Γράφει η Βιολόγος
Γιατί γελάμε; Γενικά οι επιστήμονες συμφωνούν ότι το γέλιο είναι μια πρωτόγονη μορφή επικοινωνίας που έχει εξελιχθεί τα τελευταία 10-16 εκατομμύρια χρόνια. Είναι βαθιά ριζωμένο στην ανθρώπινη φύση, αφού το συναντάμε σε όλες τις κουλτούρες, ακόμα και σε κουφά και τυφλά παιδιά. Κάποιοι πιστεύουν ότι το πρώτο ανθρώπινο γέλιο μπορεί να ξεκίνησε ως έκφραση κοινής ανακούφισης μετά από ένα κίνδυνο.
Για πολλούς το γέλιο σχετίζεται με τη δημιουργία και την ενδυνάμωση κοινωνικών σχέσεων. Γελάμε όταν είμαστε άνετοι ο ένας με τον άλλον, όταν αισθανόμαστε ανοιχτοί και ελεύθεροι, όταν αισθανόμαστε εμπιστοσύνη. Δείχνουμε στον άλλον τις διαθέσεις μας και τη συναισθηματική μας κατάσταση. Και όσο περισσότερο γέλιο υπάρχει σε μια ομάδα, τόσο πιο κοντά αισθάνονται τα άτομα που την αποτελούν.
Το γέλιο μπορεί να αλλάξει τη .......συμπεριφορά των άλλων. Για παράδειγμα μπορεί να δράσει συμφιλιωτικά και να εκτονώσει μια ενοχλητική ή επικίνδυνη κατάσταση. Σε κάποιες περιπτώσεις, ο έλεγχος του γέλιου, άρα και του κλίματος που επικρατεί σε μια ομάδα, γίνεται μέσο άσκησης δύναμης. Αν μερικές φορές πιστεύεις ότι όλοι στη δουλειά γελάνε όταν γελάει το αφεντικό, δεν πέφτεις έξω. 
Μελέτες έχουν δείξει ότι τα άτομα με εξουσία χρησιμοποιούν το χιούμορ περισσότερο από τους υφισταμένους τους.
Ένα περίεργο του γέλιου είναι ότι ο ήχος του μπορεί συχνά να προκαλέσει παρόμοια γέλια σε άλλους. Επίσης, ένα άτομο είναι 30 φορές πιθανότερο να γελάσει αν είναι και άλλοι παρόντες. Όλα αυτά δείχνουν ότι πρόκειται για καθαρά κοινωνική συμπεριφορά. Άλλωστε, κανένας δεν μπορεί να γαργαληθεί μόνος του.
Η παραγωγή του γέλιου έχει σχέση με διάφορες περιοχές του εγκεφάλου. Αυτό σημαίνει ότι βλάβη σε οποιαδήποτε από αυτές τις περιοχές μπορεί να επηρεάσει την αίσθηση του χιούμορ που έχει κάποιος. Μας αρέσει να γελάμε. Ο μέσος ενήλικος γελά 17 φορές την ημέρα. Θεωρείται πιθανό ότι οι άνθρωποι έχουν έναν ανιχνευτή που αντιδρά στο γέλιο και ενεργοποιεί άλλα νευρικά κυκλώματα στον εγκέφαλο που στη συνέχεια παράγουν περισσότερο γέλιο.
Τι βρίσκουμε αστείο; Σύμφωνα με μια θεωρία, κάτι που δεν είναι λογικό και αναμενόμενο. Ένα ανέκδοτο γίνεται αστείο όταν περιμένουμε κάτι και συμβαίνει κάτι άλλο. Μια άλλη θεωρία θέλει να γελάμε με τα λάθη, την ανοησία ή την
ατυχία του άλλου επειδή αυτό μας κάνει να αισθανόμαστε ανώτεροι και τελείως άσχετοι με παρόμοια μπλεξίματα. Γιατί γελάμε όταν νιώθουμε ένταση ή φόβο; Επειδή σε τέτοιες καταστάσεις έχουμε ανάγκη κάποιες στιγμές ανακούφισης ώστε να ανασυνταχθούμε και να μπορέσουμε να τα βγάλουμε πέρα.
Το παλιό γνωμικό ότι το γέλιο είναι το καλύτερο φάρμακο πράγματι φαίνεται να είναι αλήθεια. Το γέλιο μειώνει τα επίπεδα συγκεκριμένων ορμονών που παράγονται όταν αισθανόμαστε άγχος ή άλλα αρνητικά συναισθήματα. Αυτές οι ορμόνες καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα, αυξάνουν την πίεση του αίματος και προκαλούν βλάβες που μπορεί να οδηγούν σε φράξιμο των αιμοφόρων αγγείων. Από έρευνα στις ΗΠΑ προέκυψε ότι άνθρωποι με καρδιακές παθήσεις γελούσαν 40% λιγότερο απ’ ότι υγιείς άνθρωποι της ίδιας ηλικίας. 
Όταν γελάμε, τα επίπεδα του σακχάρου και η πίεση του αίματος μειώνονται. Κύτταρα και χημικές ουσίες που καταστρέφουν τους όγκους και τους ιούς αυξάνονται. Επίσης όσοι περνούν επώδυνες καταστάσεις αντιμετωπίζουν καλύτερα τον πόνο.
Αυτό που μπορεί να μας εκπλήξει περισσότερο είναι το γεγονός ότι οι ερευνητές υπολογίζουν ότι αν γελάσουμε 100 φορές είναι σα να έχουμε γυμναστεί 10 λεπτά σε κωπηλατική μηχανή ή 15 λεπτά σε ποδήλατο. Να γιατί συχνά αισθανόμαστε εξαντλημένοι μετά από ένα ισχυρό γέλιο – μόλις είχαμε μια αερόβια άσκηση.
Μια μέρα χωρίς γέλιο είναι μια χαμένη μέρα. Νομίζω ότι σε αυτό το θέμα μπορεί να μας βοηθήσει το παρακάτω βίντεο: