Γράφει
ο Σταμάτης Κυριακάκης
Το τι γίνετε στην κοινωνία μας, και
ακόμα υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα της, προσκολλημένο στο ΠΑΛΑΙΟΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟ, είναι
και αυτονόητο και συνάδει απόλυτα, με το πολιτικό γίγνεσθαι της Ελληνικής
Πολιτικής πραγματικότητας τα τελευταία 40
χρόνια. Η γενιά του Πολυτεχνείου αφού εκορέσθη με την έντονη
πολιτικοποίηση και κινητοποίηση, άρχισε να επαναπαύεται στο καναπέ του σπιτιού
της. Περάσαμε από το πεζοδρόμιο στη γενιά της πιστωτικής κάρτας, του δανείου
κατοικίας και του Kayen. Επαναπαυμένοι στην ραστώνη των ψεύτικων υποσχέσεων,
αδιαφορήσαμε επιδεικτικά για την πολιτική ζωή αυτού του τόπου. Καταντήσαμε
εύκολη λεία στα τερτίπια των κάθε είδους λαμόγιων. Μας ήτανε αδιάφορο αν οι
συνδικαλιστές μας, αναρριχιόντουσαν στα πιο ψηλά αξιώματα και μεταμορφωνόντουσαν
από πρόβατα σε γεράκια, αφού καταφέρνανε να εξαγοράζουν τις συνηδείσεις μας με
ρουσφετολογικές προσλήψεις, επιδόματα και υπερωρίες κατά βούληση και συμφέρον. Η διασπάθιση του ΔΗΜΟΣΙΟΥ χρήματος, μας φαινότανε ένα............
πράμα φυσικό γιατί "λεφτά υπάρχουν". Έτσι σήμερα ο κόσμος έχει χωριστεί σε τρία "στρατόπεδα". Τους "εκπληκτους αλλά ακόμα καθιστούς", τους "δικαίως επαναστατημένους και στο δρόμο" και τα «κολαούζα». Είναι λοιπόν φυσικό να υπάρχει ένα 25-30 % το οποίο είτε συναινεί γιατί έχει μερίδιο στη πίττα, είτε προσδοκά την ανατροπή "αυτών", προκειμένου να έλθουν αυτοί στο τραπέζι του φαγητού. Σημασία έχει ότι μέχρι σήμερα η θεωρεία του "ΣΟΚ" έχει λειτουργήσει άψογα και σωστά στον απλό πολίτη. Έχει παγώσει ένα λαό, τον έχει φοβίσει. Εδώ η ΜΑΡΦΙΝ, τα δακρυγόνα και τα καπνογόνα, κάνουν κάνει καλά τη δουλειά τους. Ακόμα δεν έχει καταφερθεί να βρεθεί μια λύση αξιόπιστη εναλλακτική, προκειμένου, να δώσει πνοή, κουράγιο, και προοπτική στη κρίση και την σιγουριά του απλού πολίτη ότι υπάρχει και επόμενη μέρα. Οι πόλεις μας ερημώνουν το βράδυ, γιατί δεν υπάρχει σάλιο. Το Ελληνικό κέφι, το τόσο φημισμένο στο κόσμο, έχει χαθεί πια από την Ελληνική πραγματικότητα. Υπάρχει πια επιτακτική ανάγκη ΑΜΕΣΗΣ κινητοποίησης, με έργα πια και όχι με λόγια, του ΥΓΕΙΟΥΣ και ΕΝΤΙΜΟΥ Επιστημονικού δυναμικού της χώρας, στην ταχύτατη και τεκμηριωμένη επεξεργασία ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ διαφυγής από την κρίση. Οι όποιες λύσεις θα υπάρξουν, ακόμα και οι επώδυνες, θα πρέπει να έχουν ΠΙΣΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ. Άμεσα θα πρέπει να γκρεμιστούν οι ξενόφερτοι υπάκουοι τσαρλατάνοι, και να λογοδοτήσουν στην Ελληνική δικαιοσύνη. Χρειαζόμαστε πολλούς Ντεγιάννηδες, πρέπει να βρεθούνε. Σίγουρα έχουμε και αδέκαστους ανεξάρτητους Δικαστές.
πράμα φυσικό γιατί "λεφτά υπάρχουν". Έτσι σήμερα ο κόσμος έχει χωριστεί σε τρία "στρατόπεδα". Τους "εκπληκτους αλλά ακόμα καθιστούς", τους "δικαίως επαναστατημένους και στο δρόμο" και τα «κολαούζα». Είναι λοιπόν φυσικό να υπάρχει ένα 25-30 % το οποίο είτε συναινεί γιατί έχει μερίδιο στη πίττα, είτε προσδοκά την ανατροπή "αυτών", προκειμένου να έλθουν αυτοί στο τραπέζι του φαγητού. Σημασία έχει ότι μέχρι σήμερα η θεωρεία του "ΣΟΚ" έχει λειτουργήσει άψογα και σωστά στον απλό πολίτη. Έχει παγώσει ένα λαό, τον έχει φοβίσει. Εδώ η ΜΑΡΦΙΝ, τα δακρυγόνα και τα καπνογόνα, κάνουν κάνει καλά τη δουλειά τους. Ακόμα δεν έχει καταφερθεί να βρεθεί μια λύση αξιόπιστη εναλλακτική, προκειμένου, να δώσει πνοή, κουράγιο, και προοπτική στη κρίση και την σιγουριά του απλού πολίτη ότι υπάρχει και επόμενη μέρα. Οι πόλεις μας ερημώνουν το βράδυ, γιατί δεν υπάρχει σάλιο. Το Ελληνικό κέφι, το τόσο φημισμένο στο κόσμο, έχει χαθεί πια από την Ελληνική πραγματικότητα. Υπάρχει πια επιτακτική ανάγκη ΑΜΕΣΗΣ κινητοποίησης, με έργα πια και όχι με λόγια, του ΥΓΕΙΟΥΣ και ΕΝΤΙΜΟΥ Επιστημονικού δυναμικού της χώρας, στην ταχύτατη και τεκμηριωμένη επεξεργασία ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ διαφυγής από την κρίση. Οι όποιες λύσεις θα υπάρξουν, ακόμα και οι επώδυνες, θα πρέπει να έχουν ΠΙΣΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ. Άμεσα θα πρέπει να γκρεμιστούν οι ξενόφερτοι υπάκουοι τσαρλατάνοι, και να λογοδοτήσουν στην Ελληνική δικαιοσύνη. Χρειαζόμαστε πολλούς Ντεγιάννηδες, πρέπει να βρεθούνε. Σίγουρα έχουμε και αδέκαστους ανεξάρτητους Δικαστές.