Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος
Αυτή την εποχή, όπου η οικονομική κρίση βασανίζει τον Ελληνικό Λαό και η κοινωνική αναταραχή βρίσκεται σε μεγάλη όξυνση, βρήκαν οι Γερμανοί κατάλληλη για να απονείμουν στον Πρωθυπουργό μας το πολιτικό και κοινωνικό βραβείο της Γερμανίας ”Quadriga”.
Βέβαια, μία βράβευση είναι πάντα μία ευπρόσδεκτη τιμητική διάκριση υπό την προϋπόθεση ότι δικαιολογείται εκ των πραγμάτων και δεν υποκρύπτει κάποια σκοπιμότητα. Και στην προκειμένη περίπτωση τα ερωτήματα είναι πολλά και δικαιολογημένα.
Το σκεπτικό της απόφασης για την απονομή του βραβείου, αναφέρεται στην κοινωνική προσφορά του τιμωμένου και στην συμβολή του στην αναδιάρθρωση της δημοσιονομικής πολιτικής της Ελλάδας και την αποτροπή πτώχευσης της χώρας. Σχετικώς, η Καγκελάριος κα Μέρκελ, δήλωσε: ”Βλέπω με ικανοποίηση ότι η Ελλάδα συνεχίζει την πολιτική της σταθεροποίησης με αποφασιστικότητα ενάντια σε πολλές αντιστάσεις και καταπιάνεται με πλήθος (;;) δομικών μεταρρυθμίσεων” και παρακάτω ”Η Γερμανία βοηθά την Ελλάδα εκεί όπου μπορεί, επειδή δεν πρόκειται μόνο για χρηματοπιστωτικά ζητήματα αλλά και για ζητήματα διαχείρισης (δηλαδή; ρωτάω εγώ) ενός κράτους και εκσυγχρονισμού”. και .........
τέλος ”Η Ελλάδα είναι άξια σεβασμού για τα μέτρα που έλαβε”.
τέλος ”Η Ελλάδα είναι άξια σεβασμού για τα μέτρα που έλαβε”.
ΤΟ κύριο ερώτημα είναι: Τι αληθεύει απ’ όλα όσα αναφέρονται στο σκεπτικό της απόφασης; Τώρα, τώρα, αυτή τη στιγμή και για όλο το έτος 2010, μέχρι σήμερα, δηλαδή για τον χρόνο που "κρίθηκε" το έργο του τιμωμένου, ΤΙΠΟΤΑ. Διότι απλά, απλούστατα και καλόπιστα, δεν έχουν αποδώσει ακόμα τα ληφθέντα μέτρα, αλλά και όσα πρόκειται να ληφθούν, μέχρι το 2014, σύμφωνα με το περίφημο Μνημόνιο. Όταν μάλιστα λάβουμε υπ’ όψιν μας, α) ότι πολλοί μιλάνε ακόμα για τον κίνδυνο της πτώχευσης, ως πάντα υπαρκτό, β) ότι για τα επόμενα 4 χρόνια 2011, 12, 13 και 14 θα πρέπει να εξοικονομηθούν (από που;) 24 και πλέον δισ. ευρώ και γ) ότι η ανεργία χτυπάει ήδη κόκκινο με αναμενόμενη την ευρύτερη κοινωνική αναταραχή, τότε οι έπαινοι ακούγονται τουλάχιστον άκαιροι και μάλλον ειρωνικοί.
Νομίζω ότι για οποιονδήποτε από τους λόγους, που αναφέρω παραπάνω, ο, ας πούμε, τιμώμενος πολιτικός θα έπρεπε να ήταν πολύ πολύ προσεκτικός και να μην είχε αποδεχθεί αυτή τη βράβευση ΤΩΡΑ. Πάντως ο κ. Πεταλωτής, σαν καλός κυβερνητικός παπαγάλος δήλωσε ότι η βράβευση αυτή «καταδεικνύει την επανόρθωση της εικόνας αξιοπιστίας της χώρας μας στο εξωτερικό και επιβραβεύει τη συνολική προσπάθεια που καταβάλει ο ελληνικός λαός». Τώρα πως γίνεται η βράβευση να «…καταδεικνύει την επανόρθωση της εικόνας αξιοπιστίας της χώρας μας στο εξωτερικό...» και τα spreads π.χ. να παραμένουν σε… διαστημική τροχιά, αυτό φυσικά, δεν μπορεί να το απαντήσει ένας παπαγάλος που μπορεί μεν να "παπαγαλίζει", δηλαδή να αναπαράγει τους ήχους που ακούει, αλλά από τη φύση του δεν συλλογάται.
Όσο για τους φίλους μας τους Γερμανούς και επειδή έχουν ένα κακό παρελθόν, στο να απονέμουν βαθμούς και διακρίσεις σκοπιμότητας, σε αξιωματούχους που, συνήθως, θεωρούσαν "τελειωμένους", καλό θα ήταν να συγκρατούν τον "ενθουσιασμό" τους για πρόσωπα που δεν έχουν ολοκληρώσει το έργο τους, ώστε να κριθούν δίκαια και αμερόληπτα, εκ του αποτελέσματος. Πολύ δε περισσότερο για πολιτικούς σαν τον Πρωθυπουργό μας ο οποίος εκτός των άλλων, έχει και ένα σοβαρό μερίδιο ευθύνης για την σημερινή κατάντια μας, ως μέλος όλων των κυβερνήσεων του κόμματός του, της τελευταίας 30ετίας, χωρίς ουδέποτε να διαχωρίσει την θέση του από την ακολουθούμενη, τότε, οικονομική πολιτική, να εκφράσει ενστάσεις ή αντιρρήσεις.
Εκτός και αν, όλη αυτή η ιστορία της βράβευσης, να υποκρύπτει τις ευχαριστίες εκείνων που μας δάνεισαν (Γερμανία - Γαλλία), προς τον Πρωθυπουργό μας ο οποίος, μέσω συνεντεύξεώς του στο περιοδικό Foreign Policy, του Ιουλίου του '10, τους διαβεβαίωσε ότι "...θα εξοφλήσουμε τα δάνεια αυτά, με υψηλότερο επιτόκιο κι' έτσι οι χώρες αυτές θα κερδίσουν χρήματα από εμάς..." (που δεν έχουμε).
Ε', πως μετά να μην "είναι άξια σεβασμού" η Ελλάδα "για τα μέτρα που έλαβε" και ο Πρωθυπουργός μας υπερήφανος για...το "έργο" του;