτικής των κοινωνικών επιπτώσεων των αποφάσεων της
πολιτικής εξουσίας», κάτι το διαφορετικό απ’ την «άσκηση πολιτικής»
υποκαθιστώντας την πολιτική εξουσία.
*
Στο προσωπικό μου λογαριασμό στο facebook, κάποια χρήστης σημείωσε ότι «είναι ώριμη η ώρα! –και ελλείπει ο ηγέτης!» Το δικό μου σχόλιο στο δικό της, ήταν : «Δυστυχώς,
η Τύχη δεν είναι πάντα με το μέρος των Κοινωνιών! Οι ηγέτες συχνά
λείπουν ΑΚΡΙΒΩΣ τη στιγμή που είναι αναγκαίοι, δηλαδή τη στιγμή της
μεγάλης φουρτούνας, και είναι "διαθέσιμοι" όταν οι θάλασσες είναι πιο
ήρεμες, οπότε και φυσιολογικά είτε περνούν απαρατήρητοι, ούτε πολύ -
πολύ ήρεμα, η κατεστημένη μετριοκρατία τους περιθωριοποιεί όταν τους
εντοπίζει...»
*
Διάβασα
πρόσφατα ένα άρθρο που χτυπούσε το καθεστώς των ρουσφετολογικών
προσλήψεων : Το σχόλιό μου σ' αυτό το άρθρο ήταν το ακόλουθο : «Η
προσέγγισή σας, είναι (με πολλές υποθέσεις εργασίας) ορθή ΚΑΤΑ το μέρος
που αναφέρεται στις προσλήψεις. ΑΛΛΑ, ΡΟΥΣΦΕΤΙ, ΔΕΝ είναι μονάχα οι
προσλήψεις. ΡΟΥΣΦΕΤΙ είναι και η πρόσβαση στις δημόσιες προμήθειες
ΓΕΝΙΚΩΣ, κατά τρόπο που γεννούν ΠΟΛΛΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΙΚΑ, ΡΟΥΣΦΕΤΙ είναι και τα
κανάλια που εκπέμπουν δεν ξέρω κι εγώ κάτω από ποιο διαφανές νομικό
καθεστώς, ΡΟΥΣΦΕΤΙ είναι και η έχουσα καταστεί περίπου θεσμός ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ
ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΕΙΣΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗΣ, ΡΟΥΣΦΕΤΙ είναι τα
φορολογικά νομοσχέδια ΠΟΥ ΜΟΝΙΜΑ ΠΛΗΤΤΟΥΝ ΤΟ ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΚΑΙ ΤΗ
ΜΙΚΡΟΜΕΣΑΙΑ ΠΕΡΙΟΥΣΙΆ... Συνεπώς, θα με κάλυπτε πολύ περισσότερο η
ανάλυσή σας, αν περιλάμβανε κι αυτές τις «λεπτομέρειες»...»
*
Στις
4/10/2011, ο ελληνικός λαός αποφάσισε να ανεβάσει στην εξουσία,
ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΟΥ ΤΟΥ ΕΙΧΕ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΕΙ, ΤΟ
ΚΥΒΕΡΝΟΝ ΚΟΜΜΑ... Παρόλα αυτά, η σημερινή επέτειος ΔΕΝ προσφέρεται για
ΚΑΜΙΑ αξιολόγηση κανενός ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ, ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΣ ΟΧΙ
ΕΚΕΙΝΟΥ ΠΟΥ Ο ΛΑΟΣ ΕΙΧΕ ΕΓΚΡΙΝΕΙ... Είναι μια επέτειος που ο λαός μετρά
μέρες κατοχικής παρουσίας της τριμερούς ξένης Κατοχικής Δύναμης, μετρά
μέρες διακυβέρνησης από ένα πολιτικό κόμμα το οποίο δείχνει ότι ΕΧΕΙ ΤΗ
ΒΟΥΛΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΕΛΗΣΗ να κυβερνήσει τον τόπο ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΔΕΔΗΛΩΜΕΝΗ,
αποφάσισε να κυβερνήσει τον τόπο ΠΑΡΑΧΩΡΩΝΤΑΣ ΤΜΗΜΑ ΕΘΝΙΚΉΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ
ΟΠΩΣ ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ, ΤΗ ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΟΠΩΣ ΕΓΩ ΙΣΧΥΡΙΖΟΜΑΙ...
Είναι μια μαύρη επέτειος... Και σε ό,τι με αφορά, περισσότερο από τη
ξένη Κατοχική Δύναμη με θλίβει το γεγονός ότι υπάρχει απέναντί της
ντόπιος ΠΟΛΤΙΚΟΣ συνομιλητής... Διερωτώμαι ποιές θα ήταν οι εξελίξεις,
ΑΝ ΔΕΝ ΒΡΙΣΚΟΝΤΑΝ ΤΕΤΟΙΟΣ ΣΥΝΟΜΙΛΗΤΗΣ... Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, ότι
ιστορικά, όλες οι κατοχικές δυνάμεις ΕΝΑΓΩΝΙΩΣ αναζητούν συνομιλητές
ανάμεσα στους κατεχόμενους...
*
Πολλές
φορές κάποιοι διερωτήθηκαν, και με ειρωνική διάθεση συχνά, «μα πόσο
σημαντική είναι η Ελλάδα ώστε να απειλεί το παγκόσμιο σύστημα, και να
επισύρει το ενδιαφέρον όλης της Ευρώπης, των ΗΠΑ, της Ιαπωνίας, της
Κίνας, δηλαδή όλου του κόσμου»; Η απάντησή μου είναι πώς τα
εθνικολογιστικά μας νούμερα σαν ποσοστό των αντίστοιχων παγκόσμιων (π.χ.
ΑΕΠ, χρέος, κ.λπ.), είναι κοντά στο μηδέν, και σε επίπεδο Ευρώπης κοντά
στο 3%! Δηλαδή, ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΑΠΟΨΕΩΣ ΤΙΠΟΤΑ! Αλλά δεν είναι αυτό για
το οποίο φοβούνται την Ελλάδα. Φοβούνται μήπως σ' ένα ήδη οριακά γεμάτο
ποτήρι της παγκόσμιας οικονομίας με σοβαρά προβλήματα, η Ελλάδα, αν και
σταγόνα, μπορεί να το κάνει να ξεχειλίσει. Αυτός είναι ο ΜΕΓΑΛΟΣ
φόβος...