Γράφει ο Ευγένιος ΑνδρικόπουλοςΚάτω από έναν λόγο αδιευκρίνιστο νιώθω οίκτο για τον οδοντίατρο της Ηλείας. Αυτόν που προφανώς αποφοίτησε της προσχολικής αγωγής πολιτικής διαφθοράς. Αλλά δεν ήταν βέβαιο πως στο επόμενο βήμα του θα τσιμπούσε απ’ ευθείας διδακτορικό. Έστω και αν «πρόκαμε». Επειδή στο και πέντε τον τσίμπησε ο Άρειος Πάγος επ’ αυτοφώρω. Για να παραβιάσει με την σειρά του κι αυτός θύρες ανοιχτές. Δηλαδή «τες» της ήδη διακορευμένης πολιτικής ηθικής μας. Και μας τον παρέδωσαν προς μιντιακό λιθοβολισμό. Άπειρος ήταν ο δυστυχής. Ή ανεπίδεκτος μαθήσεως. Μια θητεία θα του επαρκούσε να εκπαιδευτεί. Έτσι, αν και οι αυθαίρετες γενικεύσεις δεν είναι της νοοτροπίας μου, μου είναι αδύνατον ν’ αντισταθώ στον πειρασμό μιας περιεκτικής πολιτικής ανατομίας στο ΝΕΟΠΑΣΟΚ. (προσοχή! κατέχω την πατέντα του όρου!).
Είχα γράψει: «Φωστήρες από το πουθενά του υπερπέραντος αναζητά το ΠΑΣΟΚ καταφεύγοντας προσχηματικά σε ένα σύνθημα του συρμού. Ανανέωση..»
Να πως μας προέκυψε εκ της τρύπας του πολιτικού όζοντος ο εν λόγω ανανεωτικός κύριος που όπως όλοι οι αμειβόμενοι από το δημόσιο για τις υπηρεσίες τους γιατροί, αναρτήθηκε της ευκαιρίας να μετεξελιχθεί ανίδρωτα σε πολιτικό. Αφού προηγουμένως είχε υφαρπάξει τις ψήφους των συνταξιούχων ασθενών του δεσμεύοντάς τους με την διεκπεραίωση των θεραπευτικών υποχρεώσεών του απέναντί τους. Ανήκει δε ευθέως στις επιλογές του αρχηγού αφού στην ..........συγκεκριμένη περιοχή και για την κατάληψη της βουλευτικής του έδρας κινήθηκε ολόκληρος ο προσωπικός του μηχανισμός. Και ως εδώ ακόμη και εγώ ο εκ γενετής αντιρρησίας.. συνείδησης δεν θα προέβαλα ενστάσεις, αν το νέο πολιτικό αίμα δεν προερχόταν από ανέλεγκτες πολιτικά και ηθικά τράπεζες αίματος οι οποίες κατά καιρούς έχουν δια μέσου των φιαλών τους μεταγγίσει την διαφθορά ως φορείς μολυσματικών ιών. Για να αποδειχτεί πως στους αναπτυχθέντες καρκινικούς όγκους επί του σώματος του ΝΕΟΚΟΜΜΑΤΙΚΟΥ ΠΑΣΟΚ, δια της χημειοθεραπείας ίαση δεν υφίσταται. Απαιτείτο χειρουργικό νυστέρι για την σήψη την οποία θα ακολουθούσε η μεταμόσχευση εξακριβωμένα υγιών οργάνων που το μόνο προς επίδειξη στοιχείο τους θα ήταν η άμεμπτή τους κομματική και πολιτική ηθική. Κάτι τέτοιο στο ΝΕΟΠΑΣΟΚ δεν συνέβη. Αντιθέτως. Στην αρχηγική λογική της υποταγής προς το νέο αφεντικό, συγκεντρώθηκαν δια της μιας στην αυλή του άπαντες οι απολίτικοι οσφυοκάμπτες που παρεπιδημούσαν αυτής το μοναδικό ουσιαστικό προσόν των οποίων, ήταν το πτυχίο της δουλικής τους συμπεριφοράς προς Αυτόν. Κι Αυτός δια της σφραγιδικής του ισχύος τους αντάμειψε με να τους εγκολπωθεί στο κόμμα παρά τις εντοπίως σφοδρές αμφισβητήσεις των αποφάσεών του. (βούϊζε όλη η Ηλεία για τα καμώματά του) Τώρα ας εισπράξει εκ του ταμείου τα εχέγγυα της πολιτικής του αφέλειας ή μήπως της πολιτικής του ανασφάλειας.. Και δεν θα είναι η πρώτη μα μήτε και η τελευταία φορά. Η συνέχεια θα είναι ακόμη πιο ενδιαφέρουσα..
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@ottenet.gr