Γράφει ο Ευγένιος ΑνδρικόπουλοςΝιώθω εκπαιδευτικά ισχαιμικός για να διαχειριστώ ένα θέμα μείζονος εθνικής σημασίας ανεξαρτήτως του αν εν μέρει αναφέρεται στην εξειδίκευσή μου. (Γραπτός και προφορικός λόγος.) Στα αποτελέσματα ενός παλιότερου συνεδρίου της Γενικής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης και Πολιτισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής που σύνθημά του ήταν «LANGUAGES MEAN BUSINESS» και αφορούσε τις γλώσσες και τις διαπολιτισμικές δεξιότητες των επιχειρησιακών στελεχών, ανατρέχουν τώρα για να διασωθούν της οικονομικής κατάρρευσης αρκετές Ευρωπαϊκές βιομηχανίες. Η σύμφωνα με την επιτροπή ανικανότητά τους στην διαχείριση της πολυγλωσσικής βαβέλ κατά την εμπορική επικοινωνία, προκάλεσε απώλειες δισεκατομμυρίων ευρώ στα ταμεία τους. (Λέγε με Γερμανία Ολλανδία). Ως εκ τούτου ξεκίνησε η επικίνδυνη προώθηση μιας κοινής και περιεκτικής επιχειρησιακής γλώσσας που θα είναι άμεσα αντιληπτή από τα στελέχη τους! Με λόγια απλά. Υπό το πρόσχημα των οικονομικών απωλειών (της απούλητης πραμμάτειας τους) διοδεύεται υπογείως η συρρίκνωση των εθνικών γλωσσών για την θεμελίωση μιας προς το παρόν επιχειρησιακής επικοινωνίας που ελάχιστα θα απέχει της .........
παντομίμας! Ανομολόγητος στόχος η αυθαίρετη επέκτασή της σε όλες τις κοινωνικές σχέσεις.
Κι αυτά πότε; Την ίδια στιγμή που πέντε Ισπανοί Ευρωβουλευτές ζήτησαν να καθιερωθεί εσπευσμένα η Ελληνική ως επίσημη γλώσσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επειδή σύμφωνα με την εμπεριστατωμένη άποψή τους, το να διαβουλεύονται κάποιοι την Ευρωπαϊκή ενότητα (ένα από τα ποιο σύντομα ανέκδοτα) δίχως το σημείο αναφοράς τους να είναι αυστηρά η Ελληνική, είναι σαν να μιλούν σε τυφλούς για χρώματα! Γιατί; Επειδή σύμφωνα με την γλωσσολόγο Ελληνίστρια Μακ Ντόναλι και τους καθηγητές της πληροφορικής Μπρούνερ και Πάκαρι του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια, οι υψηλής τεχνολογίας ηλεκτρονικοί υπερυπολογιστές αποδέχθηκαν μόνον την Ελληνική γλώσσα ως νοηματική. (Θέση ωστόσο που την έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση οι επικριτές τους.) Αντιθέτως με όλες τις υπόλοιπες τις οποίες βάφτισαν σημειολογικές. Νοηματική γλώσσα θεωρείται η γλώσσα στην οποία το σημαίνον, δηλαδή η λέξη, και το σημαινόμενο, δηλαδή αυτό που η λέξη εκφράζει (πράγμα, ιδέα, κατάσταση), έχουν μεταξύ τους πρωτογενή σχέση. Ενώ σημειολογική είναι η γλώσσα στην οποία αυθαιρέτως ορίζεται ότι το "χ" πράγμα (σημαινόμενο) εννοείται με την "χ" αναφορά του (σημαίνον) επειδή έτσι έχει συμφωνηθεί!
Κι όμως οι αφέντες της Ευρωπαϊκής Λευκής Βίβλου, (ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας-ανεργία) της καταδικασμένης στις συνειδήσεις των Ευρωπαϊκών λαών Ευρωπαϊκής Συνθήκης, (εξοντωτικός ανταγωνισμός) αλλά και της κυριαρχίας των Ευρωπαϊκών αγορών (τοκογλυφικές τράπεζες), στρέφουν την πλάτη στην επιστήμη επειδή: Η νοηματική επικοινωνία διευρύνει το πεδίο δράσης των ανθρώπινων νοών και ως εκ τούτου δύνανται δια μέσου αυτής οι λαοί, να αμφισβητήσουν θεμελιακά ( θεωρητικά αρχικά και έμπρακτα εκ των υστέρων) το καθεστώς τους. Αυτός είναι ο λόγος που δίχως την συγκατάθεση των λαών επιβάλλουν γενικά την εκρίζωση των γλωσσικών βλαστών και ειδικά της γενέτειράς τους Ελληνικής. Γιατί τους συνδέει πρωτίστως νοηματικά και δευτερευόντως αισθητά με την ιστορία τους. Και το επιχειρούν σαν τους Λουδίτες. Που έσπαγαν στην μετα-μεσαιωνική Αγγλία τις κλωστο-υφαντουργικές μηχανές επειδή πίστευαν πως αυτές ευθύνονται για την απώλεια θέσεων εργασίας. Αλλά και σαν τους δικούς μας που εξ αιτίας της τηλεοπτικής τους αποβλάκωσης αποκάλυπταν την ανατριχιαστική άγνοιά τους, απαντώντας σε δημόσιο ερώτημα ότι: Ο Κολοκοτρώνης πέταξε.. τους Ιταλούς στην θάλασσα!!! Θεέ και κύριε συγκράτησέ με γιατί ελάχιστα απέχω από το να πετάξω εγώ στην θάλασσα αυτούς!!
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr