Πήραν φωτιά τα …τόπια (με τις …ψείρες)

Γράφει ο Μαγια

Πολιτικοί εναντίον επιχειρηματιών και τανάπαλιν και στη μέση οι δημοσιογράφοι, με το θράσος και την υποκρισία να περισσεύουν.

Αυτή την άτιμη ψείρα ποιος την τάιζε τόσα χρόνια για να καρδαμώσει και να βγει στον γιακά;

Στη διαπλοκή χρειάζονται δυο πλευρές. Η μία, που τα παίρνει και η άλλη, που τα δίνει. Απαραίτητοι, βέβαια και οι ΜΕΣΑζοντες…

Πάντως με κατάρες και νταιλίκια δεν ξορκίζεται το φάντασμα κάποιου έλληνα Μπερλουσκόνι, ούτε με ξετσίπωτους κομπογιαννιτισμούς ξανανοιώνει το ρυτιδιασμένο πολιτικό σύστημα.

Στο ντέρμπι πολιτικών – επιχειρηματιών τασσόμαστε εναντίον των δεύτερων.

Αλίμονο αν παραδώσουμε την πολιτική στα χέρια του νέου μεσσιανισμού, τύπου Μπερλουσκόνι. Δεν είναι δυνατόν, ωστόσο, να συνεχίζουμε να εμπιστευόμαστε το σημερινό αυτοαπαξιωμένο πολιτικό σύστημα.

Η «νέα μεταπολίτευση» προυποθέτει:

1. Πολιτικούς με όραμα, άφθαρτους και ανθεκτικούς στον ιό της διαπλοκής

2. Επιχειρηματίες μη κρατικοδίαιτους, με διάθεση να προσφέρουν στον τόπο, κάνοντας ανταγωνιστικά προιόντα και ........
δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας.

Οσο για τα Μέσα, όταν τεθούν κανόνες θα συμμορφωθούν και θα περιορισθούν στο ρόλο τους.

Εκαστος εφ' ω ετάχθη!

Κι ένα ερώτημα, προς όλους τους «παίχτες» του συστήματος: Ποιοι, άραγε, καλλιεργούν κλίμα, που θυμίζει 1965-1967;…