 |
| Προσθήκη λεζάντας |
Από την περασμένη Παρασκευή η υφήλιος συγκλονίζεται από τις εικόνες καταστροφής από την Ιαπωνία. Εξίσου συγκλονιστική είναι και η αυτοσυγκράτηση και ψυχραιμία με την οποία οι Ιάπωνες αντιμετωπίζουν την κατάσταση.
Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που έδειξε η γερμανική τηλεόραση ήταν μια γυναίκα που βγήκε με δάκρυα στα μάτια από τα ερείπια του σπιτιού της. Πλησιάζοντας τα τηλεοπτικά συνεργεία σκούπισε τα μάτια της για να διηγηθεί στη συνέχεια στους δημοσιογράφους με απόλυτη ηρεμία και ψυχραιμία ότι έχασε την κόρη της.
Όπως εξηγεί η Πία-Τομόκο Μέιντ, επικεφαλής του Γερμανοιαπωνικού Ιδρύματος στο Ντίσελντορφ:
"Οι Ιάπωνες είναι πολύ συγκρατημένοι όσον αφορά την έκφραση των συναισθημάτων τους. Δεν θέλουν να........επιβαρύνουν τους υπόλοιπους με τα προσωπικά τους συναισθήματα. Αυτό εξηγεί γιατί πολλοί από αυτούς που βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες στην τηλεόραση χαμογελούν. Μπορεί να λένε, 'είναι φρικτό, έχασα το σπίτι μου' και παρόλα αυτά να χαμογελούν. Δεν θέλουν να μεταφέρουν σε άλλους ένα κακό συναίσθημα. Από την άλλη είναι βέβαια και το σοκ. Τα όσα βιώνουν και βλέπουν γύρω τους είναι συγκλονιστικά και γι΄ αυτό σκέφτονται ότι πρέπει κατ΄αρχήν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να μην εγκαταλείψουν την ομάδα".
Δεν θέλουν να γίνονται βάρος
Σημαίνει αυτό ότι προέχει και σε τέτοιες περιπτώσεις το συλλογικό συμφέρον και όχι το ατομικό
"Και τα δύο. Πάντοτε είσαι μέρος μιας ομάδας. Εάν παραφερθείς, εάν τα χάσεις, τότε γίνεσαι βάρος για τους υπόλοιπους οι οποίοι επίσης υποφέρουν. Λένε, οι γείτονές μου δεν είναι σε καλύτερη θέση από ότι εγώ, έτσι προσπαθούμε να το ξεπεράσουμε όλοι μαζί".Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα που έδειξε η γερμανική τηλεόραση ήταν μια γυναίκα που βγήκε με δάκρυα στα μάτια από τα ερείπια του σπιτιού της. Πλησιάζοντας τα τηλεοπτικά συνεργεία σκούπισε τα μάτια της για να διηγηθεί στη συνέχεια στους δημοσιογράφους με απόλυτη ηρεμία και ψυχραιμία ότι έχασε την κόρη της.
Όπως εξηγεί η Πία-Τομόκο Μέιντ, επικεφαλής του Γερμανοιαπωνικού Ιδρύματος στο Ντίσελντορφ:
"Οι Ιάπωνες είναι πολύ συγκρατημένοι όσον αφορά την έκφραση των συναισθημάτων τους. Δεν θέλουν να........επιβαρύνουν τους υπόλοιπους με τα προσωπικά τους συναισθήματα. Αυτό εξηγεί γιατί πολλοί από αυτούς που βλέπουμε τις τελευταίες ημέρες στην τηλεόραση χαμογελούν. Μπορεί να λένε, 'είναι φρικτό, έχασα το σπίτι μου' και παρόλα αυτά να χαμογελούν. Δεν θέλουν να μεταφέρουν σε άλλους ένα κακό συναίσθημα. Από την άλλη είναι βέβαια και το σοκ. Τα όσα βιώνουν και βλέπουν γύρω τους είναι συγκλονιστικά και γι΄ αυτό σκέφτονται ότι πρέπει κατ΄αρχήν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και να μην εγκαταλείψουν την ομάδα".
Δεν θέλουν να γίνονται βάρος
Σημαίνει αυτό ότι προέχει και σε τέτοιες περιπτώσεις το συλλογικό συμφέρον και όχι το ατομικό
"Η ομάδα αναπτύσσει τη δική της δυναμική. Στους Ιάπωνες είναι πάντα δύσκολο να διακρίνει κανείς πώς ελήφθη μια απόφαση σε μια ομάδα. Στο τέλος όμως η απόφαση αυτή τηρείται και εφαρμόζεται από όλους. Επίσης η ομάδα αναλαμβάνει την ευθύνη για το κάθε μέλος της ξεχωριστά".
Σημαίνει αυτό ότι οι Ιάπωνες βλέπουν αρνητικά ενδεχόμενη βοήθεια από το εξωτερικό;
"Καταρχήν προσπαθείς μόνος σου. Οφείλεις να διαπιστώσεις τί ακριβώς έχει γίνει. Όταν στη συνέχεια γνωρίζεις τι χρειάζεσαι δεν έχεις πρόβλημα να απευθυνθείς σε τρίτους και να το ζητήσεις".