Της Έλενας Ζέρβα
Το 2007 κάηκε η Πελοπόννησος. Το 2008 είδαμε να χάνεται ένας πνεύμονας πρασίνου στην Αττική. Γίναμε παρατηρητές της καταστροφής της Πάρνηθας, εξ’ αιτίας της ανικανότητας ουσιαστικής παρέμβασης. Πριν από λίγες ημέρες χάθηκαν 214.000 περίπου στρέμματα δάσους στην υπόλοιπη Αττική. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν τραγωδία και η χώρα μας συνεχίζει να περιμένει το πεπρωμένο, να παραμένει ανοχύρωτη, επειδή δεν έχει καν τους μηχανισμούς πρόληψης, για τις συνέπειες των φυσικών καταστροφών. Σε κάθε γωνιά της γης μιλάνε πλέον για την κλιματική αλλαγή και την αντιμετώπισή της, από την παγκόσμια πολιτική. Νέοι παράγοντες πρόκλησης ανασφάλειας έρχονται να προστεθούν στους ήδη υπάρχοντες, δημιουργώντας φυσικές καταστροφές με απώλειες, πολλές φορές, ανθρώπινων ζωών, μεγαλύτερης έντασης απ’ ότι έχουμε δει έως σήμερα.
Όσα είδαμε στους τηλεοπτικούς δέκτες τις τέσσερις αυτές μέρες που καιγόταν η Αττική αναμφίβολα μας συγκίνησαν και παράλληλα μας εξαγρίωσαν, αλλά μας αφύπνισαν άραγε, μας ευαισθητοποίησαν; Πόσο διήρκεσε και πόσο διαρκεί κάθε φορά το οικολογικό μας ενδιαφέρον, για πόσες ώρες ή λεπτά αφυπνίζεται η οικολογική μας συνείδηση και στη συνέχεια πόσοι από εμάς δρουν για να περισώσουν ότι έχει απομείνει προτού παραδώσουμε στις επόμενες γενιές μόνο αποκαΐδια.
Καμένη γη γύρω από την Αθήνα. Η μυρωδιά του καπνού και η στάχτη στα μάτια είναι τα μόνα που απέμειναν από μια, πάλαι ποτέ, πράσινη Αττική. Στο Γαλάτσι μόνο ο κόκκινος ουρανός έφερνε πιο κοντά τις εικόνες της τηλεόρασης από μια Αττική που φλεγόταν. Όσοι μένουμε στο Γαλάτσι αναμφίβολα αναρωτηθήκαμε τι θα συνέβαινε αν έπιανε φωτιά το άλσος Βεϊκου, αν καιγόταν το Αττικό άλσος ή ο Λόφος Παιδιού. Αναπάντητο μένει το ερώτημα αν έχουν ληφθεί τα κατάλληλα μέτρα προστασίας για την αποφυγή πυρκαγιών και μέτρα πρόληψης για τις ..........
.συνακόλουθες πλημμύρες. Ο δήμος Γαλατσίου δεν έχει αναφέρει ποτέ ποια μέτρα έχει πάρει για να προστατεύσει τους λίγους εναπομείναντες πνεύμονες πρασίνου και πως θα μας προστατέψει από τις επερχόμενες πλημμύρες.
Στο Γαλάτσι πραγματοποιούνται κατά καιρούς δενδροφυτεύσεις με στόχο να αυξηθεί το πράσινο και να αποκτήσει η περιοχή νέους πνεύμονες πρασίνου. Ποιος φροντίζει όμως για την περιποίηση και τη συντήρηση του πρασίνου; Απαιτείται συνεχής επαγρύπνηση για τη φροντίδα του πρασίνου στο Γαλάτσι, καθώς και για την κοπή των ξερών χόρτων και δέντρων ώστε να μη γίνουν αφορμή για πυρκαγιά.
Μια φωτιά στα Τουρκοβούνια ή στο άλσος Βείκου θα δημιουργούσε πανικό και θα σήμαινε το τέλος του πρασίνου και του οξυγόνου στο Γαλάτσι. Ένα Γαλάτσι το οποίο έχει άμεση ανάγκη την αλλαγή σκηνικού, στο οποίο με κάθε τρόπο και κάθε κόστος επιβάλλεται να υπερισχύσει το πράσινο στο τσιμέντο- σε αντίθεση με ότι βλέπουμε μέχρι σήμερα. Η θερμοκρασία στην περιοχή μας – αν και είμαστε σε κάποιο υψόμετρο – είναι ήδη αυξημένη και μετά τις φετινές πυρκαγιές αναμένεται να αυξηθεί ακόμη περισσότερο, με βάση τις προβλέψεις των ειδικών επιστημόνων. Τις συνέπειες από την αύξηση της θερμοκρασίας θα τις υποστούμε όλοι ανεξαιρέτως. Η υγεία μας βρίσκεται πλέον σε κίνδυνο και είναι ιδιαίτερα σημαντικό να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα για να αποτρέψουμε την επερχόμενη καταστροφή του περιβάλλοντος. Το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και αναπνέουμε και θα αφήσουμε παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές.
Ας σώσουμε την πόλη μας αλλάζοντας νοοτροπία και στάση ζωής. Ας ενδιαφερθούμε για την αυλή μας, για τον ακάλυπτο χώρο της πολυκατοικίας μας, για το πεζοδρόμιο μπροστά στο σπίτι μας και κατ’ επέκταση για το πράσινο στην πόλη μας, για τα παρτέρια του δήμου μας που ξεράθηκαν, για τα δέντρα που θέλουν φροντίδα, για τα ξερά χόρτα στα πάρκα και στις παιδικές χαρές. Ας πιέσουμε κάθε αρμόδιο να ενδιαφερθεί για όσα δέντρα «αργοπεθαίνουν» στην περιοχή μας. Ας συμμετέχουμε σε δενδροφυτεύσεις υιοθετώντας ένα δέντρο και κρατώντας το στη ζωή. Το σημαντικότερο είναι να μη γίνουμε ποτέ υπαίτιοι μιας φωτιάς από αμέλεια ή από αδιαφορία. Ας σβήσουμε το τσιγάρο μας στα σταχτοδοχεία. Ας μην πετάμε το τσιγάρο μας από το παράθυρο του αυτοκινήτου. Ας ενημερώσουμε εγκαίρως την πυροσβεστική αν δούμε κάπου καπνό ή φωτιά, διότι υπάρχουν και ασυνείδητοι εμπρηστές. Ας φανούμε υπεύθυνοι και ευσυνείδητοι απέναντι στα θέματα που αφορούν το περιβάλλον, που αφορούν την καθημερινή μας ζωή.
Είναι η δική μας ευκαιρία να σώσουμε το πράσινο, που μας κρατάει στη ζωή με το οξυγόνο του, χωρίς να ζητάει ποτέ ανταλλάγματα.
Έλενα Ζέρβα
Μέλος της "Πρωτοβουλία φίλων του Γαλατσίου για το Περιβάλλον"