Γράφει η Βένη ΜουζακιάρηΚαθώς παρακολουθεί κάποιος ειδήσεις και βλέπει όλα όσα γίνονται αυτές τις μέρες σίγουρα σκέφτεται :πια ψήφος, ποιες εκλογές ποια κυβέρνηση ,ποιος Παπανδρέου;Καμία απολύτως σημασία δεν έχουν για τον Έλληνα όλα αυτά..
Ο Έλληνας την Κυριακή των εκάστοτε εκλογών την θεωρεί γιορτή..Θα πάει το πρωί να ψηφίσει ,μετά οικογενειακώς για φαγητό κάπου έξω ,καφέ στην συνέχεια ,7 τα exit poll και στη συνέχεια πανηγύρι και για την νίκη αλλά σαφέστατα και πέραν πάσης αμφιβολίας και για την ήττα.
Ο νικητής θα βγει ,θα πανηγυρίσει,θα κουνήσει την σημαία του,θα κάνει και ενδεχομένως το γύρο του θριάμβου με το αυτοκίνητο και θα πάει για ύπνο..
Ο ηττημένος από την άλλη θα βγει ,θα πιει το ποτάκι του ,θα σχολιάσει σε φόντο θλίψης και απογοήτευσης το εκλογικό αποτέλεσμα,θα διαπληκτιστεί και θα πάει και εκείνος με τη σειρά του για ύπνο.
Την άλλη μέρα όμως (αντέ μετά από καμία βδομάδα για να μην υπερβάλλω) και οι δύο θα αρχίσουν να παρακολουθούν και να κατανοούν τι συμβαίνει..
Οι εκλογές τελείωσαν ,οι χαρές και οι λύπες ξεχάστηκαν.Ο καθένας στην καθημερινότητά του.
Αρχίζουμε λοιπόν να παρακολουθούμε σχετικά και όσο μπορεί ο καθένας αποστασιοποιημένα ειδήσεις.Και τι βλέπουμε;
Ο κ .Λοβέρδος δεν μπορεί να μπει στο δικό του (κατάδικό του) υπουργείο.
Και σε αυτό το σημείο ,κυρίες και .......
κύριοι βρίσκεται όλη η αλήθεια της ψυχοσύνθεσης του Έλληνα...
Ο Έλληνας είναι καθαρά επί της διαδικασίας (και κυρίως επί της διαδικασίας διεξαγωγής προεκλογικού αγώνα).
Όταν φύγουν οι εκλογές και επιστρέψει η πραγματικότητα ο μη κομματικός και όχι μόνο ψηφοφόρος αρχίζει να βλέπει τι γίνεται,"που το πάνε" οι καινούργιοι και αρχίζει την δουλεία του:κρίνει ,σχολιάζει,ενίοτε βρίζει και καταβάση λοξοκοιτάζει τι γίνεται απέναντι (ΝΔ).Δεν είναι κακό .Από όλη αυτή την κατάσταση προκύπτει η έντονη και δυναμική ιδιοσυγκρασία καθώς και το υπέρμετρα φλογερό ταπεραμέντο του Έλληνα ψηφοφόρου..
Η πρώτη μέρα του Πασόκ ήταν καλή,αισιόδοξη και με σχετικού είδους και ποιότητας καινοτομίες.Νέα άτομα (μερικοί και με σχολική τσάντα στον ώμο),μορφωμένοι,με ιδιαίτερα ξενικές πράσινες ανησυχίες αναλαμβάνουν την διοίκηση του κράτους ,ο καθένας με το δικό του "νεοβάπτιστο" υπουργείο.Όλα πάρα πολύ ωραία μέχρι εδώ (ακόμα και οι νδκράτες χάρηκαν,είχαν αρχίσει να βλέπουν μάλιστα με σκεπτικισμό και ειρωνεία τους δικούς τους).
Άρχισε όμως σιγά σιγά η διακυβέρνηση και άρχισαν και σιγά σιγά και τα προβλήματα..
Η κυβέρνηση Πασόκ έχει νέα στελέχη,μπορεί ικανά μπορεί και όχι.Μένει να το δούμε.
Το Πασόκ ουσιαστικά έναν στόχο έχει :να αποδείξει πως εκτός από νέα και όμορφα πρόσωπα διαθέτει και βάση ως κόμμα.Μόνο έτσι θα μπορέσει να αποδειχθεί κυβέρνηση..και ικανό κόμμα με πορεία και εξέλιξη.