Γράφει ο Ευγένιος Ανδρικόπουλος
«Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα» τελαλούσε στις πολιτικές ρούγες ο Πινόκιο μνημονεύοντας την Ρόζα Λούξεμπουργκ. Κι από κοντά τα ΜΜΕ της αποβλάκωσης με τους ιεροκήρυκές τους. Τους μαϊντανούς των τηλεοπτικών φυτωρίων, τους οικονομολόγους των ημι-υπαίθριων off shore, τα παπαγαλάκια των ευρωπαϊκών προγραμμάτων, τους διαφημιστές των δανειο-διακοπών τραπεζίτες και κατά πίσω τους οι χαχόλοι που αν δεν είχαν τυφλωθεί από την υπερμετρωπία της ευτελούς ιδιοτέλειάς τους, ίσως να είχαν διακρίνει καθαρά, πως όλοι αυτοί δεν έθεσαν συμπτωματικά ως αρχιστράτηγό τους στην κατά της .. διαφθοράς (!) εκστρατεία τους τον Βασιλιά Πινόκιο. Επειδή γρήγορα θα διαπίστωναν πως ψευδόταν! Κι αυτός και η πολιτική αλητεία που τον πλαισίωνε και τον πλαισιώνει.. Απόδειξη πως επαιτεί δέκα με δεκαπέντε δις την ίδια στιγμή που στο μεσοδιάστημα έχει χάσει δεκατρία δις σε τόκους, απλώς γιατί κατ’ εντολή των ..........
πατρόνων του αποφάσισε βεβιασμένα να εκθέσει τα εκ δεξιών (!) συν-τρωκτικά του! Τους αρουραίους της Νέας Δημοκρατίας. Ο λόγος; Δεν είχε την προσωπική ισχύ να αυτοπροσδιοριστεί. Ετεροπροσδιορίστηκε πολιτικά σε σχέση με την ληστρική δράση των απέναντι συμμοριών προκειμένου να πείσει για την εκκαθαριστική χρεία της ύπαρξής του!
Καθόλου τυχαία. Η καπιταλιστική μηχανή λειτούργησε θορυβωδώς στην βάση της μιας και μόνης αναγκαιότητάς της. Αποπροσανατολίζοντας να μην σβήσει από έλλειψη καυσίμων! Επέλεξε έτσι o Πινόκιο πέραν των ντόπιων αρπακτικών να προστατεύσει την Goldman Shachs επιτιθέμενος πλησίστια κατά του Ελληνικού λαού με το όπλο του τον κοινωνικό αυτοματισμό.. ( μια ματιά στα σχόλια των μπλοκς με την μια κοινωνική ομάδα κατά της άλλης θα σας πείσει). Και πότε; Την ίδια στιγμή που η Γερμανική Μπιλντ και η Γαλλική Φιγκαρό ενίστανται στην οικονομική λεηλασία των φορολογουμένων τους βέβαιες ότι αυτή θα καταλήξει προς τον έτι περισσότερο αποθησαυρισμό πλούτου των εγχώριων τραπεζιτών και όχι την διάσωση του Ελληνικού λαού, και: Όταν ο Ομπάμα ηττάται από το Νεοφιλελεύθερο Κονγκρέσο ως προς τον κολασμό του συγκεκριμένου οργανισμού, παρά την σθεναρή συμπαράταξη που του παρείχαν οι επίσης εξαπατηθέντες Γάλλοι Γερμανοί και Άγγλοι που σήμερα σέρνουν την Goldman Sachs στα δικαστήρια. Αυτός, ο Πινόκιο, αντί να συστρατευτεί μαζί τους σωπαίνει ηχηρά δια της απαστράπτουσάς του αποχής στρέφοντας τα πυρά του εναντίον μας! Ποιους καλύπτει; Μα τις διεθνείς οικονομικές καταβόθρες της Goldman Sachs που μαζί με την JP MORGAN επί μια δεκαπενταετία μαγείρεψε και μαγειρεύει προς όφελος των εγχώριων τραπεζιτών και εργολάβων τους ετήσιους προϋπολογισμούς μας. Προς χάριν τους ο Πινόκιο μας τιμωρεί σε ισόβια αποπληρωμή χρεών που άλλοι έχουν καταχραστεί. Και για να εξασφαλίσει την αδράνειά μας κηρύττει κατάσταση έκτακτης ανάγκης επικαλούμενος συνθήκες πολέμου!
Το λυπηρό είναι πως οι λαοί πράγματι βρίσκονται σε εμπόλεμη ζώνη μα ασφαλώς δεν είναι αυτή που περιγράφεται από τον Πινόκιο και τα συν αυτώ λαμόγια. Εντός και εκτός των κομματικών του συνόρων. Η ανθρωπότητα έχει σαφώς αντιληφθεί πως κινδυνεύει με αφανισμό. Μόνο που απαθής καθώς στέκεται θα της προκύψει από τους Πολυεθνικούς Χρηματοπιστωτικούς Οργανισμούς και όχι από οικολογική καταστροφή. Επειδή αν αυτή την στιγμή σε παγκόσμια νομισματική κυκλοφορία ρέουν χίλια ευρώ, σε αγαθά και υπηρεσίες δεν αντιστοιχεί ούτε ένα άνω των εκατό. Τα υπόλοιπα είναι αέρας. Αέρας πεπιεσμένος. Εικονική πραγματικότητα. Είναι χρήματα ηλεκτρονικών υπολογιστών, σύνθετα ομόλογα, εξωτικά νομισματικά προϊόντα (!) μαϊμούδες Ισλανδίας, λαχανάκια ανταρκτικής και νεφελώματα από την Ανδρομέδα που ανταλλάσσουν μεταξύ τους μια χούφτα μουλάδες της αγοράς.
Ένα πόκερ που παίζεται ωστόσο επί των δικών μας, της πραγματικής οικονομίας εισοδημάτων και που τα καταχρώνται υποσχόμενοι διαστημικές αποδόσεις.. Πως τα ξοδεύουν; Διασκεδάζοντας γράφει ο συνάδελφος Σπύρος Κομήνης.. Στήνουν χάριν γούστου πολέμους, πυρπολούν χώρες, αλλάζουν σύνορα σε ιχνογραφικές ασκήσεις επί χάρτου και πέρα και πάνω απ’ όλα ενταφιάζουν λαούς. Πριν από μια δεκαετία κατά την στιγμή που επί των κεφαλών της Αμερικανικής οικονομίας θα έσκαγε σαν βόμβα πυρηνική το σκάνδαλο της Enron, συντελέσθηκε το ένατο «θαύμα». Κατακρημνίστηκαν οι δίδυμοι πύργοι για να διασωθεί ο φυγόδικος εγκληματίας πολέμου Μπους. «Βρισκόμαστε σε πόλεμο» ανακοίνωσε θέτοντας ταυτόχρονα τους Αμερικανούς σε αυτοκαταστροφικές περιπέτειες. (Προηγήθηκε του δικού μας Πινόκιο κατά δέκα χρόνια.) Έτσι πάνω από 22000 εργαζόμενοι στην Enron έχασαν τις εισφορές μαζί με τις συντάξεις τους. Χωμένη ως το μέτωπο στο σκάνδαλο μια από τις πατριαρχικές λογιστικές εταιρίες, η Άρθουρ Έντερσεν, έκλεισε, ενώ τα στελέχη της που ήταν υπεύθυνα για τις ιδιωτικοποιήσεις καταδιώχθηκαν για αδικήματα ατιμωτικά δίχως ωστόσο ως τα σήμερα να έχουν τιμωρηθεί. Εξαναγκάσθηκαν έτσι οι Αμερικανοί να ψηφίσουν μια νέα σκληρότερη νομοθεσία (2002 the public Company Accounting and investor Protection Act) εμπνευστές της οποίας ήταν οι Σαρμπάνης και Οξλι για να παρακαμφθεί όμως και αυτή με νέα τρυκ των «αγορών».
Στο σκάνδαλο που άφησε σύξυλους τους Αμερικανούς δεν είχαν εμπλοκή μόνον εταιρίες λογιστικές. Αλλά και τράπεζες. Ποιες; Αυτές που στελέχη τους ως οικονομικά γκουρού χρεώνουν μυθικά τις συμβουλές τους σε ευρωπαϊκά κράτη (κυρίως του νότου) ως προς την αναδιάρθρωση του ασφαλιστικού τους ζητήματος. Και νάμαστε πάλι εδώ ΜητσοτοΣημιτοΚαραμανλοΠαπανδρε
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr