Γράφει ο Λυσίας
Ψωμί, τυρί δεν έχουμε και ραπανάκι για την όρεξη, μας προτείνει η κυρία Τίνα Μπιρμπίλη...
Εδώ η οικοδομή έχει φτιάσει στην εσκατιά της δραστηριότητάς της και αυτή με νόμο επιβάλλει τα ...οικολογικά κουφώματα. Λες και η πράσινη ανάπτυξη, θα πρέπει να αρχίσει από τα ...πορτοπαράθυρα. Αντί να βοηθήσουν την οικοδομή, να δώσουν κίνητρα, να βάλουν χέρι στους μιζαδόρους των πολεοδομικών γραφείων, κάνουν ακόμα πιο δυσχερή τη διαδικασία και πιο δαπανηρή την πραγμάτωσή της.
Μιας και όλοι η οικολογική τους ...ευαισθησία, θεωρούν ότι θα πρέπει να αρχίσει και να εξαντληθεί, από τον μέσο ανθρωπάκο που με χίλιες δυο θυσίες και μύριες άλλες οικονομίες, κάνει ένα σπιτάκι, για να βάλει τα παιδιά του μέσα.
Δεν θα έλεγα κάθετα ότι είμαι αρνητικός στο μέτρο. Όμως τώρα, κάτω από αυτή την οικονομική συγκυρία, με τις Τράπεζες να έχουν κλείσει την στρόφιγγα του δανεισμού, αυτό έχει προτεραιότητα; Το ένα ακόμα......
παραπανήσιο έξοδο; Γιατί δεν αρχίζει η κυρία Μπιρμπιλή το οικολογικό της πρόγραμμα, από τους βιομήχανους, που με τα απόβλητα των εργοστασίων τους μολύνουν τον υδροφόρο ορίζοντα του τόπου μας.
Ή με τις άφιλτρες τζιμινιέρες τους, μας βρωμίζουν το οξυγόνο που αναπνεύουμε.... Γιατί δεν αρχίζει από αυτούς πρώτα;
Γιατί προφανώς, ως ΠΑΣΟΚ, δεν θέλει να ξεφύγει από τα χαρακτηριστικά του. Ξεχνάτε οι λίγο μεγαλύτεροι, πως το 1981, ο πρώτος νόμος που πέρασε τότε από τη Βουλή, το ΠΑΣΟΚ, με την ανάληψη της εξουσίας, ήταν η κατάργηση της ποδιάς, από τα σχολεία... Δημιουργώντας τεράστιο πρόβλημα στους γονείς, που δεν είχαν, για να ντύσουν τα κοριτσάκια τους, με τα φιρμάτα ρούχα, της πιο εύπορης συμμαθήτριας... Και τους παίρνανε αυτά που μπορούσαν. Φέρνοντας όμως σε δύσκολη θέση, που ένιωθαν μειονεκτικά. Σε μια ηλικία και σε μια εποχή, που η επίδειξη αποτελούσε και φετιχ κατά κάποιον τρόπο.
Όλα στο πόδι... Όλα στου ...κασίδι το κεφάλι λοιπόν.
ΛΥΣΙΑΣ