Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος
Στις 7 του μηνός και στις στήλες του blog του Καφενείου μας, φιλοξενήθηκε, ένα άρθρο μου με τίτλο "...εντάξει, αλλά μη μας δουλεύετε κι' από πάνω", όπου εξέφραζα την απορία μου για την βράβευση του Πρωθυπουργού μας με το Γερμανικό βραβείο "Quadriga", για την "...κοινωνική προσφορά του" και "...την συμβολή του στην αναδιάρθρωση της δημοσιονομικής πολιτικής της Ελλάδας και την αποτροπή πτώχευσης της χώρας". Είχα δε χαρακτηρίσει αυτή την απόφαση καθώς και τα επαινετικά λόγια της κας Μέρκελ, ως "άκαιρα και μάλλον ειρωνικά".
Σήμερα, 10/09, δηλαδή μόλις τρεις ημέρες μετά, αισθάνομαι την υποχρέωση να ανακαλέσω όλες τις "κακίες" που έγραψα τότε, τόσο για τον κ.Γ.Παπανδρέου, ο οποίος φυσικά και δεν φταίει αν μια επιτροπή αποφάσισε την βράβευσή του, όσο και την κα Μέρκελ για τις εγκωμιαστικές δηλώσεις της.
Η αιτία που αναθεώρησα τις απόψεις μου, σχετικώς, ήταν η ........
είδηση ότι πάλι οι Γερμανοί, βράβευσαν τον Δανό γελοιογράφο Κουρτ Βέστεργκααρντ, σε "...αναγνώριση των υπηρεσιών που προσέφερε στην ελευθερία του τύπου...". Η "υπηρεσίες" που "προσέφερε" ο κύριος αυτός και για τις οποίες τιμήθηκε, ήταν τα 12 σκίτσα που παρουσίαζαν των προφήτη Μωάμεθ κατά προσβλητικό τρόπο και γιαυτό είχαν ξεσηκώσει τον κόσμο του Ισλάμ το 2005 και που, δικαίως, δεν του το έχουν συγχωρήσει ακόμα. Μάλιστα, για να προσδώσουν μεγαλύτερη αίγλη στην βράβευση, μπας και δεν αντιληφθούμε το μέγεθος της αξίας του καλλιτέχνη και της προσφοράς του...στην ελευθερία του τύπου, την απονομή έκανε η ίδια η κα Μέρκελ.
είδηση ότι πάλι οι Γερμανοί, βράβευσαν τον Δανό γελοιογράφο Κουρτ Βέστεργκααρντ, σε "...αναγνώριση των υπηρεσιών που προσέφερε στην ελευθερία του τύπου...". Η "υπηρεσίες" που "προσέφερε" ο κύριος αυτός και για τις οποίες τιμήθηκε, ήταν τα 12 σκίτσα που παρουσίαζαν των προφήτη Μωάμεθ κατά προσβλητικό τρόπο και γιαυτό είχαν ξεσηκώσει τον κόσμο του Ισλάμ το 2005 και που, δικαίως, δεν του το έχουν συγχωρήσει ακόμα. Μάλιστα, για να προσδώσουν μεγαλύτερη αίγλη στην βράβευση, μπας και δεν αντιληφθούμε το μέγεθος της αξίας του καλλιτέχνη και της προσφοράς του...στην ελευθερία του τύπου, την απονομή έκανε η ίδια η κα Μέρκελ.
Θεώρησα, λοιπόν, ότι έπρεπε να ξαναδώ το θέμα των δύο βραβεύσεων ως χαρακτηριστική έκφραση του Γερμανικού χιούμορ (κρύο και ανάλατο) γενικότερα και ειδικότερα, στην περίπτωση αυτή, μπλακ χιούμορ (μαύρο, κατάμαυρο). Βέβαια αυτό δεν τους απαλλάσει της ευθύνης της πράξεως, αλλά τουλάχιστον είναι μια εξήγηση του φαινομένου.
Προσπαθώ δε να μαντέψω τις αντιδράσεις της κας Μέρκελ, ως προκαθημένης της Γερμανικής κυβερνήσεως, φυσικά, αν κάποιος άλλος "καλλιτέχνης" είχε μία "έμπνευση" και την γελοιογραφούσε έτσι που να ομοιάζει του "πατερούλη" Στάλιν ή με μουστάκι "τετράγωνο μαύρο"... ή με το κεφάλι της "στολισμένο" με σφυροδρέπανα και σβάστικες. Τότε, θα του αναγνώριζε την προσφορά του στην "ελευθερία του τύπου" και θα του έδινε και βραβείο;
Πάντως, αν θυμηθούμε την αντίδραση του παλαιού καγκελάριου Κολ, στην αποκοτιά (ως συνήθως) του τότε υπουργού εξωτερικών μας του κ. Πάγκαλου, να χαρακτηρίσει την Γερμανία ως γίγαντα με πήλινα πόδια που τον είχε υποχρεώσει να ζητήσει γονατιστός (τρόπος του λέγειν) συγνώμη, διαφορετικά δεν θα τον ξαναδεχόντουσαν στην Γερμανία, αυτόν μπορεί να μην τον "στιγμάτιζαν"...στο μπράτσο, αλλά την καλημέρα τους δεν θα την άκουγε σίγουρα, ούτε και βραβείο θα έβλεπε, φυσικά!