Γράφει η Ελένη ΠαπαδοπούλουΤο να είσαι Έλληνας στο εξωτερικό τη συγκεκριμένη στιγμή δεν είναι ότι καλύτερο μπορεί να σου συμβεί. Αισθάνεσαι πως πρέπει να αποδείξεις πως δεν είμαστε όλοι κλέφτες, απατεώνες, πάμπλουτα λαμόγια, που διασπαθίσαμε το ευρωπαϊκό χρήμα και τώρα ζητάμε βοήθεια ως ζητιάνοι. "Ο τζίτζικας τείνει τώρα χείρα βοηθείας στον μέρμηγκα, ο αλκοολικός που δεν πρέπει να βοηθήσουμε δίνοντας του ακόμη ένα μπουκάλι, ο κακοποιός που δεν θα σωθεί από τους Γερμανούς" και άλλες εξίσου ωραίες εκφράσεις χρησιμοποιούνται από τον διεθνή ξένο τύπο για να περιγράψουν τη χώρα μας και την κατάσταση μας. Οι Έλληνες διασύρονται άνευ προηγουμένου.
Συγχρόνως με τον διασυρμό ζούμε και έναν βιασμό ως εργαζόμενοι και ως κάτοικοι αυτής της χώρας. Τα στεγνά οικονομικά μέτρα τείνουν να μετατρέψουν τη χώρα σε τριτοκοσμική μπανανία με τις ευχές και τις ευλογίες πλέον και των εταίρων μας. Οι μισθοί συμπιέζονται προς τα κάτω, μέσα στα πλαίσια της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας. Ανταγωνιστικός εργαζόμενος σημαίνει φτηνός και .......
.υπάκουος εργαζόμενος.
Όσο για τη σύγκλιση των οικονομιών οι Ευρωπαίοι φαίνεται να έχουν μία περίεργη αντίληψη. Σύγκλιση φορολογίας, τιμών στα αγαθά, ορίων σύνταξης με την υπόλοιπη Ευρώπη. Σύγκλιση στους μισθούς με την Αφρική και λοιπά τριτοκοσμικά σημεία του πλανήτη.
Τον διασυρμό και τον βιασμό τον συνοδεύει και ο εκβιασμός. "Είτε περνάει το πρώτο, δεύτερο, πεντηκοστό τρίτο πακέτο μέτρων, που σας κάνει μία ανταγωνιστική μπανανία και οι Ευρωπαίοι σας στηρίζουμε (;) , είτε, λόγω κοινωνικής εξέγερσης, δεν περνάνε όλα αυτά, οπότε πτωχεύετε και αναλαμβάνει το ΔΝΤ". ΔΝΤ σημαίνει αμερικάνικος έλεγχος, σκληρά οικονομικά μέτρα και ξεπούλημα της χώρας, το οποίο προς το παρόν "αποφεύγουμε" γιατί η περήφανη Ευρώπη δεν θέλει να ταπεινωθεί παραδεχόμενη πως δεν ήταν έτοιμη για οικονομική ένωση ή δεν μπόρεσε να ασκήσει τον έλεγχο που έπρεπε.
Και είσαι εσύ τώρα και σκέφτεσαι ποιόν προτιμάω να με πατρονάρει καλύτερα, τον Ευρωπαίο ή τον Αμερικάνο; Να κάνω απεργία ή θα γυρίσει μπούμερανγκ; Αν δεν κάνω απεργία και δεχτώ τα πενήντα μέτρα μήπως μετά ακολουθήσουν άλλα πενήντα; Και όσο εμείς ζούμε με τα διλήμματα μας, κάποιοι άλλοι χαίρονται τα κλεμμένα τους ανενόχλητοι και κάποιοι τρίτοι λίγο πιο μακριά αποφασίζουν για τις τύχες μας.
Κλείνω με τα λόγια υψηλού Γάλλου αξιωματούχου. "Εάν δεν πετύχουν τα μέτρα, θα τους αγοράσουμε".
Monopoly. Και όλα τα πιόνια βρίσκονται στο τετραγωνάκι Ελλάδα. Ποιός θα μας αγοράσει τελικά;
Rien ne va plus.
Ελένη Παπαδοπούλου