Φίλτατοι καλό μήνα!
Γιατί βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος;
Γιατί τρέχουμε στο Κατάρ για να φέρουμε επενδύσεις, όταν αυτές μπορούν να έρθουν από "μόνες" τους στην πόρτα μας;
Αν το μεγάλο ζητούμενο σήμερα στη χώρα μας είναι η ανάπτυξη και μέσω αυτής η υγιής υπέρβαση της κρίσης χρέους, που ταλανίζει την Ελλάδα, γιατί δεν δίνουμε έμφαση στα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα, ή εν τέλει σε όσα μας απέμειναν;
Αν υπάρχει ένας τομέας οικονομικής δραστηριότητας για τον οποίο μπορούμε ακόμη να υπερηφανευόμαστε στην Ελλάδα, αυτός........ δεν μπορεί να είναι άλλος παρά η ναυτιλία.
Οι Έλληνες εφοπλιστές εξακολουθούν να είναι μια κραταιά δύναμη παγκοσμίως και αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της αναπτυξιακής τροχιάς στην οποία βρίσκεται ολόκληρη η υφήλιος, πλην της Ελλάδας.
Την ίδια ώρα, τομείς που εξακολουθούν να παράγουν κέρδη στη χώρα μας είναι ο τουρισμός, η δραστηριότητα του οποίου αντιστοιχεί σε περίπου 16% - 18% του ΑΕΠ, και βεβαίως ο κλάδος των υπηρεσιών, με αιχμή του δόρατος τις ελληνικές τράπεζες
.Γιατί δεν συνδυάζουμε αυτά τα "μαγικά" συστατικά για να παραγάγουμε κέρδη και να τονώσουμε την απασχόληση;
Η υπόθεση της αξιοποίησης της έκτασης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό θα μπορούσε να αποτελέσει μια θαυμάσια ευκαιρία για το πάντρεμα αυτών των δραστηριοτήτων και την αποκόμιση όχι μόνο 5 δισ. ευρώ εφάπαξ, αλλά τζίρου που θα μπορούσε να φθάσει σε μυθώδη επίπεδα, και μάλιστα σε ετήσια βάση.
Η δημιουργία ενός "φορολογικού παραδείσου", με ιδιαίτερα χαμηλούς συντελεστές, στην καρδιά της Αττικής, θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο έλξης για την επάνοδο εφοπλιστικών κεφαλαίων στην Ελλάδα και την ανάδειξη του Ελληνικού σε ένα νέο "Σίτι", όπως αυτό του Λονδίνου.
Τράπεζες, χρηματοοικονομικές υπηρεσίες και ναυτιλιακές εταιρίες θα μπορούσαν να αναπτυχθούν σε ένα ιδανικό περιβάλλον, καθιστώντας την Ελλάδα οικονομικό και ναυτιλιακό κέντρο διεθνούς κλίμακας.
Και όλα αυτά μέσα σε ένα πελώριο πάρκο πρασίνου, στις ελληνικές ακτές, που θα μπορούσε ταυτόχρονα να καταστεί και κέντρο του παγκόσμιου "γιότινγκ", με τον εκσυγχρονισμό και την επέκταση της μαρίνας που ήδη υπάρχει.
Αρκεί να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις. Απουσία γραφειοκρατίας, δυνατότητα δημιουργίας off-shore εταιριών, χαμηλοί φορολογικοί συντελεστές, άρτιες υποδομές και, φυσικά, τηλεπικοινωνίες.
Τα υπόλοιπα θα έρθουν σχεδόν μόνα τους.
Επενδύσεις, τόνωση της απασχόλησης, αγοραστικό ενδιαφέρον στην αγορά ακινήτων και ευρύτερα θα μπορούσαν να αποτελέσουν την απαρχή μιας αναπτυξιακής διαδικασίας και αντιστροφής του κλίματος που χαρακτηρίζει σήμερα την επιχειρηματική κοινότητα στη χώρα μας.
Γιατί χρειάζεται να τρέχουμε στο Κατάρ όταν οι λύσεις είναι μπροστά μας
Ν.Γ. Δρόσος