Εκ πρώτης όψεως, το 6ο Δημοτικό Δάφνης δεν διαφέρει σε τίποτα από ένα τυπικό εκπαιδευτήριο. Οταν όμως η καγκελόπορτα της αυλής ανοίξει, το πρώτο πράγμα που αντικρίζει κανείς είναι ο πολύτιμος «θησαυρός» του σχολείου. Τα δυο μεγάλα παρτέρια που φιλοξενούν το μποστάνι με την ποικιλία λαχανικών, αλλά και τον κήπο με τα λουλούδια και τα βότανα.Το καμάρι του σχολείου ...
Το εγχείρημα -που μετρά τρία χρόνια ζωής- έχει αλλάξει την καθημερινότητα των μικρών μαθητών, καθώς οι ίδιοι είναι υπεύθυνοι όχι μόνο να φυτεύουν κάθε εποχή τα ανάλογα λαχανικά, αλλά να φροντίζουν και να διατηρούν καθαρά τα παρτέρια. Μαθητές, γονείς και δάσκαλοι καταφέραν να εκμεταλλευτούν έναν «άχρηστο» αρχικά χώρο και να τον μετατρέψουν σε πράσινο διαμάντι της αυλής. Αυτή την εποχή, μάλιστα, το μποστάνι του σχολείου έχει μπρόκολα, λαχανίδες, κουνουπίδια και κάθε λογής αρωματικά που, όταν έρθει η ώρα, θα μοιραστούν στους μαθητές. «Το σημαντικό, βέβαια, δεν είναι η παραγωγή, καθώς το μποστάνι μας είναι πολύ μικρό.
Το βασικότερο είναι πως οι μαθητές που συμμετέχουν προέρχονται απ’ όλες τις τάξεις και όλοι μαζί προσπαθούν πολύ για να κρατούν ζωντανό τον κήπο. Ξέρουν ότι είναι υπεύθυνοι για όλες σχεδόν τις δουλειές που απαιτούνται και πως για να γίνει αυτό χρειάζεται ομαδική δουλειά και συμμετοχή όλων.
Μάλιστα, για να ξέρει ο καθένας τι οφείλει να κάνει, έχουμε χωρίσει τους μαθητές σε ομάδες. Ετσι, υπάρχει για παράδειγμα η ομάδα επίβλεψης χώρων, η ομάδα καθαριότητας κ.λπ. Τα παιδιά όχι μόνο ασχολούνται με τη γη, αλλά αποκτούν χρήσιμες γνώσεις για τα φυτά και τον ρόλο τους», εξηγεί ο διευθυντής του σχολείου, Βαγγέλης Γεωργαλάς. «Στα διαλείμματα ξεχορταριάζουμε και μαζεύουμε τα σκουπίδια από τα παρτέρια. Προσέχουμε πολύ τον λαχανόκηπό μας, αφού εμείς τον έχουμε φυτέψει», λέει ένας από τους μαθητές, κρατώντας στο ένα του χέρι το σκαλιστήρι και στο άλλο ένα φτυάρι.
Αν και η προσπάθεια του 6ου Δημοτικού Δάφνης δεν αποτελεί κανόνα, αλλά εξαίρεση, το εύλογο συμπέρασμα θα ήταν πως κάτι τέτοιο είναι δύσκολο να αποτελέσει βασική δραστηριότητα όλων των σχολείων της χώρας. Ομως, όπως επισημαίνει ο Β. Γεωργαλάς, ο οποίος έχει το... μικρόβιο του καλλιεργητή, για τους ίδιους η δημιουργία μόνο δύσκολη δεν ήταν. «Ο δήμος μάς βοήθησε πολύ, όπως και ο σύλλογος γονέων του σχολείου. Μάλιστα, πολλοί από τους γονείς έχουν φυτώρια και μας στηρίζουν, ενώ ο γεωπόνος του δήμου, που έχει το παιδί του στο σχολείο, μας συνδράμει και αυτός στην προσπάθειά μας».
Οι «πράσινες» δράσεις του σχολείου δεν περιορίζονται μόνο στην καλλιέργεια των φυτών και λαχανικών. Μέσα στο κτίριο υπάρχουν ειδικοί κάδοι ανακύκλωσης τόσο για συσκευασίες όσο και για μπαταρίες και λαμπτήρες, για την ανακύκλωση των οποίων το σχολείο έχει διοργανώσει ειδική ημερίδα.
Εκτός από τους κάδους, όμως, η έννοια της επαναχρησιμοποίησης έχει γίνει κομμάτι της καθημερινότητας των μαθητών με έναν πρωτότυπο τρόπο, καθώς κομμάτια από πλαστικούς σωλήνες έχουν μετατραπεί σε γλάστρες που κοσμούν πλέον τους τοίχους του σχολείου. «Η ανακύκλωση πάει πολύ καλά και οι 160 μαθητές του σχολείου την έχουν εντάξει στις συνήθειές τους. Κάθε χρόνο συγκεντρώνουμε μεγάλες ποσότητες ανακυκλώσιμων, πράγμα που δείχνει πως το σύστημά μας αποδίδει καρπούς», αναφέρει ο διευθυντής.
Κομποστοποιητές - Σχέδια για το μέλλον
Κανείς στο σχολείο δεν επαναπαύεται στις μέχρι τώρα δράσεις και ο επόμενος στόχος όλων είναι η δημιουργία μιας πράσινης ταράτσας και η εγκατάσταση κομποστοποιητών, με τη βοήθεια των οποίων το σχολείο θα εκμεταλλεύεται όλα τα απορρίμματα φυτικής προέλευσης και θα παράγει λίπασμα. Μάλιστα, στα σχέδια βρίσκεται και η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ για την παραγωγή ενέργειας, πρακτική που έχουν ακολουθήσει αρκετά σχολεία της χώρας, όχι πάντα με τα αναμενόμενα αποτελέσματα, καθώς αρκετά από τα σχολικά συγκροτήματα αντιμετώπισαν σοβαρά προβλήματα τόσο με τη λειτουργία και συντήρηση των εγκαταστάσεων όσο και με την παραγωγή.
www.real.gr