Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
*
Λένε
ότι οι άνθρωποι βλέπουν πάντα όνειρα, απλά δεν τα θυμούνται όλα. Και
δεν ξέρω αν τα όνειρα έρχονται υπό μορφή σήριαλ ή είναι σε αυτοτελή
επεισόδια. Διότι τις δύο τελευταίες βραδιές, είδα ένα όνειρο σε
συνέχειες. Το χθεσινό βράδυ, αυτό που «είδα», δεν ήταν ακριβώς όνειρο,
γιατί δεν «έβλεπα» σκηνές από κάτι, αλλά άκουγα μονάχα μια φωνή που μου
φώναζε ακατάπαυστα : «Βάστα Ρόμελ»… Τελείως α-κατανόητο και τελείως
α-νόητο. Δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί μ΄ επισκέφτηκε αυτή η φωνή και τι
ήθελε να μου πει… Κανένας Ρόμελ δεν υπάρχει στην Αφρική… Τη σημερινή
όμως νύχτα, αυτή που μόλις πέρασε, μ’ επισκέφτηκε πάλι η φωνή εκείνη και
μούπε : «Ηλίθιε, μπέρδεψες τους....
ορίζοντες…» Δεν μου είπε τίποτα άλλο,
και σώπασε, εντελώς ξαφνικά όπως ήρθε… Και πάλι δεν κατάλαβα όμως
τίποτα… Έτσι κι αλλιώς, όλα τα όνειρα δεν πρέπει σώνει και καλά να
σημαίνουν κάτι… Κι έπειτα, ξημέρωσε μια ακόμα μέρα.. Μπορώ να τη
ξεκινήσω διαβάζοντας λίγο τη μέθοδο άνευ διδασκάλου που αγόρασα,
«Γερμανικά για όλους», για να μπορώ να συνεννοούμαι στοιχειωδώς σ’ αυτό
το τόπο… Λοιπόν σήμερα, συνεχίζω το λεξιλόγιο : der Unterricht, το μάθημα, klein, μικρό, der Stuhl, το τραπέζι, die Zigarette, το τσιγάρο…
*
Αυτό
που λείπει, πιστεύω, είναι ένα Ημερήσιο Δελτίο Αφύπνισης της Μνήμης.
Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε να αναβιώνουμε ερωτήματα του παρελθόντος που
έχουν κάποια σημασία, και τα οποία δεν έχουν απαντηθεί. Σαν αυτό ας
πούμε : Τι έγινε με την είσπραξη εκείνων των 36 δις ευρω που χρώσταγαν
ΜΟΝΟ 14.000 άνθρωποι
στην Ελλάδα, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΕΙΣ ΠΡΟ ΟΛΙΓΩΝ ΜΗΝΩΝ;
Πόσα εισπράχθηκαν; Και γιατί μόνο τόσα; (Δεν ξέρω πόσα εισπράχθηκαν,
ΞΕΡΩ ΟΜΩΣ ΟΤΙ ΕΧΕΙ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΜΟΥ, ΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΣ ΥΠΟΨΗ ΤΗΝ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΛΑΒΩ);
*