Γράφει η Τζένη Κ.Ωσάν το Μακαριστό Χριστόδουλο το δηλώνει κι ο καλός υπουργός μας, ο Παύλος Γερουλάνος ότι τους «πάει» τους τουρίστες και «να’ ρθουν όπως είναι». Με τα σκουλαρίκια τους, τα μπανιερά τους, τις κουτσές κιθάρες τους και τα καπέλα τους ανάποδα. Αν τυχόν μάλιστα εγκλωβιστούν στη φιλόξενη χώρα μας λόγω απεργιακών κινητοποιήσεων ή έτερων φυσικών καταστροφών και δεν μπορέσουν να μας αφήσουν «γεια» την προκαθορισμένη ημερομηνία, το ημέτερο υπουργείο θα επιβαρυνθεί με τα έξοδα της υπερημερίας τους. Η διαμονή και η σίτιση, όσο θα παίζονται οι παρατάσεις, θα είναι δωρεάν. (Μας παίνεσε σχετικώς και το BBC…)
Μ’ αυτό τον ξεχωριστό και προχωρημένο τρόπο, αρραβωνίζεται για πάντα, με κουμπάρο Γερουλάνο και παπά Μυκονιάτη πελεκάνο, ο ιθαγενής απεργός και ο τουρίστας αρωγός, ο ευρωνεροκουβαλητής στο .......
στερεμένο μαγγανοπήγαδο της ελληνικής οικονομίας. Θα ζήσουνε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα..
Η αλλαγή στο κλίμα είναι ήδη ορατή. Εκεί που άκουγαν οι Βρετανοί για λιμάνι ή καμποτάζ και πετούσαν χλωμές φλούμπες, τώρα γνέφουν στους ναυτεργάτες, κάνουν το σήμα της νίκης και τους ενθαρρύνουν (don’t give up, you got to fight for your rights etc) (μην τα παρατάτε, πρέπει να παλεύετε για τα δικαιώματά σας κλπ). Αμέσως μετά, πάνε και δηλώνονται στο γραφείο κίνησης ως θύματα των έκρυθμων καταστάσεων. Το ίδιο και οι Γάλλοι και οι Γερμανοί, οι Ρώσοι και οι Αμερικάνοι. Έχουνε φτάσει στο Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη μάλιστα πληροφορίες ότι τους πιο μελαχρινούς απ’ αυτούς, τους βάζουνε οι υπόλοιποι της παρέας τους να διαδηλώνουν, για να τονώνεται το κλίμα. Πετάνε και νεράντζια και μπουκάλια. Γίνονται αυτόκλητοι ανιματέρ, για να πωρώσουν το πλήθος. Ανεβαίνουν στα κολωνάκια του Δήμου και χαιρετάνε “Ya sou!”, “Ya sou!” Πιάνουνε που και που και τη Μασσαλιώτισσα. Σκέτοι «διαδηλωσάκηδες» που έλεγε και ο Βύρων Πολύδωρ.
Δεν είναι ότι ξύπνησε ο Μάης του ’68 μέσα τους… Απλά, το τζάμπα είναι πιο γλυκό… Όσο και να σου δώσουν, δύσκολα λιγώνεσαι…
Κι εμείς όμως απ’ την πλευρά μας, δείχνουμε ανωτερότητα. Παρότι είμαστε κι εμείς κατά κάποιο τρόπο εγκλωβισμένοι, παρότι δεν μπορούμε να φύγουμε από πουθενά σε καμιά προκαθορισμένη ημερομηνία, δε ζητάμε τα ρέστα από τον Παύλο Γερουλάνο.
Γιατί εμείς, εκτός απ’ όλα τ’ άλλα, έχουμε και τον ξένιο Δία μέσα μας…