Τα δακρυγόνα προχθές είχαν ένα άρωμα .

Γράφει ο Λεωνίδας Ορφανουδάκης

Διάβασα όλα τα σχόλια που έγιναν στο άρθρο του Ευθυλόγου ,(Εδώ) το οποίο ανάρτησες φιλέ Καφετζή στο οποίο κατ εμένα , γράφει τα αυτονόητα και απελπίστηκα από την αντιφατικότητα που υπάρχει στα γραφόμενα .

Όποιος έχει δει από κοντά τον θυμό στα πρόσωπα και στο βλέμμα των παιδιών που διαδηλώνουν αντιλαμβάνεται εύκολα ότι αυτά που γράφει στο άρθρο , ότι δηλαδή «Στα μάτια τους ο κάθε (μικρο-μεσο)αστός που «κοιτάζει μόνο τη δουλίτσα του» είναι ένοχος ακριβώς γιαυτό ….» είναι αυτό που καθρεπτίζεται στα μάτια τους πεντακάθαρα. Φοβάμαι φίλε μου ότι σε αυτό τον λαό από τον οποίο το μόνο που δεν λείπει είναι το μυαλό , περισσεύει το θυμικό με το οποίο λειτουργεί κρίνει και αποφαίνεται . Θα σου δώσω ένα προσωπικό μου παράδειγμα από το πρόσφατο συλλαλητήριο για να εξηγήσω αυτό που λέω .

Είναι από τις λίγες φορές που συμμετέχοντας στο προχθεσινό πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο της Αθήνας ένοιωσα τόση ασφάλεια . Όπου γυρνούσα το μάτι μου , παντού ασφαλίτες !

Να μη σας πω ότι και τα δακρυγόνα , σχεδόν μου μύριζαν κολόνια και πίστεψα ακόμα ότι μπορεί να σκοτώνουν και τον ιό της γρίπης Η1Ν1 .

Κοίτα να δεις τι παθαίνει ο Έλληνας όταν αναλαμβάνει την εξουσία το κόμμα που ψήφισε !!

Μην αρχίσετε να με βρίζετε από όλες τις μπάντες , πλάκα κάνω για να γλυκάνει το κλίμα .

Λεωνίδας Ορφανουδάκης