Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος
Έχω
την γνώμη ότι αυτό που συνέβη, προχθές,
με τους άμοιρους λαθρομετανάστες (την
λέξη αυτή δεν την χρησιμοποιώ απαξιωτικά
για τους ανθρώπους αυτούς, αλλά για να
δείξω την δύσκολη θέση που βρίσκονται),
ήταν μια βάρβαρη, ξεδιάντροπη πολιτική
εκμετάλλευση, τέτοια που μόνο οι πολιτικοί
ΟΛΟΙ και τα κόμματα ΟΛΑ μπορούν και
κάνουν, όποτε τους χρειαστεί. Και μπορούν
γιατί εμείς οι πολίτες το ανεχόμαστε
και μάλιστα, με την ψήφο μας, το
επιβραβεύουμε, τελικά.
Κανείς
δεν διαφωνεί ότι αυτοί οι άνθρωποι, για
να ξεσηκωθούν και να φύγουν από τα σπίτια
τους και τις οικογένειές τους, να υποστούν
τα μύρια όσα βάσανα, ακόμα και με κίνδυνο
της ζωής τους, για να βρουν ένα καλύτερο
αύριο στο άγνωστο, δεν το έκαναν για
διασκέδαση. Κανείς δεν λέει ότι θα πρέπει
να τους αφήσουμε να πεθάνουν από την.........
πείνα ή από κάποια αρρώστια, κανείς.
Όταν μάλιστα έναντι της άθλιας ζωής που
εμείς τους προσφέρουμε, δήθεν από
καλοσύνη, αυτοί μας το ανταποδίδουν
πολλαπλάσια με την σκληρή κακοπληρωμένη
ή ακόμα και απλήρωτη, δουλειά τους. Άλλο
όμως αυτό και άλλο αυτό που έγινε προχθές
από τους μαϊμού προστάτες τους.
Η
ιστορία είναι γνωστή, τα ερωτήματα και
οι απορίες πολλές. Γιατί έγινε αυτή η
κίνηση, ποιοι κέρδισαν, (σίγουρα όχι οι
ταλαίπωροι αυτοί) και ποιοι έχασαν
(σίγουρα, οι ταλαίπωροι αυτοί), από αυτή
την ιστορία; Κάποιοι, λοιπόν, ξεσήκωσαν
230 τόσα άτομα, λαθρομετανάστες που
"ζούσαν" και "δούλευαν" στην
Κρήτη και τους έφεραν στην Αθήνα, για
να αναγκάσουν, λέει, την κυβέρνηση να
τους νομιμοποιήσει. Τους μετέφεραν στην
Αθήνα, συντεταγμένους, φανερά και
δηλωμένους στις αρχές, τους εγκατέστησαν
σ' ένα χώρο της Νομικής Σχολής, χωρίς
την άδεια κανενός και τους δασκάλεψαν
σε ό,τι λένε να περιλαμβάνεται οπωσδήποτε
η έκφραση "...μέχρι θανάτου..." και
άλλα τέτοια ανούσια.
Στην
ιστορία αυτή υπάρχουν δύο βασικά
ερωτήματα. Πρώτον, αφού ήταν πασίγνωστη
η "πρωτοβουλία" αυτή, γιατί δεν
επετράπη και δεύτερον, ποιοι ήσαν και
τι πραγματικά προσδοκούσαν να πετύχουν
οι οργανωτές της επιχείρησης;
Η
απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι απλή.
Αφέθηκε να εξελιχθεί ώστε να υπάρξει
πολιτική εκμετάλλευση, από ΟΛΟΥΣ. Ήταν
μια καλή ευκαιρία για την Κυβέρνηση,
για να αλλάξουμε, έστω και για λίγο
(σ'αυτές τις περιπτώσεις κανείς δεν
ξέρει πόσο μπορεί να διαρκέσει το "λίγο")
θέμα συζήτησης, άλλο από το Μνημόνιο
και τα συμπαρομαρτούντα βασανιστικά
του λαού. Για την "μείζονα"
αντιπολίτευση ευκαιρία για πολιτική
αντιπαράθεση (ε', δεν έχει και τίποτα
άλλο να κάνει). Για δε τις "λοιπές
δημοκρατικές δυνάμεις" (αυτό τον όρο
τον αποδέχθηκαν τον καιρό που έπρεπε
να τον είχαν απορρίψει, αν πίστευαν ότι
δεν τους ταίριαζε), μια καλή ευκαιρία
ύπαρξης.
Στο
δεύτερο ερώτημα η απάντηση φαίνεται
ποιο δύσκολη, αλλά δεν είναι. Το ποιος
οργάνωσε αυτό το happening (χρησιμοποιώ αυτό
τον όρο ντροπή, επίτηδες), είναι ο Κανείς
(αθάνατε Οδυσσέα)! Ο ΣΥΡΙΖΑ, στην αρχή
που τα πράγματα ήταν στις πρώτες
εντυπώσεις βγήκε μπροστά έδειχνε ότι
"ήξερε", αλλά όταν άρχισε το πράμα
να στραβώνει, την "έκανε"...με μικρά
πηδηματάκια. Το ΚΚΕ, ο επόμενος "συνήθης"
ύποπτος, επειδή προφανώς δεν είχε
προλάβει να "καπελώσει" το εγχείρημα
και για να μην φανεί "συνοδοιπόρος"
ή ακόλουθος του ΣΥΡΙΖΑ, το έστριψε κι
αυτός διά του...αρραβώνος, δηλαδή ναι
μεν, αλλά όχι. Τα υπόλοιπα κόμματα και
αποκόμματα, αποκλείονταν για λόγους...αρχών
(σιγά τις αρχές), ή αρχόντων τους (σιγά
τους άρχοντες). Ας τους αφήσουμε, στο
άλλο μεγάλο έργο, που έχουν αναλάβει,
για την διαφάνεια (έχουν "ψωμί" οι
εξεταστικές, ε;) την βιώσιμη
οικονομία, την ανάπτυξη, την κοινωνική
και οικονομική δικαιοσύνη και την
ανταγωνιστικότητα (ξέχασα τίποτα κ.
Παπανδρέου;).
Τελικά
και από τα συμφραζόμενα, από τα όσα
ακούστηκαν και διαδραματίστηκαν, το
βάρος και η ευθύνη για την ανόητη
(τουλάχιστον) και ανούσια, εκ του
αποτελέσματος, ενέργεια αυτή τελικά,
πέφτει σ' αυτήν την, κατά τα άλλα, καλών
προθέσεων (μέχρις αποδείξεως του
εναντίου), Επιτροπή Αλληλεγγύης και
άλλες ομάδες συμπαράστασης πολιτών. Η
όλη εξέλιξη όμως δεν τους δικαιώνει,
ούτε και τους απαλλάσσει από την ευθύνη
των όσων συνέβησαν και ενδεχομένως
μπορεί να συμβούν, στο μέλλον σε βάρος
αυτών των "λαθρομεναστών", που δεν
έχουν στον ήλιο μοίρα.
Και
η ευθύνη τους είναι πολύ μεγάλη όταν
σκεφτούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι, κατά
κάποιο τρόπο, όχι τον καλύτερο βεβαίως,
εκεί στην Κρήτη κάτι "έκαναν" και
κάτι "είχαν" (οι Κρητικοί είναι και
φιλόξενοι και συμπονετικοί άνθρωποι),
για αρκετά χρόνια, όπως λένε. Γιατί
λοιπόν, τους ξεσήκωσαν; Να τους
νομιμοποιήσουν, ναι και μετά; Και μετά
τίποτα... Τότε; Τότε και πάλι τίποτα.
Και
μέσα σ' όλα, διαβάσαμε σήμερα (01/02) την
είδηση ότι "...ο υπ' Εσωτερικών κ. Γ.
Ραγκούσης" (εκ των Νεοσοσιαλιστών)
"κατήργησε υπουργική απόφαση του
προκατόχου του" (παλαιο-δεξιού) "κ.
Πρ.Παυλόπουλου, με την οποία νομιμοποιήθηκαν
οι 15 μετανάστες που είχαν κάνει την
απεργία πείνας στα Χανιά το 2008 με
αντίστοιχο αίτημα". Και τώρα τι κάνουμε
σύντροφοι της Επιτροπής Αλληλεγγύης;
Ή μήπως αυτή ήταν δουλειά της "καταραμένης
δεξιάς" και δεν ασχολιόμαστε;
Και
ενώ με την λογική θεώρηση των γεγονότων
αυτών, έτσι είχαν τα πράγματα, ήρθε ο κ.
Αλαβάνος να μου βάλει άλλες ιδέες στο
μυαλό. Λέτε να....ήταν και πολλά τα έξοδα μεταφοράς τόσων ανθρώπων.......όχι, όχι......άντε γεια.