Γράφει ο ΑλέξανδροςΗ Ελλάδα, μία πτωχή χώρα με πολλά προβλήματα άμυνας, ζήτησε να πάρει υποβρύχια. Τα παρήγγειλε από την καλή σύμμαχο και συνεταίρο Γερμανία. Οι Γερμανοί είναι γνωστοί δουλευταράδες, τίμιοι και δίνουν πάντα σημασία στη λεπτομέρεια. Είχαν, όμως, μία μικρή ατυχία. Το υποβρύχιο που μας έδωσαν ήταν ολίγον στραβό. Έγερνε, ρε παιδί μου, πως αλλιώς να το πεις; Αλλά οι δουλειές είναι δουλειές. Στραβό ξεστραβό πρέπει να το πάρουμε. Αλλιώς θα είμαστε εμείς οι... απατεώνες!
Προσέξτε, τώρα, το παράλογο του πράγματος: Οι άνθρωποι μας κατηγορούν ως υπαίτιους μιας πιθανής κατεδάφισης του ευρώ. Γνωρίζουν ότι έχουμε πρόβλημα με τους εξ΄ ανατολών γείτονές μας και ότι αν αναγνώριζαν τα σύνορά μας ως σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα ξοδεύαμε λιγότερα χρήματα για .......
εξοπλισμούς και θα αντιμετωπίζαμε αποτελεσματικά τα δημοσιονομικά μας. Αυτοί, όμως, δεν θέλουν πολλά – πολλά με την Τουρκία κι επιπλέον είμαστε από τους καλύτερους πελάτες της πολεμικής τους βιομηχανίας. Αλλά την ίδια στιγμή που ζητάμε τη βοήθειά τους στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκείνοι μας ζητάνε να πάρουμε το στραβό υποβρύχιο. Το υποβρύχιο που γέρνει. Και μας λένε και απατεώνες!
Μονά – ζυγά δικά τους! Κορώνα χάνουμε, γράμματα κερδίζουν. Θα μας πείτε ότι εδώ αγοράσαμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες ένα σύστημα ασφαλείας πανάκριβα και αυτό δεν δούλεψε. Αλλά από τη στιγμή που το αγοράσαμε η Αθήνα έγινε «ασφαλής πόλη» κι ας μην υπήρχε σύστημα ασφαλείας. Το μόνο που κάναμε ήταν να δώσουμε τα λεφτά.
Δεν μπορώ να πιστέψω ότι άνθρωποι που έχουν βασίσει την οικοδόμηση της κοινωνίας τους σε αρχές όπως οι Γερμανοί μπορούν να έχουν τόσο παράλογες απαιτήσεις και μάλιστα σε μία περίοδο που αντιμετωπίζουμε τόσο σοβαρά οικονομικά προβλήματα. Δεν νομίζουμε ότι άνθρωποι άκαμπτης ηθικής παζαρεύουν το μέλλον του ευρώ για ένα στραβό υποβρύχιο. Θα μας πείτε ότι η υπόθεση της Siemens διάλυσε πολλούς μύθους. Αλλά οι απατεώνες ήταν μόνο οι Έλληνες πολιτικοί που λαδώθηκαν και όχι εκείνοι που λάδωσαν. Αυτό είναι το δίκιο του ισχυρού...
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ