Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος
Πάντως, "για να λέμε και του στραβού το δίκιο" η αίσθηση του ευφυολογήματος είναι έμφυτη και δεν αποκτάται αυτομάτως με την απονομή κάποιου πολιτικού αξιώματος. Φαίνεται όμως ότι η αυτογνωσία στον πολιτικό είναι ζητούμενο εν ανεπαρκεία.
Αφορμή για τις σκέψεις αυτές μου έδωσαν οι δηλώσεις του Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Χ. Καστανίδη ο οποίος από βήματος της Βουλής κατακεραύνωσε τον Πρόεδρο του ΣΕΒ με το αμφιβόλου ευστοχίας, στην προκειμένη περίπτωση, ευφυολόγημα "βγήκε η ψείρα στο γιλέκο" (κατ'άλλους γιακά). Με τον ίδιο απαξιωτικό τρόπο αντέδρασαν και τα άλλα κόμματα στην Βουλή, χωρίς ευφυολογήματα μεν, αλλά με πολύ εθνικολαϊκίστικο ύφος. Και σκοπός ήταν η προσπάθεια απόκρυψης της ουσίας της παρέμβασης, στα πολιτικά πράγματα, κατά την ομιλία του κ. Δασκαλόπουλου στην ετήσια Γεν.Συνέλευση του ΣΕΒ, την περασμένη εβδομάδα.
Εκεί λοιπόν, ο κ. Δασκαλόπουλος και απευθυνόμενος προς την πολιτική ηγεσία μας, είχε πει: "Δώστε πειστικά τη .........μάχη για να διωχθεί το μαύρο πολιτικό χρήμα που είναι η ρίζα της διαφθοράς. Το πολιτικό σύστημα πρέπει να ξαναβάλει στην πολιτική ατζέντα την αναθεώρηση του Συντάγματος για να εκσυγχρονιστεί το αξιακό σύστημα που αναφέρεται στην Παιδεία, την Δικαιοσύνη, το Περιβάλλον και την Ανάπτυξη".
Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η ομιλία, στο ίδιο συνέδριο, του Πρωθυπουργού, που είχε πει: "Το κρατικοδίαιτο μοντέλο ανάπτυξης χρεοκόπησε....Σπαταλήσαμε ιδιωτικό και δημόσιο χρήμα για επενδύσεις χωρίς αύριο. Θεωρήσαμε ότι μια κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα θα μπορούσε να εξασφαλίσει θέσεις εργασίας και ανάπτυξης για πάντα. Ήταν ένας ιδιότυπος προστατευτισμός απέναντι στις διεθνείς αγορές που δεν προετοίμαζε τις ελληνικές επιχειρήσεις να ανταγωνιστούν στην παγκόσμια οικονομία" προσθέτοντας ότι και ο επιχειρηματικός κόσμος "δεν είναι άμοιρος ευθυνών" αλλά και ότι "...το κράτος παύει να είναι ο βασικός εργοδότης στη χώρα".
Και ενώ, όπως πιστεύω, κανείς δεν διαφωνεί τόσο με τις θέσεις του κ. Πρωθυπουργού, όσο και με τις προτροπές του Προέδρου του ΣΕΒ, ο κ. Καστανίδης
με άκρατη αμετροέπεια, θεωρώντας, προφανώς, τον εαυτό του και την πολιτική ηγεσίας του τόπου μας το τελευταία, τουλάχιστον, 30 χρόνια, αμέτοχους της σημερινής κατάντιας του τόπου μας, αποστασιοποιούμενος ακόμα και από τις θέσεις του ίδιου του Πρωθυπουργού ότι "Θεωρήσαμε ότι μια κρατικοδίαιτη επιχειρηματικότητα θα μπορούσε να εξασφαλίσει θέσεις εργασίας και ανάπτυξης για πάντα", εξαπέλυσε τους μύδρους του κατά πάντων πλην....Λακεδαιμονίων λέγοντας: "...όσοι αυτές τις ημέρες βρήκαν την ευκαιρία να υψώσουν το δάκτυλο προς τον πολιτικό κόσμο και να ζητούν την αντικατάστασή του από κάποιον άλλο εφευρέτη που μπορεί να κάνει τα πράγματα καλύτερα για τη ζωή των Ελλήνων, προσβάλλουν την Δημοκρατία"
Μακράν πάσης λογικής, επιεικώς, αυτός ο συλλογισμός! Τι θα πει "όσοι αυτές τις ημέρες βρήκαν την ευκαιρία"; Τι συμβαίνει, δηλαδή, αυτές τις ημέρες ώστε κάποιοι "να υψώσουν το δάκτυλο προς τον πολιτικό κόσμο"; Την απάντηση του την δίνει ο Πρωθυπουργός στο μέρος της ομιλίας του που παρέθεσα παραπάνω, αλλά φαίνεται ότι ο κ. Καστανίδης είτε δεν το διάβασε, είτε δεν συμφωνεί. Αλλά γιατί όποιος υψώνει το δάκτυλο προς τον πολιτικό κόσμο προσβάλλει την Δημοκρατία;
Και συνεχίζει ακάθεκτος ο κ. Υπουργός: "Να έχουμε συνείδηση ότι την πολιτική δεν μπορούν να την κρίνουν διανοούμενοι (;) που σιωπούν και μιλούν μόνο όταν έχουν συμφέροντα" (κάτω και οι διανοούμενοι). "Την πολιτική δεν μπορούν να την αλλάξουν επιχειρηματίες βουτηγμένοι στη διαπλοκή που αφού επί χρόνια κατασπατάλησαν κρατικούς πόρους προστατευόμενοι από κρατικές συνθήκες ανακάλυψαν ότι η ελεύθερη οικονομία μπορεί να λύσει το πρόβλημα, ενώ ζητούν την ίδια στιγμή βοήθεια από το κράτος".
"Εκτός εαυτού" πλέον ο κ. Υπουργός, δεν αφήνει τίποτα "όρθιο". Σιωπηλοί αλλά λαλίστατοι για το συμφέρον τους διανοούμενοι (που κολλάνε τώρα αυτοί;), "επιχειρηματίες βουτηγμένοι στην διαπλοκή" (με τον εαυτό τους μάλλον), που "...κατασπατάλησαν κρατικούς πόρους..." (τα έφαγαν μόνοι τους, χωρίς να τους πάρει είδηση κανένας πολιτικός, αξιωματούχος ή μη), "...προστατευόμενοι (λέει) από κρατικές συνθήκες" (που μάλλον έγραφαν μόνοι τους οι διαπλεκόμενοι και έβαζαν κάποιους (όχι πολιτικούς, προς θεού), που έλεγαν αλλά δεν ήταν το κράτος, να υπογράφουν), που αυτοί οι "βουτηγμένοι στην διαπλοκή" "...ανακάλυψαν ότι η ελεύθερη οικονομία μπορεί να λύσει το πρόβλημα..." (μα, αυτοί ακριβώς δεν θέλουν την ελεύθερη οικονομία γιατί εκεί με ποιον θα διαπλακούν για να κατασπαταλήσουν κρατικούς πόρους, ε;). Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!
Σ' αυτό τον ορυμαγδό των βαθυστόχαστων νοημάτων, ακούγεται λογικό να βγαίνει και καμιά (ποτέ δεν υπάρχει μόνο μία, αλλά στα παραμύθια μπορεί) ”καλοθρεμμένη” ψείρα στον γιακά, για λίγο...καθαρό αέρα. Και ύστερα να ξαναβουτάει στο φυσικό της περιβάλλον, την διαπλοκή, εκεί που φαίνεται ότι κανείς δεν θα την ενοχλήσει, παρά τις καλές προθέσεις του κ. Πρωθυπουργού και του κ. ΣΕΒ, αν δεν βοηθήσουν και οι άλλοι πολιτικοί συμπεριλαμβανομένου και του κ.Καστανίδη, εργαζόμενοι περισσότερο και δημοκοπούντες ή απεραντολογούντες λιγότερο, όπως π.χ. και ο ΣΥΡΙΖΑ που δήλωσε σχετικώς, μεταξύ άλλων, "... κάποιοι επιδιώκουν την αποσύνθεση του πολιτικού σκηνικού, προκειμένου να το ανασυνθέσουν με όρους όχι πολιτικούς, αλλά επιχειρηματικούς, εκδοτικούς και οικονομικούς", ή και ο ΛΑ.Ο.Σ. (ο τόνος στο Ο) που δήλωσε ότι, "Οι πολιτικοί εδώ έχουμε ορκιστεί να προστατεύσουμε τη λαϊκή δημοκρατία. Αυτοί έχουν ταχθεί στο πορτοφόλι τους".
Πάντως όλα τα παραμύθια έχουν ωραίο τέλος, για να κοιμούνται ευχάριστα τα παιδιά, ας ευχηθούμε το ίδιο και στο δικό μας, αν μερικοί σταματήσουν να πετούν κροτίδες.