Του Δημήτρη Γιαννακόπουλου
Δόξα και τιμή επιφύλαξε ο ελληνικός Τύπος στον επαγγελματία δισεκατομμυριούχο Τζορτζ Σόρος, ο οποίος επισκέφθηκε την χώρα μας και τον πρωθυπουργό της στο πλαίσιο της συμβολικής αποκατάστασης της «ορθής τάξης των πραγμάτων». Φέρανε τον άνθρωπο-λαγό της «πιστωτικής παγκοσμιοποίησης» για να υποστηρίξει τον «άνθρωπό τους στην Αθήνα», ηθικώς και ιδεολογικώς. Το παλαβό της υπόθεσης είναι ότι ο κ. Σόρος είπε με τα λόγια της αγοράς αυτά που εμείς αναφέρουμε τόσο καιρό με την γλώσσα της διεθνούς πολιτικής και πολιτικής οικονομίας. Μίλησε για την διένεξη ΗΠΑ-Γερμανίας και για την σύγκρουση της πολυπολικής παγκοσμιοποίησης με την χρηματοπιστωτική ελίτ της πιστωτικής παγκοσμιοποίησης (παγκόσμια διακυβέρνηση) με αρχική εστία αναμέτρησης την Ελλάδα.
Ασφαλώς και δεν επεκτάθηκε στα αίτια αυτού του λανθάνοντος πολέμου για να μην ανακατέψει και άλλες χώρες έξω από την ΕΕ (π.χ. Κίνα, Ρωσία), καθώς και άλλους διεθνείς παράγοντες που .......εμπλέκονται στην κρίση (Fed, αναθεωρημένη οικονομική πολιτική Ομπάμα, χρηματοπιστωτική φούσκα που έσκασε στις ΗΠΑ και δηλητηρίασε την οικονομία διεθνώς και ιδιαίτερα στην ΕΕ κλπ.). Ο άνθρωπος εστίασε αποκλειστικά στο ζήτημα της επίσκεψής του και δεν μπήκε στον κόπο να αποκαλύψει γιατί φρόντισαν, με την βοήθεια ασφαλώς του κ. Παπανδρέου και του καθεστώτος στην Ελλάδα, να προκαλέσουν πρώτα την πιστωτική κρίση στην χώρα μας και μετά στην Ιρλανδία, ενώ αν το εξετάσεις ορθολογικά (στενά οικονομικά) από την δεύτερη θα έπρεπε να εκκινήσουν.
Σημασία έχει ότι τα καθεστωτικά ΜΜΕ βρίσκουν σοφή την παρέμβαση Σόρος, ενώ απολύτως φαντασιόπληκτη την δική μας, παρότι ακόμη και για την πρόθεση (σχέδιο) «κουρέματος» του δημόσιου χρέους λέμε τα ίδια. Εκείνος ισχυρίζεται ότι οι αγορές έχουν de facto δεχτεί μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, καθώς τα ελληνικά ομόλογα κινούνται περίπου 30% κάτω της ονομαστικής τους αξίας στη δευτερογενή αγορά, ενώ εμείς περιγράψαμε αναλυτικότερα αυτό το σχέδιο αναδιάρθρωσης, εξηγώντας ότι όσο καθυστερεί η πρωτογενής αγορά να ευθυγραμμιστεί με την δευτερογενή τόσο θα ζημιώνεται αντίστοιχα το ελληνικό δημόσιο. Άρα δεν γράφαμε «τρέλες», ούτε είχαμε άδικο ότι ήταν προς το συμφέρον της χώρας η άμεση αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους της, μετά την απόρριψή της από τις χρηματαγορές και πριν συζητήσει ένα τελικό σχέδιο για την ένταξή της σε ένα ευρωπαϊκό μηχανισμό. Η τρέλα είναι ότι περιμένεις τον κ. Σόρος να στα πει για να τα εσωτερικεύσεις ως πραγματικότητα. Ζήτω η τρέλα λοιπόν και το εθνικό μας σύμπλεγμα!
Αφού επέλεξαν από την αρχή ένα συγκεκριμένο μοντέλο χρεοκοπίας μέσω της εσωτερικής υποτίμησης - ζημιογόνο έως καταστροφικό για τα δύο τρίτα της κοινωνίας - γιατί δεν φρόντισαν τουλάχιστον να μην ικανοποιήσουν τα πλέον άπληστα συμφέροντα των τοκογλύφων;
Αυτό το άτιμο το σύμπλεγμα της εξάρτησης αντί να θεραπεύεται με την πάροδο των ετών, γιγαντώνεται. Η κυβέρνηση Παπανδρέου και ο ίδιος προσωπικά καλλιεργούν αντιλήψεις, αξίες και συμπεριφορές που χαρακτηρίζουν την λειτουργία εξευτελισμένων προτεκτοράτων. Το τρομερό είναι μάλιστα ότι σε μεγάλο βαθμό ανεχόμαστε αυτή την κουλτούρα και θεωρούμε φυσιολογικές αυτές τις στάσεις, ενώ το ακόμη δραματικότερο είναι ότι αυτές αναπαράγονται με πάθος από τα ελληνικά ΜΜΕ, ενώ υιοθετούνται από τους νεοφιλελεύθερους, οι οποίοι αν διακρίνονταν από ιδεολογική συγκρότηση θα έπρεπε να τις αποστρέφονται!
Η κυβέρνηση λειτουργεί σαν κάποιες κυβερνήσεις στην Ευρασία και τα Δυτικά Βαλκάνια, μετά την πτώση των παλαιών καθεστώτων και την ένταξή τους στο Δυτικό σύστημα. Ακριβώς έτσι, με ότι αυτό συνεπάγεται για την πρόοδο και την ανάπτυξη της κοινωνίας και του εθνικού συμφέροντος, μιας «παλαιάς» χώρας της Δύσης. Σε αυτό το νομιμοποιητικό πλαίσιο βρίσκουν και κάνουν παιχνίδι μυστήριες υπάρξεις σαν τον κ. Σόρος και ένας εσμός συμβούλων και παρασυμβούλων του πρωθυπουργού. Και άλλες Δυτικές χώρες χρεοκόπησαν και θα χρεοκοπήσουν για διάφορος και διαφορετικούς λόγους, έτσι όμως δεν συμπεριφέρθηκαν, ούτε πρόκειται να συμπεριφερθούν.
Ιδού και άλλη μια αιτία που οδήγησε αρκετούς Έλληνες εκτός Ελλάδος: δεν αντέχεται ούτε καν αισθητικά αυτή η πακτωμένη και ξεδιάντροπη πλέον αναπαραγωγή του εθνικού μας συμπλέγματος. Ούτε αλήθειες δεν μπορούμε να κατασκευάσουμε μόνοι μας! Και αυτές έτοιμες τις θέλουμε και συσκευασμένες από… Σόρους. Μόνον που οι εξουσίες που δεν ξέρουν να κατασκευάζουν αλήθειες, είναι χαμένες από χέρι και επικίνδυνες για τις εξουσιαζόμενες κοινωνίες. Όχι, δεν είμαστε «έθνος ανάδελφο», είμαστε έθνος ανάρμοστο γενικώς. Όταν υπάρχει τόσο μεγάλη αντίφαση μεταξύ εθνικού μύθου και κυβερνητικής πρακτικής, σε επίπεδο διεθνούς πολιτικής, επέρχεται πάντοτε εθνική καταστροφή. Σας το λέει και το υπογράφει όχι ο Τζορτζ Σόρος, αλλά ένας από αυτούς που έχουν αφιερώσει την ζωή τους στην μελέτη των Political Discourses στην διεθνή πολιτική.