Γράφει ο Ευγένιος ΑνδρικόπουλοςΜε διακύβευμα την αυτοδυναμία κυριαρχεί ο τζόγος ο δημοσκοπικός. Χάρη σ’ αυτόν πλειοδοτούν σε φρούδες (σιγά μην τους αφήσουν οι νεοφιλελεύθεροι γύπες των Βρυξελλών ) υποσχέσεις αναδιανομής του πλούτου οι μεν, μειοδοτούν εν αντιθέσει και επιδεικτικά οι δε σε μια όψιμη έκρηξη επικοινωνιακής «ειλικρίνειας». Βάρβαρη αντιλαϊκή ωμότητα θα την βάφτιζα εγώ. Που σημαίνει ότι: Έχουν και οι δύο βγάλει στο σφυρί την συνταγματικά κατοχυρωμένη λαϊκή βούληση. Καταφανής πρόθεσή τους είναι να ξεπουληθεί στους δημοσκόπους. Θορυβούν έτσι με προεκλογικές βόμβες κρότου λάμψης μόνο και μόνο για να μετρηθεί δημοσκοπικά ο θόρυβός τους. Αιτούμενο; Η μέγιστη δυνατή συσπείρωση. «Συσπειρωθείτε γιατί χανόμαστε» καλούν νυχθημερόν και απεγνωσμένα τα δύο κόμματα εξουσίας τον λαό από τις τηλεοπτικές τους ντουντούκες. Για να λεηλατηθεί η ψήφος του «κανενός εκ δύο». Εκείνου του ταλαίπωρου που ακούγοντας από τα τραπεζικά δάνειά του μόνο τον επιθανάτιο ρόγχο του, έχει τόσο εξουθενωθεί, ώστε μέσα στην νοητική του παραλυσία είναι έτοιμος για όλα. Ακόμη και να τους μοιράζει το σχοινί που θα τον κρεμάσουν..
Στο κατόπι τους και οι ουρές τους. Πλην του ΚΚΕ. (λόγω των φονταμενταλιστικών εμμονών του). Διαισθάνονται την απουσία πολιτικής ισχύος και επιδιώκουν ευκαιριακά να καταστούν συνοδηγοί στην κυβερνητική ατμάμαξα. Κι ας γνωρίζουν άριστα πως αν προσδεθούν δίχως όρους στον συρμό θα μετατραπούν εν καιρώ σε ένα από τα βαγόνια του. Αδιάφορο. Σημασία έχει ότι ιστορικά θα καταγραφούν τάχα ως ρυθμιστές της κατευθυντήριας γραμμής. Η ψήφος τους ωστόσο θα έχει αναχθεί σε προαπαιτούμενο για την «δεδηλωμένη». Γεγονός που ευθέως οδηγεί τους κατόχους της στα άδυτα της εξουσίας. Της πραγματικής εξουσίας. Της εξουσίας που προβαίνει στις κατά παραγγελία δημοσκοπήσεις και που δι αυτών προετοιμάζει την διάδοχη κατάσταση. (Για την μεθεπόμενη της «σύμπραξης» μετά την «διάσπαση» η αναφορά μου. Τούτη εκτός δραματικού απροόπτου έχει από καιρού κριθεί). Της εξουσίας που χρόνια τώρα συντηρεί μια δράκα μίσθαρνων επικοινωνιολόγων για να χειραγωγείται ο λαός υπό την διακυβέρνηση τού «α-καταλληλότερου», όπως τον καθιστά αυτός-ο λαός- όταν που και που ξυπνά θυμωμένος την Κυριακή των εκλογών.
Μόνο που ο θυμός του διαρκεί ως την κάλπη..
Ευγένιος Ανδρικόπουλος
eandrik@otenet.gr