Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Εάν δεν είναι αποτυχία του φοροεισπρακτικών μηχανισμών, αλλά και του ειδικού πλαισίου, η μη είσπραξη των οφειλών του Τόλη Βοσκόπουλου προς το Δημόσιο, τότε τι είναι;
Απορώ πως μπορούμε να πανηγυρίζουμε γιατί αυτή η υπόθεση πήρε το δρόμο της περάτωσης, αν τον πήρε κιόλας, μετά από τόσα χρόνια. Τι περίμεναν οι εισπρακτικοί μηχανισμοί και η δικαιοσύνη; Τι περίμεναν οι Κυβερνήσεις που τόσα χρόνια διατείνονταν φορολογικές μεταρρυθμίσεις;
Τι να περιμένουμε εμείς από αυτές όταν η Ν.Δ., που δεν φρόντισε να εισπράξει τα οφειλόμενα, καταγγέλλει το ΠΑΣΟΚ;
Η περίπτωση Βοσκόπουλου δείχνει την φορολογική συνείδηση που δεν έχει ο κατέχων, αλλά και ο μη, Νεοέλληνας. Δηλώνει όσα θέλει, όποτε θέλει και όπως τα θέλει. Όσο για την πληρωμή; Διακανονισμούς και προσφυγές στα διοικητικά δικαστήρια. Πως αντιλαμβάνονται όλοι αυτοί το κράτος; Ως κορόιδο, πως αλλιώς μπορείς να το αντιληφθείς όταν χρωστάς εκατομμύρια ευρώ και κάνεις αγοραπωλησίες ακινήτων.
Δείχνει όμως και την ανικανότητα και..........
την υποκρισία των διοικητικών δομών του κράτους.
Δείχνει ποσό αναγκαίο είναι ένα νέο φορολογικό σύστημα, δίκαιο και αποτελεσματικό.
Δείχνει τέλος και την υποκρισία του πολιτικού κόσμου. Είναι προφανές ότι η κυρία Γκερέκου γνώριζε την υπόθεση, πως μπορεί να παραβλέψει κανείς άλλωστε 5,5 εκατομμύρια ευρώ. Νόμιζε ότι η ασυλία των πολιτικών προσώπων θα την διασφάλιζε, έκανε όμως λάθος. Μακάρι η υπόθεση αυτή, η οποία είναι όντως η κορυφή του παγόβουνου των επώνυμων και μη φοροφυγάδων, να είναι και η κορυφή του παγόβουνου της αλλαγής στη νοοτροπία μας απέναντι στο κράτος, αλλά και της λειτουργίας του ίδιου του κράτους.