"Αν δεν άρεσε μία" στον ελληνικό λαό, "δεν αρέσει δέκα" σε αυτούς που το έγραψαν. Τα νούμερα στο Μεσοπρόθεσμο, δεν βγαίνουν. Και με πιστόλι να απειλήσουν τους έλληνες να πληρώσουν αυτά τα 6,5 δισ. ευρώ από φόρους μέσα στους επόμενους 6 μήνες, τα λεφτά αυτά δεν θα μπουν ποτέ στα κρατικά ταμεία. Τουλάχιστον με τα τεκμήρια, τα χαράτσια και τους φόρους που προβλέπει το Μεσοπρόθεσμο. Όχι επειδή «λεφτά δεν υπάρχουν». Αλλά επειδή τα μέτρα είναι άδικα και «γράφτηκαν νύχτα». Και αυτό το ξέρουν πρώτοι και καλύτεροι αυτοί που τα έγραψαν.Χρόνο αγόρασαν. Όχι μεσοπρόθεσμα αλλά βραχυπρόθεσμα. Και η κυβέρνηση και η δανειστές μας. Τα νούμερα έδειχναν ότι πάλι ο προϋπολογισμός θα πέσει στα βράχια. Ήδη μέσα σε ένα μόλις μήνα, τον Μάιο, τα απλήρωτα χρέη του κράτους (μαζί με δήμους και νοσοκομεία) αυξήθηκαν 350 εκατ. ευρώ. Το Μνημόνιο δεν εφαρμόζεται. Το κράτος δεν πληρώνει και, αυτά τα χρέη, θα φανούν στο τέλος του χρόνου....
Κάτι έπρεπε να γίνει λοιπόν «εδώ και τώρα», όχι για να σταματήσει το κακό, αλλά για βρει τουλάχιστον 3-4 μήνες χρόνο η Ευρώπη για να λύσει το πρόβλημα.
Ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών λέει πως πρώτη του προτεραιότητα είναι να αλλάξουν όλα (και πάλι) στη φορολογία το φθινόπωρο. Ότι τα μέτρα ήταν άδικα και σκληρά. Το λένε και οι ευρωπαίοι. Τι να αλλάξει δηλαδή; Όλο φορολογικό σύστημα θέλει αλλαγή και πέταμα. Και αυτή τη φορά το ξέρουν όλοι, και οι ευρωπαίοι που το φώναζαν εδώ και τουλάχιστον 6 μήνες (ο Μπομπ Τράα του ΔΝΤ τα έλεγε δημοσίως και ζητούσε «απλούστευση», όταν ο κ.Παπακωνσταντίνου κατέθετε σωρηδόν τα φορολογικά νομοσχέδια), αλλά και οι ίδιοι οι κυβερνώντες. Τα ημίμετρα πέθαναν…
Τι θα γίνει; Για κανά τρίμηνο οι «λυπητερές» θα πέφτουν «σαν το χαλάζι», ένα καινούργιο χαράτσι κάθε 10 μέρες σχεδόν. Ο κόσμος δεν θα έχει να τα πληρώσει μαζεμένα και τα ανείσπρακτα χρέη ιδιωτών προς το κράτος διαρκώς θα αυξάνονται: από 30 δισ. που λέγανε το 2009, στα 40 δισ. τώρα και σχεδόν στα 50 δισ. το Δεκέμβριο. Αν φτάναμε έτσι στο 2012, θα ξεπερνούσαν και τα 60 δισ. ευρώ.
Κάτι άλλο θα γίνει όμως νωρίτερα. Το επιβάλει η Οικονομία να συμβεί κάτι. Το τι ακριβώς, ίσως φαντάζει απρόβλεπτο. Από τη στήλη αυτή μιλούσαμε για εκλογές και κυβέρνηση προσωπικοτήτων «τύπου» Μαρκεζίνη ή Παπαδήμου, πριν 2 μήνες. Όχι επειδή υπήρχαν πληροφορίες, αλλά επειδή η δυναμική της Οικονομίας –και η αδυναμία του πολιτικού συστήματος- το επιβάλλει.
Είτε με εκλογές όμως, είτε χωρίς, θα γίνει και κάτι άλλο, πιο σπουδαίο ή, όπως θα πουν τότε πολλοί, «επικίνδυνο»: η ΕΕ θα "αναλάβει" το ελληνικό Κράτος. Είτε με τη μορφή «τεχνικής βοήθειας», είτε με τη μορφή «παρατηρητών», όπως και αν το ονομάσουν, η ουσία είναι πως εκείνοι, οι ξένοι, οι εταίροι μας και οι τεχνοκράτες των Βρυξελλών θα αποφασίζουν (όχι όπως τώρα, αλλά κανονικά και απροκάλυπτα).
Για παράδειγμα, θα πληρώσουν ειδικούς, θα πληρώσουν και τα έξοδα και θα λένε στην (όποια) κυβέρνηση:
ξήλωμα εφοριών και εγκαθίδρυση νέων φοροελεγκτικών μηχανισμών.
"αυτά τα μεγάλα έργα θα φτιάξετε", αυτά που αποφασίζουν οι Βρυξέλλες πριν από μας για μας. Και θα τα φτιάξουν με δικά τους χρήματα, όπως εκείνοι ξέρουν και όχι με το ανυπόληπτο "σύστημα" - πατέντα ανάθεσης και κατασκευής δημοσίων έργων.
Αυτό αρχίζει να γίνεται. Και δεν ξέρω πού θα καταλήξει. Και αυτό είναι ίσως το πιο "σκληρό" μέτρο που περιμένω για την χώρα μας. Και θα είναι και μακροπρόθεσμο…
Από το Πρώτο Θέμα