Γράφει ο Σωτήρης Καλαμίτσης
Αναμνήσεις και γνώση παλαιοτέρου προς νεωτέρους.
Πολύς λόγος γίνεται τελευταίως για το περίφημο Ασφαλιστικό. Όλοι οι υπουργοί [νυν, πρώην και τέως] «διαπορούν» για τη ρίζα του προβλήματος και «βασανίζονται» για να το λύσουν επ’ αγαθώ του λαού, για τον οποίον κόπτονται. Ενίοτε ρίχνουν και κορώνες καταλογισμού ευθυνών στην προηγούμενη κυβέρνηση. Η ΝΔ του 2004-2009 στο ΠΑΣΟΚ του 1993-2004 και το ΠΑΣΟΚ του 2010 στη ΝΔ του 2004-2009.
Ας θυμηθούμε, όμως, ορισμένα πράγματα.
[ΣΗΜ: επειδή ευελπιστώ ότι κάποιος συνθέτης θα μελοποιήσει το ποίημα αυτό, έχω γράψει και επωδούς].
1] Το 1950 τα αποθεματικά όλων των Ασφαλιστικών Ταμείων κατατίθενται δια νόμου στην Τράπεζα της Ελλάδος. Αρχικως ατόκως και ακολούθως με τόκο 1,5%, ήτοι πολύ κατώτερο του τραπεζικού επιτοκίου. Τα αποθεματικά αυτά ,,........
δανείζει η ΤτΕ στην ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ προκειμένου αυτἠ να χρηματοδοτεί τη βιομηχανία «για την ανάπτυξη της χώρας». Η ΕΤΕ τα δανείζει στις βιομηχανίες. Τα μισά σχεδόν από αυτά τα κεφάλαια διοχετεύονται παραδόξως στην Ελβετία για να λεχθεί το περίφημο: «Η Ελλάς έχει πτωχές βιομηχανίες, αλλά πλούσιους βιομηχάνους». Οι βιομηχανίες αυτές «ανθούν» επί δικτατορίας δανειζόμενες όλο και περισσότερα κεφάλαια. Αδυνατούν, όμως, να τα αποπληρώσουν, εξ ου και ο Ανδρέας Παπανδρέου εφευρίσκει ως από μηχανής Θεός τις «προβληματικές επιχειρήσεις». Αφαιρεί [;] τις βιομηχανίες από τους βιομηχάνους, οι οποίοι συνωστίζονται [κυριολεκτικώς, όχι ρεπουσιακώς όπως οι έλληνες το 1922 στην προκυμαία της Σμύρνης] για να τους αφαιρεθούν οι βιομηχανίες, ώστε να μείνουν με τα μετρητά στην Ελβετία και να μην κινδυνεύουν να πάνε φυλακή. Οι προβληματικές πλέον βιομηχανίες διοικούνται και στελεχώνονται από πράσινες ορδές, οι οποίες τις κάνουν ακόμη πιο προβληματικές και ελάχιστα, φυσικά, ανταγωνιστικές. Οι οφειλές των βιομηχανιών στο ΙΚΑ παγώνουν. Εφευρίσκεται και το άρθρο 44.
ΕΠΩΔΟΣ: Κανείς, βεβαίως, δεν σκέφτηκε ότι αυτή η «δέσμευση» των αποθεματικών και η εφεύρεση των προβληματικών θα προκαλέσουν τριγμούς στο ασφαλιστικό σύστημα. Ίσως αδικώ κάποιους που ενδεχομένως να τα σκέφτηκαν. Όμως, αυτοί είπαν: «δεν βαριέσαι ρ’ αδερφέ».
2]Την 16.02.1964 ο Γεώργιος Παπανδρέου κατάγει περιφανή εκλογική νίκη με 54%. Το Δημόσιο, όμως, είναι κατειλημμένο από τις γαλάζιες ορδές του Μεταξά, του Τσολάκογλου, του Παπάγου και του Εθναρ[χίδ]η Καραμανλή. Πώς να κυβερνήσει χωρίς δικό του μηχανισμό; Τότε εφευρίσκεται η 35ετία των δημοσίων υπαλλήλων. Αδειάζουν χιλιάδες θέσεις, τις οποίες καταλαμβάνουν κεντρώες ορδές.
ΕΠΩΔΟΣ: Κανείς, βεβαίως, δεν σκέφτηκε ότι αυτή η πρόωρη συνταξιοδότηση θα προκαλέσει τριγμούς στο ασφαλιστικό σύστημα. Ίσως αδικώ κάποιους που ενδεχομένως να το σκέφτηκαν. Όμως, αυτοί είπαν: «δεν βαριέσαι ρ’ αδερφέ».
3] Το 1981 έρχεται στην εξουσία ο Ανδρέας Παπανδρέου νικητής και τροπαιοφόρος. Όλως συμπτωματικώς, όμως, βρίσκει πάλι πολύ γαλάζιο κόσμο παντού ελέω χούντας και ΝΔ. Τότε ο Μένιος εφευρίσκει τη νέα 35ετία. Αυτή που θα αφορά στον Δημόσιο Τομέα, ο οποίος για πρώτη φορά αποκτά και νομικό μανδύα, ενώ μέχρι τότε είχε μόνον οικονομική διάσταση. Έτσι, λοιπόν, όσοι υπηρετούν σε οποιοδήποτε νομικό πρόσωπο ελεγχόμενο αμέσως ή εμμέσως από το Δημόσιο αποχωρούν με 35 χρόνια πραγματικής υπηρεσίας. Χιλιάδες γαλάζιες και γαλαζοπράσινες θέσεις εκκενώνονται, για να γίνουν πράσινες. Αλλ’ αυτό δεν αρκεί: απολύονται όλοι οι γιατροί και δικηγόροι που υπηρετούν σ’ αυτόν τον δημόσιο τομέα εφ’ όσον δεν έχουν συμπληρώσει 16,5 έτη υπηρεσίας. Ναι, ναι, έτσι ορίζει ο νόμος: ούτε 16 ούτε 17 έτη. Ποίο είναι το νόημα του νόμου; Δεν απολύονται αυτοί που διορίσθηκαν μέχρι την πτώση του Γεωργίου Παπανδρέου, άρα ανήκουν στις «δημοκρατικές δυνάμεις».
ΕΠΩΔΟΣ: Κανείς, βεβαίως, δεν σκέφτηκε ότι αυτή η πρόωρη συνταξιοδότηση θα προκαλέσει τριγμούς στο ασφαλιστικό σύστημα. Ίσως αδικώ κάποιους που ενδεχομένως να το σκέφτηκαν. Όμως, αυτοί είπαν: «δεν βαριέσαι ρ’ αδερφέ».
4] Το 1982 ο φοβερός οικονομικός εγκέφαλος Αρσένης καταργεί τη διάταξη που ορίζει ότι οι εισφορές εφοπλιστών και ναυτικών καταβάλλονται στο ΝΑΤ σε ξένο νόμισμα. Έτσι, τα αποθεματικά του ΝΑΤ υφίστανται πλέον τις επιπτώσεις των υποτιμήσεων και της διολισθήσεως της δραχμής, με αποτέλεσμα να πληρώνει σήμερα συντάξεις μετά βίας.
ΕΠΩΔΟΣ: Κανείς, βεβαίως, δεν σκέφτηκε ότι αυτή η ρύθμιση θα καθηλώσει το ΝΑΤ και θα προκαλέσει τριγμούς στο ασφαλιστικό σύστημα. Ίσως αδικώ κάποιους που ενδεχομένως να το σκέφτηκαν. Όμως, αυτοί είπαν: «δεν βαριέσαι ρ’ αδερφέ».
5] Ακολουθεί ο επαναπατρισμός 600.000 ομογενών από τις χώρες του τότε Ανατολικού μπλοκ. Αυτοί έπρεπε να πάρουν κάποια σύνταξη και να έχουν κάποια ασφάλιση. Χωρίς να πληρώσουν ο,τιδήποτε καλύπτονται από το κοινωνικοασφαλιστικό σύστημα. Δεν λέω. Κάτι έπρεπε να γίνει γι΄ αυτούς. Γιατί, όμως, δεν επέβαλε τότε η κυβέρνηση μία ειδική εισφορά για να καλύψουμε όλοι αυτή την ασφάλιση;
ΕΠΩΔΟΣ: Κανείς, βεβαίως, δεν σκέφτηκε ότι αυτή η ρύθμιση θα προκαλέσει τριγμούς στο ασφαλιστικό σύστημα. Ίσως αδικώ κάποιους που ενδεχομένως να το σκέφτηκαν. Όμως, αυτοί είπαν: «δεν βαριέσαι ρ’ αδερφέ».
6] Το 1990 ο Δρακουμἐλ απελευθερώνει το νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας των Ασφαλιστικών Ταμείων που δειλά-δειλά αρχίζουν να επενδύουν τα αποθεματικά τους σε ακίνητα και στο Χρηματιστήριο. Έτσι, τίθενται οι βάσεις για τις απώλειες των αποθεματικών με τη φοβερή σοσιαλιστική αναδιανομή του πλούτου υπέρ της ε[α]λίτ το 1999 και την έναρξη πλασαρίσματος των [γ]δ[α]ομημένων ομολόγων.
ΕΠΩΔΟΣ: Κανείς, βεβαίως, δεν σκέφτηκε ότι αυτή η εξέλιξη θα προκαλέσει τριγμούς στο ασφαλιστικό σύστημα. Ίσως αδικώ κάποιους που ενδεχομένως να το σκέφτηκαν. Όμως, αυτοί είπαν: «δεν βαριέσαι ρ’ αδερφέ».
7] Αν ρίξουμε μία πρόχειρη ματιά στη δαιδαλώδη νομοθεσία της κοινωνικής ασφάλισης, θα παρατηρήσουμε ότι από καταβολής ελληνικού κράτους κάθε λίγο και λιγάκι είτε ψηφίζονταν τροπολογίες-τσόντες στους κανονισμούς διάφορων ταμείων είτε γίνονταν τροποποιήσεις των κανονισμών με υπουργικές αποφάσεις. Τροποποιήσεις καθαρά ρουσφετολογικές του τύπου: θυγατέρες ασφαλισμένων που απώλεσαν το δικαίωμα απόληψης της σύνταξης του πατρός των λόγω γάμου, επανακτούν το δικαίωμα αυτό σε περίπτωση διαζυγίου υπαιτιότητι των συζύγων των.
ΕΠΩΔΟΣ: Κανείς, βεβαίως, δεν σκέφτηκε ότι αυτές οι ρυθμίσεις θα προκαλέσουν τριγμούς στο ασφαλιστικό σύστημα. Ίσως αδικώ κάποιους που ενδεχομένως να το σκέφτηκαν. Όμως, αυτοί είπαν: «δεν βαριέσαι ρ’ αδερφέ».
8] Από το 1992 και μετά οι λαθρομετανάστες που «νομιμοποιήθηκαν», προερχόμενοι κατά κανόνα από το πρώην ανατολικό μπλοκ, ασφαλίζονται με ελάχιστα ένσημα κατ΄ έτος. Με τα ελάχιστα αυτά ένσημα απολαμβάνουν πλήρη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη τόσον αυτοί όσο και οι οικογένειές τους. Και επειδή αφ΄ ενός είναι συνηθισμένοι στην πρόσβαση στη δημόσια περίθαλψη κατά τα πρότυπα των χωρών, από τις οποίες προέρχονται, αφ’ ετέρου δεν έχουν την πολυτέλεια να επισκεφθούν ιδιωτικούς ιατρούς και ιδιωτικά νοσοκομεία, έχουμε φθάσει σήμερα στο σημείο να εξυπηρετούν τα δημόσια νοσοκομεία κατά 70% τους νομιμοποιημένους λαθρομετανάστες.
ΕΠΩΔΟΣ: Κανείς, βεβαίως, δεν σκέφτηκε ότι αυτές οι «νομιμοποιήσεις» θα προκαλέσουν τριγμούς στο ασφαλιστικό σύστημα. Ίσως αδικώ κάποιους που ενδεχομένως να το σκέφτηκαν. Όμως, αυτοί είπαν: «δεν βαριέσαι ρ’ αδερφέ».
Να, λοιπόν, γιατί δεν υπάρχει σάλιο, όπως "έκπληκτος" ανεκάλυψε ο κ. Λοβέρδος.
Και τις πταίει;
Όλοι εμείς που ψηφίζαμε και ψηφίζουμε την εκάστοτε κυβέρνηση.
ΟΥΔΕΙΣ ΑΛΛΟΣ.
Όσο για τον μαλάκα που ανεκάλυψε ότι τα αποθεματικά των Ταμείων ανήκουν και στους εργοδότες, του θυμίζω:
α] αυτοί οι εργοδότες οφείλουν δισεκατομμύρια στο ΙΚΑ είτε διότι δεν πληρώνουν τις εργοδοτικές εισφορές είτε διότι έχουν υπεξαιρέσει τις εργατικές εισφορές,
β] το μεγαλύτερο μέρος των εισφορών που έχουν πληρώσει το έχουν πάρει πίσω χρηματοδοτούμενοι στην ουσία από τα αποθεματικά των Ταμείων
[ΣΗΜ: ας μην ξεχνάμε και ότι η ΝΔ αποποινικοποίησε οφειλές προς Ταμεία μέχρι € 2.000. Η μη απόδοση, δηλαδή, εργατικών εισφορών ύψους € 1.000 περίπου που παρεκράτησε ο εργοδότης, άρα υπεξήρεσε, δεν τιμωρείται πλέον].
ΕΠΙΛΟΓΟΣ: παρακαλείται ο κ. Λοβέρδος και οι συν αυτώ να βρούν σάλιο. Δεν μπορεί. Κάποια στιγμή θα τους χρειασθεί.