Γυναίκες Αμαζόνες.

Γράφει ο Γιώργος Σωτηρόπουλος

Λένε ότι οι Αμαζόνες υπήρξαν, αν και αυτό δεν είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο. Λαός μυθικός, κατά πάσα πιθανότητα, διακρίθηκε για την ανδρεία στις μάχες αλλά και για την υποτιμητική αντίληψη για το ανδρικό φύλο. Λέγεται ότι οι Αμαζόνες έρχονταν σε επαφή με έναν άντρα μόνο για λόγους αναπαραγωγής και στη .......
συνέχεια τον έδιωχναν. http://logioshermes.blogspot.com
            Μέχρι στιγμής, πάντως, η μόνη καταγεγραμμένη ιστορικά περίπτωση αμιγώς γυναικείου στρατού εμφανίστηκε στην Μπενίν, νοτιοδυτικά της Νιγηρίας, γύρω στον 18ο αιώνα. Οι γυναίκες αυτές έμειναν γνωστές στην Ιστορία ως οι Αμαζόνες της Μαύρης Σπάρτης. Όπως στην αρχαία Σπάρτη η θέση της γυναίκας ήταν πολύ πιο απελευθερωμένη σε σχέση με αυτήν στην αρχαία Αθήνα, έτσι και στην Μπενίν οι γυναίκες αυτές πολέμησαν λυσσαλέα τους αποικιοκράτες και η κοινωνική τους θέση έμοιαζε με αυτήν των μυθικών Αμαζόνων ακόμα και στο επίπεδο της συνέρευσης.
         Η θέση της γυναίκας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα, όπως είναι λογικό, έχει αλλάξει ριζικά. Πλέον, η γυναίκα μπορεί να επιλέγει το σύντροφό της, όπως το ίδιο δικαίωμα θα είχε και ο άντρας για τη γυναίκα. Έχει δικαιώματα ισάξια με αυτά του άντρα και παρ’όλο που πρέπει να γίνουν πολλά, μέχρι να εξισωθεί η θέση της με αυτήν του άντρα, ωστόσο, κατά γενική ομολογία, η θέση της στην κοινωνία είναι αρκετά αναβαθμισμένη.
       Η γυναίκα- Αμαζόνα της Μπενίν και της αρχαίας Σπάρτης διαφοροποιείται από τη σημερινή γυναίκα. Η συμπεριφορά των πρώτων θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν αντίδραση στη γενικότερη φαλλοκρατία. Η σημερινή γυναίκα, όμως, έχει δικαιώματα και δεν έχει την ανάγκη να παρουσιάζεται τόσο δυναμικά. Ή μήπως....όχι;
Η χειραφετημένη θέση της γυναίκας και ο δυναμισμός, με τον οποίο αυτός εκφράστηκε, έχει φέρει τον άντρα σε ένα μούδιασμα. Η γυναίκα κινείται πιο θαρραλέα, ξέρει τι θέλει και εκφράζεται πιο καθαρά, χωρίς να περιμένει κανενός την άδεια.
Επομένως, η σύγχρονη γυναίκα είναι και αυτή γυναίκα Αμαζόνα, γιατί έχει πάρει την κατάσταση στα χέρια της και σε πολλές περιπτώσεις «χρησιμοποιεί» τον άντρα. Μορφωτικά μπορεί να βρίσκεται πολλά σκαλοπάτια πάνω και να τον υποτιμά. Μπορεί να δίνει την εντύπωση ότι είναι υποταγμένη, αλλά η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική. Ελέγχει την κατάσταση πλήρως, και θεωρεί δεδομένα αυτά, που σε προηγούμενα χρόνια θεωρούνταν διεκδικήσεις.
Αυτή η κατάσταση έτσι όπως περιγράφεται δίνει την εντύπωση ότι θα πρέπει να δοθούν πολλά εύγε στη γυναίκα. Αλλά  μήπως η ανάγκη της για επιβολή δείχνει ότι έχει παρεξηγήσει το ρόλο της; Μήπως δηλαδή έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο, όχι σε επίπεδο πρωτοβουλίας και ελευθερίας κινήσεων, αλλά σε επίπεδο αντίληψης; Κάποτε υπήρχε ο φόβος, τώρα υπάρχει υποτίμηση και μία αδηφάγος ανάγκη για έλεγχο του αντρικού φύλου.
 Η ισότητα, όμως, των φύλων δεν είναι ένα παιχνίδι επιβολής ούτε κοροϊδίας ή επαίνου. Είναι πολύ πιο σοβαρή υπόθεση... είναι υπόθεση αλληλοσεβασμού, συναντίληψης και υγιούς συνεννόησης.