Γράφει η Λώρη ΚέζαΗ κυβέρνηση δεν θα δώσει λογαριασμό για τους γενικούς γραμματείς που επέλεξε ούτε για όσους θα διορίσει τις επόμενες ημέρες. Πρόκειται για πολιτικές θέσεις και η ελευθερία επιλογής είναι δεδομένη. Μπορούμε να κρίνουμε τα πρόσωπα βάσει βιογραφικού, με υποθετικές ψυχαναλύσεις, να αναζητήσουμε τις δημόσιες σχέσεις, να αξιολογήσουμε την εμπειρία του καθενός. Εν τούτοις θα πρέπει να αποδεχτούμε τη λογική της αδιαφανούς πρόκρισης. Ο γραμματέας ενός υπουργείου δεν είναι διαχειριστής πολυκατοικίας για να μοιράζει τα κοινόχρηστα. Δεν είναι αναβαθμισμένος διευθυντής προσωπικού ούτε προσωπικός βοηθός υψηλών προσώπων. Είναι λίγο από όλα αυτά. Κατέχει μια θέση ευθύνης, που υλοποιεί ένα κυβερνητικό πρόγραμμα. Το επιθυμητό είναι να ταιριάζουν τα χνότα του με του υπουργού. Ετσι γίνεται καλύτερα η δουλειά. Οι προστριβές, οι διχογνωμίες, οι συγκρούσεις φέρνουν καθυστερήσεις. Αυτό το γνωρίζουν όλοι (ή μήπως όχι;).
Ο κ. Χάρης Παμπούκης είχε αναλάβει το θεάρεστο έργο να δημιουργήσει ελπίδες στον απλό κόσμο. Λέγοντας «απλό», εννοούμε εκείνον που δεν κάνει παρέα με πολιτευτές, δεν είναι απαραιτήτως απόφοιτος ακριβού σχολείου ούτε πέρασε τα νιάτα του πουλώντας κουπόνια για το κόμμα. Κόσμο με καλές σπουδές, με γερό βιογραφικό, πιθανότατα ήδη σε θέση ευθύνης. Αυτό το ηλεκτρονικό κάλεσμα- «στείλε κι εσύ το βιογραφικό σου στο Μαξίμου, μπορείς»- προσώρας ακούστηκε να αλλάζει όλη τη νοοτροπία. Τέρμα οι ουρημένες ποδιές, τέρμα τα σόγια, τέρμα τα παρακάλια, τέρμα οι σκέψεις για μετανάστευση. Η νέα διακυβέρνηση φάνηκε να δίνει ευκαιρίες σε όλους τους άριστους. Ο απλός κόσμος το πίστεψε. Είχε φανεί τόσο απλό: ένα κλικ και η αίτηση προσγειώνεται στο κέντρο των αποφάσεων, χωρίς μεσολαβητές. Περίμενε άραγε ο κ. Παμπούκης τόσο μεγάλη συμμετοχή;
Για τους παρατηρητές, ξεπέρασε κάθε υπολογισμό. Πού ..........βρέθηκαν 22.000 μυαλωμένοι, μεταπτυχιούχοι, διατεθειμένοι να αναλάβουν καθήκοντα; Και όμως υπήρχαν και κυκλοφορούσαν ανέλπιδες. Ο κ. Παμπούκης τούς κούρδισε.
Την Κυριακή ανακοινώθηκαν 14 ονόματα ακόμη. Ενας δήμαρχος, ένας πρώην συνεργάτης του Πρωθυπουργού, δύο πρώην γενικοί γραμματείς, δύο κοντινοί συνεργάτες κορυφαίων στελεχών του κυβερνώντος κόμματος, ένα μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠαΣοΚ, ένας παρά τρίχα πρόεδρος του Ιδρύματος Ανδρέα Παπανδρέου.
Εχουν ανακοινωθεί σχεδόν οι μισοί γενικοί γραμματείς και είδαμε πρώην βουλευτές και ευρωβουλευτές, τομεάρχες του ΠαΣοΚ, υποψηφίους του κόμματος σε συνδικαλιστικά όργανα, στην Ευρωβουλή, στα δεκαπενταμελή των σχολείων. Ατομα με δηλωμένη κομματική ταυτότητα, όχι απλώς σοσιαλιστές, όχι απλώς υποψιασμένους, ενεργούς πολίτες. Δεν θα μιλήσουμε για τις φημολογίες που σέρνονται, για παρέες και ομοτράπεζους. Αρκούν οι δεδηλωμένοι πράσινοι για να έχουμε εικόνα. Από τους μισούς λοιπόν, οι περισσότεροι δεν συγκαταλέγονται στον απλό κόσμο που έστειλε βιογραφικό με την τρελή ελπίδα να κάνει κάτι στη ζωή του με αξιοκρατία.
Η αξιοσύνη των επιλεγμένων προσώπων δεν αμφισβητείται. Δεν έχει γραφτεί κακή κουβέντα για όλα αυτά τα στελέχη, τα πιθανώς συμπαθή και με σεντόνια βιογραφικού.
Το πρόβλημα είναι ότι προέρχονται από την καρδιά του πασοκικού συστήματος. Θα λέγαμε «καλά κάνουν», αυτό είναι το λογικό και το σωστό. Το ΠαΣοΚ κέρδισε, οι πασόκοι διοικούν, σε όλες τις πολιτικές θέσεις. Η ένσταση: Γιατί να μπει στην πρίζα όλο αυτό το πλήθος που τώρα βλέπει όνειρα ματαιωμένα με τον χειρότερο τρόπο; Γιατί να δημιουργηθεί ελπίδα εκεί όπου δεν υπάρχει;
Καλλιεργείται ένα είδος πολιτικής κακεντρέχειας και η κυβέρνηση έχει μεγάλη ευθύνη.
Κατ΄ αρχάς κάλεσε τον απλό κόσμο και στη συνέχεια είπε ότι θα αξιολογήσει όλες τις υποψηφιότητες. Δεν είπε ότι υπάρχει στις αιτήσεις υποσημείωση, ένας μικρούλης πράσινος ήλιος, σαν αστερίσκος.
Ας μην προτρέχουμε. Εχουν ανακοινωθεί σχεδόν οι μισοί. Υπάρχει ακόμη ελπίδα να γίνει το γενναίο βήμα. Να επιλεγούν άτομα τόσο μακριά από την εξουσία που θα πρέπει να ξεχυθούν οι μυστικές υπηρεσίες για να μαζέψουν πληροφορίες για το ποιόν και το παρελθόν τους. Η επιλογή «απλού κόσμου» είναι πολιτικό λάθος, αλλά εν προκειμένω θα καταθέσει δείγμα συνέπειας.
Λώρη Κέζα