Γράφει ο Λυσίας
Αυτό ήταν…. Πάει και ο Γκιόλιας.
Έφυγε, παίρνοντας μαζί του, τα μυριάδες μας "γιατί "
Μέχρι εδώ ήταν. Έπεσε και αυτή η αυλαία. Μαζί με τόσες άλλες….
Αφήνοντας εμάς, τους βουβούς θεατές, να αναλογιζόμαστε, για το πού πάει πλέον, αυτός ο τόπος.
Σε ποια σαρκοβόρα αρπακτικά, έχει παραδοθεί.
Ένας νέος άνθρωπος, έφυγε από κοντά μας.
Από άνανδρους και τιποτένιους. Που βλέπανε τον Σωκράτη, με πόσο τσαμπουκά, τους χαλούσε την ησυχία τους.
Ένας νέος άνθρωπος, γεμάτος οράματα. Γεμάτος ιδανικά.
Ένας τολμηρός και ασυμβίβαστος «υπηρέτης» της ενημέρωσης.
Ένας απόστολος της ελεύθερης σκέψης και έκφρασης.
Ένας ανήσυχος επαναστάτης, που καθημερινά έδινε τις μάχες του, με τα λογίς «τρωκτικά » της κοινωνίας μας.
Ένας αγωνιστής, που με την εντιμότητά του, με την τόλμη του, είχε καταφέρει να κάνει αυτά όλα , τα γνωστά σκουλήκια του τόπου, να τον τρέμουν και να τον υπολογίζουν.
Ένα παλικάρι, που πίσω του, άφησε μια .........απαρηγόρητη μάνα, άφησε αδέλφια και μια απροστάτευτη πλέον σύντροφο. Μαζί με το ανυποψίαστο παιδάκι τους, που δεν έπαψε στιγμή να ρωτάει : « Που είναι ο μπαμπάς; Γιατί άργησε σήμερα; »
Και ποιός να του πει το γιατί…..
Ποιός να του πει, ότι στη χώρα που γέννησε την δημοκρατία και την ελευθερία, ο πατέρας του έπεσε θύμα, αυτών των δημοκρατικών του πεποιθήσεων και την ελευθερίας των ιδεών του.
Έπεσε γιατί….. δεν σταματούσε λεπτό, να καταγγέλλει, όλα αυτά τα παράσιτα, που κλέβουν κάθε υλική ή ηθική αξία αυτού του λαού.
Αυτά τα παράσιτα που έσπευσαν, αντιπροσωπευτικά, να παραστούν στην κηδεία του, ή να του στείλουν στεφάνι. Εκφράζοντας την…. ¨ οδύνη ¨ τους, για τον χαμό του.
Την ίδια ώρα που κάνανε πάρτι, για να γιορτάζουν το γεγονός, πως αυτή η τόσο ενοχλητική, γι’αυτους, φωνή, εσίγησε.
Πού να βρει λόγια κανείς, για να εκφράσει την μοναξιά του, πάνω σ’αυτόν τον, τόσο αφιλόξενο πια, τόπο.
Που αφέθηκε έρμαιο, να γίνει κοιλάδα παράσιτων. Να γίνει έδρα του υποκόσμου.
Και παράδεισος, σαράντα-πενήντα οικογενειών, που κατάφεραν, στην τέχνη της απάτης, να αποκτήσουν ντοκτορά.
Υπό τις ευλογίες φυσικά της «συντεταγμένης» πολιτείας.
Ποια ¨ Σέχτα ¨ και ξεσέχτα. Το ποιούς… ξεβόλευε ο Σωκράτης, είναι γνωστό. Δεν μπα να μπλέκουν στην υπόθεση και τον Νταβέλη….
Κάποιοι πλήρωσαν για το ¨ κατόρθωμα ¨ . Αν οι εκτελεστές λέγονται ¨ Σέχτα ¨ με γειά τους και…. χαρά τους.
Για όλα τα άλλα…. άντε γειά.
Άντε γειά και στην πολιτεία, εάν δεν φανεί γενναιόδωρη, στην χήρα του Σωκράτη, η οποία σε λίγους μήνες , φέρνει στη ζωή και το δεύτερο παιδί τους.
Με περιέργεια περιμένω να δω, τι θα κάνει η κυβέρνηση. Η οποία, για δεκάδες, ύποπτες, μη κυβερνητικές οργανώσεις, είναι γενναιόδωρη.
Εκτός από τους λοιπούς επιχειρηματίες, που συγχνωτίζεται….
Στην νέα αυτή γυναίκα, που τόσο αναπάντεχα , έχασε τον άνθρωπό της, ( γιατί αυτός φώναζε αλήθειες ) τι θα κάνει το κοινωνικό μας κράτος;
Είμαι περίεργος να δω.
Άντε ρε Σωκράτη, γειά. Καλό σου ταξίδι, λεβέντη μου. Και σ’ ευχαριστώ, για όσα έκανες, τα δεκαεννέα χρόνια που τίμησες, ( τον ατιμασμένο από κάποιους ) κλάδο μας.
ΛΥΣΙΑΣ