Γράφει ο Μαγια
Πάμε στοίχημα;
Κίτρινη ή κόκινη θα είναι η πρώτη κάρτα που θα δείξει ο Γ. Παπανδρέου;
Πως θα αντιδράσει στο σημερινό «θανατηφόρο» τάκλιν του Κ.Σκανδαλίδη, μέσω της «Realnews»;
Οι μέχρι τώρα αντιδράσεις των στελεχών του κυβερνώντος κόμματος θυμίζαν εν πολλοίς τη λαική ρήση με το σαμάρι (το οικονομικό επιτελείο), που το χτυπάνε για να ακούσει ο γάιδαρος (η κυβέρνηση).
Ο Κ. Σκανδαλίδης, παίρνοντας τη σκυτάλη επιτίθεται με σκληρές εκφράσεις κατά του ίδιου του πρωθυπουργού: «Η πολιτική μας δεν έχει σχέση με το ΠΑΣΟΚ. Στην ομιλία της Δευτέρας ένοιωθα μια απόσταση να τον χωρίζει από την κυβέρνηση και το κόμμα. Επειγόντως οφείλει να λειτουργήσει ως πρωθυπουργός και ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αλλάζοντας τα κακώς κείμενα»
Ειχαν προηγηθεί οι επιθέσεις:
Χρ. Παπουτσή, από το βήμα της Βουλής κατά του υφυπουργού Οικονομικών, Φίλιππου Σαχινίδη: «Μόνο ο εκπρόσωπος των Financial Times θα μπορούσε να μιλήσει όπως εσείς, με τα ιδεολογήματα που χρησιμοποιείτε. Σε ποια κυβέρνηση νομίζετε ότι, ανήκετε», κάνοντας τον υφυπουργό Οικονομικών κυριολεκτικά να χάσει το χρώμα από το πρόσωπό του.
Β. Παπανδρέου (συνεδρίαση του Κοινοβουλευτικού Τομέα Εργασίας - Οικονομικών), κατά του Γ. Παπακωνσταντίνου: «Εδώ που φτάσατε, αυτά τα μέτρα θα παίρνατε. Την ώρα που το σπίτι καιγόταν, εσείς ........
κοιτούσατε τη διαρρύθμιση στα έπιπλα».
Ανδρέα Μακρυπίδη, βουλευτή Αιτωλοακαρνανίας για το (καθυστερημένο) φορολογικό νομοσχέδιο: «Τον Ιούνιο θα κριθεί το πρόγραμμα στα έσοδα, και τότε τι θα πείτε; Θα έχω έσοδα τον Οκτώβριο; Πέταξε το πουλάκι»..
Εκτωρα Νασιώκα: «Η καθυστέρηση στη στελέχωση των νοσοκομείων είχε ως αποτέλεσμα να τριπλασιαστεί το έλλειμμά τους, κατά τους τελευταίους πέντε μήνες».
Επίσης υπενθυμίζουμε:
Τον εξαναγκασμό της Λούκας Κατσέλη, από βουλευτές του ΠΑΣΟΚ,να αποσύρει νομοθετική πρωτοβουλία της, για τις τιμές των φαρμάκων.
Την έκρηξη του πρώην προέδρου της Βουλής, Απόστολου Κακλαμάνη, ο οποίος εκτιμώντας ότι, υπάρχουν υπουργοί που δεν έχουν το απαιτούμενο πολιτικό βάρος, τους είχε κάλεσε να μην κρύβονται πίσω από τον πρωθυπουργό.
Πώς να «χωνέψουν», να υπερασπιστούν μέτρα, που βρίσκονται εκτός ιδεολογικών ορίων όχι ενός σοσιαλιστικού κόμματος, αλλά ακόμη και μιας συντηρητικής παράταξης, η οποία δεν διαπνέεται από άκρατο μονεταρισμό;