Πολλοί αναλυτές έγραψαν και μίλησαν για τον δολοφόνο της Νορβηγίας Anders Behring Breivik και τα κίνητρά του, ενώ μερικοί υποστήριξαν ότι αφού η Νορβηγία ετοιμαζόταν να αναγνωρίσει την Παλαιστίνη, άρα πίσω από την μαζική δολοφονία αθώων παιδιών βρίσκονται οι Εβραίοι. Άλλοι πάλι θεωρούν ότι η Νορβηγία είναι η μοναδική χώρα εκτός των ΗΠΑ που έχει τόσο μεγάλη τεχνογνωσία άντλησης πετρελαίου, και από την στιγμή που ενεπλάκη στα πετρέλαια και τα αέρια της Ελλάδας και της Κύπρου έπρεπε να βγει από τη μέση. Αν και οι εξηγήσεις ταιριάζουν σε κάποιους, το πιθανότερο είναι ότι απέχουν μακράν της αλήθειας.
Κάποιοι επίσης αναφέρουν τον δολοφόνο ως ακροδεξιό ενώ κάποιοι άλλοι δημοσιεύουν φωτογραφίες του με την Μασονική στολή.
Αυτά όμως δεν έχουν καμία σημασία και θα το εξηγήσω παρακάτω.
Ας πάρουμε λίγο μια απόσταση από τα γεγονότα ώστε να...... μπορέσουμε να τα δούμε ως μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα:
Δεδομένο Α΄. Ο δολοφόνος της Νορβηγίας επιτέθηκε στην κατασκήνωση της νεολαίας του κυβερνώντος Εργατικού Κόμματος Νορβηγίας. Ουσιαστικά επιτέθηκε στα βιολογικά και πολιτικά παιδιά των πολιτικών του κυβερνώντος κόμματος.
Δεδομένο Β΄. Ζούμε σε μια εποχή όπου υπάρχει πρόβλημα ηγεσίας. Μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι η ηγεσία βρίσκεται υπό αμφισβήτηση σε ολόκληρο τον πλανήτη. Αυτό δεν ισχύει μόνο για τις αυταρχικές ηγεσίες όπως στις αραβικές χώρες αλλά και για τις δημοκρατικές. Βέβαια, δικαίως οι ηγεσίες βρίσκονται υπό αμφισβήτηση. Σε κάθε χώρα βλέπουμε ότι οι ηγεσίες έχουν διαφθαρεί όχι μόνο από την εκάστοτε οικονομική ελίτ της χώρας που κυβερνούνε αλλά και από την παγκόσμια οικονομική ελίτ. Όλο και περισσότερο οι πολίτες έχουν την δυνατότητα να πληροφορηθούν μέσω του διαδικτύου για τα οικονομικά σκάνδαλα που ανέκαθεν τα παραδοσιακά ΜΜΕ κουκούλωναν. Επιπλέον, όλο και περισσότερο, οι αποφάσεις της ηγεσίας λαμβάνονται προς όφελος των οικονομικά ισχυρών και εναντίον του λαού.
Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα την δικαιολογημένη οργή του κόσμου ενάντια στην ηγεσία του.
Το ακόμα πιο παράδοξο είναι ότι αυτή η αμφισβήτηση βολεύει την ίδια την οικονομική ελίτ αφού έτσι δημιουργείται η ευκαιρία ανατροπής και μετάλλαξης της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας προς κάτι βολικότερο γι’ αυτούς, από συγκεκαλυμμένη ολιγαρχία σε απροκάλυπτη ολιγαρχία. Ίσως θα παρατηρήσετε ότι το μόνο που προβάλλεται από τα τηλεοπτικά ΜΜΕ είναι η ανικανότητα και η διαφθορά των πολιτικών, ενώ δεν προβάλλεται αθόλου η ανάγκη ενός πραγματικού δημοκρατικού πολιτεύματος. Ο σκοπός είναι προφανής: Δημιουργείται αναταραχή στα πρόβατα ώστε να κατευθυνθούν προς την έξοδο που θα τους υποδειχθεί – την απροκάλυπτη ολιγαρχία.
Δεδομένο Γ΄. Η μετανάστευση προς τις ανεπτυγμένες δυτικές κοινωνίες δημιουργεί πιέσεις και αλλαγές στις κοινωνίες υποδοχής, με αποτελέσματα που ποικίλουν από την αλλαγή της υπάρχουσας κοινωνικής δομής μέχρι και την διάρρηξη της κοινωνικής συνοχής και διατάραξη της κοινωνικής ειρήνης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να δημιουργούνται αρνητικές αντιδράσεις μικρής ή μεγάλης έντασης, εμφάνιση ακραίων συμπεριφορών και μίσους όχι μόνο προς τους μετανάστες αλλά και σε αυτούς που «φέρνουν τους μετανάστες και καταστρέφουν την χώρα», δηλαδή τους πολιτικούς.
Μέσα σε αυτά λοιπόν τα πλαίσια, φαίνεται αναμενόμενο να βρεθεί κάποιος φορτισμένος με τόσο μίσος που να επιτεθεί στα βιολογικά και πολιτικά τέκνα αυτών που θεωρεί ότι είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή της χώρας του. Το σκεπτικό είναι αρκετά απλό, και με λίγα λόγια είναι κάπως έτσι περίπου: «Δεν μπορώ να σκοτώσω ούτε εσάς ούτε τα αφεντικά σας. Θα σκοτώσω όμως τα παιδιά σας».
Φαντάζομαι πολλοί θα αναρωτηθείτε τι προβλήματα έχουν στη Νορβηγία όταν εδώ στην Ελλάδα τα πράγματα είναι εκατό φορές χειρότερα. Σε απόλυτα νούμερα, ναι τα πράγματα είναι εκατό φορές χειρότερα εδώ. Όμως η πραγματικότητα βαρύνει διαφορετικά μια κοινωνία, ανάλογα με το πόσο συνηθισμένη είναι σε κάποια φαινόμενα. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε συνηθίσει σε φαινόμενα σήψης και διαφθοράς, και είμαστε απείρως περισσότερο ανεκτικοί σε αυτά εν συγκρίσει με τους Νορβηγούς. Με λίγα λόγια, αν αυτά που συμβαίνουν εδώ γίνονταν στην Νορβηγία χωρίς την περίοδο προσαρμογής στην διαφθορά (βλέπε Ανδρέας Παπανδρέου), οι μισοί Νορβηγοί θα έκαναν παρόμοια με τον συμπατριώτη τους.
Το τρομακτικό είναι ότι τον Νορβηγό δολοφόνο θα τον μιμηθούν πολλοί, σε πολλές χώρες του κόσμου, και όχι κατ ανάγκη για το μεταναστευτικό μια και αυτό δεν είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα των δυτικων κοινωνιών. Τέλος, δεν θα πρέπει να εκπλαγούμε αν γίνει κάτι παρόμοιο και στην χώρα μας, πόσο μάλλον που εδώ η φωνή των (λογικών) πολιτών δεν λαμβάνεται καθόλου υπόψη.
Με εκτίμηση,
Ο Χειρουργός σας
Ο Χειρουργός σας