Οι καιροί άλλαξαν..

Γράφει ο Markosa

ΔΕΝ μας δουλεύουν...
ΔΕΝ μας κοροϊδεύουν....
ΜΑΣ δείχνουν στα ίσια πλέον, το μέλλον που έφτιαχναν για μας εδώ και χρόνια.
Μαζί με πολλούς από μας…
Είναι παρόν πλέον και εφαρμόζεται.
Παγκοσμιοποίηση.
Μια λέξη άνευ περιεχομένου, μέχρι χθες για τους περισσότερους.
Το ίδιο μας το περιεχόμενο, η ταυτότητά μας από δω και στο εξής.
Οι ισορροπίες δυνάμεων, η τεχνολογία, τα προπαγανδιστικά μέσα, το έχουν κάνει ήδη εφικτό, άρα εφαρμόσιμο.
Η οικονομία είναι ο κύριος μοχλός.
ΔΕΝ θα αφήσουν το χρήμα τους να ...χάνεται, στις κατώτερες τάξεις.
Το χρήμα είναι το μέσον χειραγώγησης και εκμετάλλευσης αυτών των τάξεων για να παράγουν επιτέλους χωρίς απαιτήσεις, υπέρ της μοναδική τάξης της εξουσίας.
Αυτών που το παράγουν από το χρέος και την υπεραξία μας, το τυπώνουν και το διακινούν.
ΔΕΝ θα πληρώνονται, οι πολίτες των κατώτερων τάξεων, ούτε ένα σεντ παραπάνω από αυτό που αποδειγμένα θα επιστρέφουν πίσω στο ...........

.σύστημα. Και θα είναι τόσο όσο να μην πεθαίνουν ....όλοι.

ΔΕΝ θα αφήσουν το πετρέλαιο να ...κοιμάται στο Αιγαίο, χάριν της καθαρότητας των θαλασσών και των ακτών μας, ούτε χάριν της εχθρότητας των Τούρκων.
Οι πολυεθνικές εταιρίες είναι έτοιμες κι αφού φρόντισαν να μην υπάρχει η παραμικρή ελπίδα να είναι Ελληνικές εταιρείες, έρχονται να κάνουν την δουλειά τους και ΔΕΝ θα ρωτήσουν κανέναν.
Ο Ερντογάν επίσης έρχεται. Καλοδεχούμενος. Αφού δεν έχει στρατηγούς μαζί του.

Τα νησιά τα έχουν ήδη αδειάσει από τους παραδοσιακούς αυτόχθονες πληθυσμούς, στέκονται εκεί πλέον μόνο σαν όμορφες παραλίες που τους χειμώνες ερημώνουν.
Είναι τα καταφύγια των δυτικών για τις καλοκαιρινές τους διακοπές και σε μεγάλο βαθμό ανήκουν πια σε Ευρωπαίους συνταξιούχους που βρίσκονται εκεί και τους χειμώνες παρέα με τα φθηνά εργατικά χέρια των μεταναστών......
Έλληνες δεν υπάρχουν...μεταναστεύουν τους χειμώνες στην πρωτεύουσα για να καταναλώσουν όσα κέρδισαν στην διάρκεια του καλοκαιριού από την εκπόρνευση του τόπου τους.....
Γίναμε οι υπερήφανες σερβιτόρες των δυτικών....με τίτλο όμως: επιχειρηματίες;
Αν δεν μας προτιμήσουν, πάνε αλλού, φίδι πους μας έφαγε.
Τα μάρκετ των πολυεθνικών έχουν ήδη κι αυτά ριζώσει κι εκεί.
Τα έθνη, τα σύνορα.
Τα σύνορα είναι ενοχλητικά εμπόδια, που αφού δεν καταργούνται λόγω των εθνικών αντιστάσεων, αντιμετωπίζονται σαν απλά σημάδια στον χάρτη.
Οι πολυεθνικές εταιρείες, οι ιδιώτες, μπορούν να μπαίνουν και να κάνουν τις δουλειές τους. Τα εμπορεύματά τους διακινούνται ελεύθερα.
Οι αγωγοί περνούν.
Τις τελευταίες δυσκολίες έρχεται να τις άρει ο Καλλικράτης.
Κανείς ΔΕΝ θα μπορεί να χρεώσει στην κεντρική εξουσία, την κυβέρνηση, τίποτα πια. Ούτε τα λίγα που αφήνει το ΔΝΤ.
Οι αποφάσεις για τις παραχωρήσεις θα γίνονται από το ιδιωτικό, ελεγχόμενο τοπικό σκυλολόι... ο διαιρεμένος πληθυσμός ΔΕΝ ερωτάται καν.
ΔΕΝ χρειάζεται πια να κατακτηθεί η δυτική Θράκη, η Μακεδονία, η Ήπειρος.
Αρκεί να είναι χαμηλή η τιμή που θα πουληθούν τα κομμάτια τους.
Στα σημάδια του χάρτη όλες αυτές οι περιοχές θα δείχνουν Ελληνικές.....
Για χάρη των πατριωτών. Για την τιμή των όπλων. Για όσους προγόνους έδωσαν το αίμα τους.

Θράκη, Μακεδονία, Ήπειρος και όλα τα νησιά.
Στην πράξη, όλα αυτά κι όσα άλλα χρειαστούν, θα είναι κατακτημένα παγκοσμιοποιημένα, ξένα για μας τους ιθαγενείς εδάφη.
Ήδη οι τα πέλαγα ανήκουν στα ιδιωτικά συμφέροντα.
Ήδη οι μεγάλοι δρόμοι είναι ξένο έδαφος.
Χρειάζεται, να σταματήσεις και να πληρώσεις σε τόσα σημεία μέχρι να φτάσεις από Αθήνα στην Αλεξανδρούπολη...
Αυτό είναι βέβαια το λιγότερο...
Περνάνε την αίσθηση της απελπισίας, μέσω της χρεοκοπίας, την λογική της φυγής. Συμφέρει ο κόσμος να απειληθεί, να φύγει.... να μεταναστεύσει.
Όσοι απέμειναν και δεν έφυγαν κιόλας από μόνοι τους για την καλή ζωή των Αθηνών και των άλλων μεγαλουπόλεων.
Που να πάει;
Πουθενά δεν θα τον θέλουν πια.
Αν δεν φύγει, ας νοιώσει τουλάχιστον τον κίνδυνο στο πετσί του. ας τρομάξει.
Άλλοι θα έρθουν.
Πολυπολιτισμικές κοινωνίες.
Διαιρεμένες.
Πεινασμένες.
Αντικαταστάσιμες.
Χωρίς πατρίδα.
Η ζωή στον έναν κόσμο.
Με κεντρική κυβέρνηση.
Μια αυτοκρατορία.
Η λύση που βρήκε σαν μονόδρομο ο ΓΑΠ.
Επειδή του έταξαν θέση στην αυλή. Αυτός θα γλυτώσει…
Επειδή έτσι την είδε, σε «προοδευτικό high life style», εκεί που τον έθρεψαν.
ΔΕΝ μεγάλωσε.
Τον εξέθρεψαν πλούσια.
ΔΕΝ χρειάστηκε να ψάξει για τίποτα.
Και την είδε, ότι αυτό το .....κατάφερε αγωνιζόμενος. Ως απόγονος δυο στη σειρά κυβερνητών της χώρας. Ο τρίτος αυτός.
Όσοι όλοι τυχεροί; έζησαν εδώ ήρθε η ώρα να πληρώσουν τον λογαριασμό.
Κι αυτοί που ποτέ δεν είχαν στον ήλιο μοίρα.

Μας το λένε στα ίσια πλέον.
Ευχαριστούμε τους αμερικάνους.
Ευχαριστούμε την Ευρώπη.
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω.
Επιλέγουμε την ειρήνη, σε ....μικρότερο σπίτι.
Επιλέγουμε τους τοκογλύφους έναντι των ευθυνών μας.
Μας τα έφαγαν, ΔΕΝ επιστρέφονται, ….εις υγείαν των κοροΐδων.

Αποδεχόμαστε τον ρόλο που είδαν άλλοι για μας. Τους τυφλούς. Όλους όσους δεν έφτασαν ποτέ στην πηγή να πιουν.
Κι αν δεν τον αποδεχόμαστε, έχουν χιλιάδες πάνοπλους στρατιώτες πόλεων, αστυνομικούς. Οι οποίοι πια θα είναι σώμα ευρωπαϊκό, διεθνοποιημένο.
Ποιοι είμαστε τελικά; Μας έκαναν να ...απορούμε.

Όλοι όσοι έχουμε παππούδες και προ παππούδες στον τόπο που γεννηθήκαμε, είμαστε ιθαγενείς. Στην Ελλάδα, Έλληνες.
Αυτοί είμαστε, οι νεοέλληνες.
Είμαστε υπαρκτοί. Σάρκα και οστά.
ΔΕΝ είμαστε αρχαίο πνεύμα.
Κατοικούμε από γενιά σε γενιά, στην περιοχή που αυτό γεννήθηκε και μεγαλούργησε.
Αυτό (το αρχαίο πνεύμα) παγκοσμιοποιήθηκε προ πολλού.
Παραπλανηθήκαμε.
Αφήσαμε τα χωριά και στριμωχτήκαμε σε λίγες απάνθρωπες πόλεις.
Για να είμαστε ευδιάκριτος, εύκολος στόχος.
Πάψαμε να παράγουμε οτιδήποτε και πήραμε τον δρόμο των ..πανεπιστημίων.
Παράγουμε άνεργους ...επιστήμονες.
Τωρινούς και μελλοντικούς απόφοιτους με την πλάτη στον τοίχο.
Ρίχνουμε έτσι τα ποσοστά της ανεργίας. Στοιβάζουμε την νεολαία μας σε σχολές χωρίς υποδομές, παραδομένες στα χέρια εργολάβων, χωρίς μέλλον.
Βγάλατε ένα πανεπιστήμιο κι έχετε και απαιτήσεις; Μας κοπανάνε.
Στα ίσια πλέον, ΔΕΝ κρύβονται!

Τώρα πια ξέρουμε.
Θα το αποδεχτούμε, η θα το αλλάξουμε.
Είμαστε στριμωγμένοι αλλά είμαστε άνθρωποι.
ΔΕΝ μπορούμε να επιστρέψουμε στο παρελθόν.
Μπορούμε όμως να ξαναχτίσουμε το μέλλον.
Πως;
Με πόνο. Με κόπο. Επιλέγοντας τι θα κρατήσουμε και τι θα πετάξουμε.
Με αίμα όχι χαμένο.
Δεν μπορεί να έχουμε τσιμεντάρει την Ελλάδα και να μην έχουμε σπίτι να μείνουμε.
Θα οργανώσουμε τα χωριά και θα γυρίσουμε πίσω, να ζήσουμε εκεί πριν βρούμε άλλους μέσα;.
Έτσι κι αλλιώς οι αποστάσεις κόντυναν, απόρροια της τεχνολογίας.
Γιατί να μην αντικαταστήσουμε τα χιλιόμετρα εντός Αττικής με κείνα τα ίδια ποσοτικά από το χωριό μέχρι το πρώτο αστικό κέντρο;
Τα πολυεθνικά μάρκετ θα μας ακολουθήσουν όπου πάμε.
Θα συνεχίσουν να μας ….πουλάνε και την δουλειά μας.
Μην ανησυχείτε, δεν θα μας λείψει τίποτα από τα καλούδια της εποχής.
Θα ζήσουμε χωρίς ..ψυχίατρους.
Θα πίνουμε το νερό από την πηγή χωρίς να χρειάζεται να το εμφιαλώνουμε.
Θα βρούμε το συμφέρον μας.
Θα σεβαστούμε τον τόπο μας και θα τον κρατήσουμε για μας.
Όσον από αυτόν τέλος πάντων δεν έχουμε πουλήσει για ένα κομμάτι ψωμί ακόμα.
ΔΕΝ θα επιτρέψουμε στους άρπαγες να ζουν πλούσια στη ράχη μας, ελπίζοντας στα ψίχουλα που θα μας ρίξουν ούτε υποκλινόμενοι στην ...δύναμή τους.
ΔΕΝ θα έχουμε να χάσουμε τίποτα σε λίγο ακόμα. Θα μας τα έχουν πάρει όλα.

Άμα θέλουμε να νοιώσουμε πως το αίμα μας δεν πήγε χαμένο, και για να μην την ξαναπάθουμε, ας τιμωρήσουμε τους ληστές, τους δυνάστες μας.
Ας τους εκδικηθούμε.
Χωρίς δικαστήρια που ΔΕΝ έχουμε.
Χωρίς έλεος.
Ας τους αγνοήσουμε κλείνοντας ερμητικά την πόρτα μας, σε όλους αυτούς και στους κληρονόμους των.