Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Ίσως την πιο σημαντική κουβέντα στις Ευρωεκλογές την είχε πει ο Στέφανος Μάνος: «η Ελλάδα πρέπει να επενδύσει στα 3 Π, πολιτισμός, περιβάλλον, παιδεία». Έχει δίκιο ο Στέφανος Μάνος, το διακύβευμα είναι η διαφορετική Ελλάδα. Πως θα είναι όμως αυτή η Ελλάδα; Έξυπνη, Πράσινη και Γοητευτική. Μέχρι τώρα έχουμε ακούσει πολλούς, από όλα τα κόμματα, να μιλούν για την παιδεία και το περιβάλλον, για τον πολιτισμό όμως;
Η Ελλάδα είναι συνώνυμη με τον πολιτισμό, είναι το θεμέλιο της ήπιας ισχύος της, της γοητείας της. Η πραγματικότητα είναι ότι πολιτιστική πολιτική παράγεται, και όταν λέω πολιτιστική πολιτική αναφέρομαι στη σύγχρονη κουλτούρα και όχι στην νοσταλγία της αρχαιότητας, το πρόβλημα βρίσκεται στην διαχείριση και στη σύνθεση αυτής της παραγόμενης υπεραξίας. Υπάρχει πολιτισμικό έλλειμμα και συντονισμός, το Υπουργείο Πολιτισμού δυστυχώς είναι μία πολυτελής ανεπάρκεια.
Κάνοντας μία αναζήτηση στα φυλλάδια των υποψηφίων, τα οποία μας παρέχονται πλέον σωρηδόν και από το διαδίκτυο, το μάτι μου έπεσε στο φυλλάδιο της Άννας Νταλάρα, της υποψήφιας στην Β΄ περιφέρεια της Αθήνας. Αμέσως έκανα συνειρμική σύνδεση με τον πολιτισμό, λέω δεν μπορεί η Άννα Νταλάρα θα κάνει κάποια αναφορά στον πολιτισμό. Έτσι αποφάσισα να ανοίξω το φυλλάδιο της και να το διαβάσω.
Περίμενα ότι η Άννα Νταλάρα, μία γυναίκα που διαχειρίζεται με εξαιρετικό τρόπο το τεράστιο καλλιτεχνικό κεφάλαιο που ακούει στο όνομα Γιώργος Νταλάρας, θα είχε άποψη για τον πολιτισμό, δεν περίμενα όμως να θέτει με τόσο ξεκάθαρα τρόπο τα ζητήματα. Αναφέρεται ρητά στην παραγωγή και στην αξιοποίηση της πολιτιστικής πολιτικής, αναφέρεται στο μείζον ζήτημα της πνευματικής ιδιοκτησίας, στο οποίο η Ελλάδα βρίσκεται χρόνια πίσω, αναφέρεται τέλος στη θεσμική κατοχύρωση της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Σέβεται και εκτιμά τη δημιουργία, αυτό μου δείχνει με την πρώτη ανάγνωση.
Αλλά το σημείο που πραγματικά με ...........
κέρδισε η Άννα Νταλάρα είναι το πιστεύω της στον πολιτισμό ως δικαίωμα των πολλών και όχι προνόμιο των ολίγων. Ο πολιτισμός, όπως πολύ εύστοχα αναφέρει και η ίδια, είναι οι ανοιχτοί ορίζοντες, η τέχνη θα έλεγα εγώ είναι κάτι παραπάνω, είναι το μεγάλο εθνικό στοίχημα της Ελλάδας. Ο σύγχρονος πολιτισμός της Ελλάδας είναι μία ανεκτίμητη υπεραξία ισχύος, η οποία διαπερνά όλους τους τομείς από τον πολιτισμό και την οικονομία μέχρι την εξωτερική πολιτική, μία υπεραξία που αναμένει στωικά να διαχειριστεί.