Γράφει ο Τριαντάφυλλος Καρατράντος
Μιας και έχει την τιμητική του, λόγω της νέας γρίπης, είπα να αφιερώσω το δεύτερο μέρος της Δελφινογραφίας της ΝΔ στο Δημήτρη Αβραμόπουλο, τον Υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.
Δημήτρης ο διπλωμάτης λοιπόν. Ένας πολιτικός, που όπως δηλώνει ο ίδιος στην προσωπική του ιστοσελίδα, προέρχεται από τη βάση της κοινωνίας μας. Αν ρίξει κάποιος μία ματιά στη σύντομη εισαγωγή στο όραμά του, όπως αυτή παρουσιάζεται στον προσωπικό του κόμβο, θα εστιάσει σε τρεις λέξεις: κόσμος, Ελλάδα και κοινωνία. Είναι προφανές ότι θέλει να δείξει, το δηλώνει άλλωστε, ότι είναι ένας πολίτης του κόσμου, ότι αντιλαμβάνεται το παγκόσμιο περιβάλλον και μπορεί έτσι να εγγυηθεί τα συμφέροντα της χώρας μέσα σε αυτό. Δηλώνει με κάθε τρόπο την επαγγελματική του ταυτότητα. Είμαι διπλωμάτης φωνάζει σε κάθε του εμφάνιση και σε κάθε του γραμμή. Και αν κάποιος μπορεί να του πιστώσει μία μεγάλη επιτυχία, αυτή είναι οι διπλωματικοί ελιγμοί του. Μην ξεχνάμε ότι από το απολυτό μηδέν του ΚΕΠ κατάφερε να βρει μία θέση στο αύριο της ΝΔ.
Ο Δημήτρης λοιπόν, με ρίζες από την Αρκαδία και την Ηλεία, σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Τις μεταπτυχιακές του σπουδές τις έκανε στις Βρυξέλλες, στην καρδιά της ΕΕ, αλλά και στη Βοστώνη, στην εκπαιδευτική πρωτεύουσα των ΗΠΑ. Φοιτά στη Διπλωματική Ακαδημία και μπαίνει στο Διπλωματικό Σώμα. Εξελίσσεται γρήγορα, και την ταραγμένη περίοδο του 1993 βρίσκεται Διευθυντής του Διπλωματικού Γραφείου του τότε Πρωθυπουργού, Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Βλέπουμε, ότι και ο Αβραμόπουλος, όπως και ο Σαμαράς, άλλος ένας από τους Δελφίνους, βρισκόταν σε καίριες θέσεις του συστήματος της Εξωτερικής Πολιτικής την περίοδο Μητσοτάκη.
Από τα σαλόνια του ΥΠΕΞ και των Πρεσβειών, το 1994 τον βρίσκει στα αλώνια του Δήμου Αθηναίων, απέναντι σε ένα από τα ..........
μεγάλα και παραδοσιακά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, το Θεόδωρο Πάγκαλο. Όταν ξεκινούσε η μονομαχία, πολλοί δεν πίστευαν ότι ο νέος στον πολιτικό στίβο, διπλωμάτης θα είχε τύχη απέναντι στο Θεόδωρο Πάγκαλο. Όμως ο σάλος της περίφημης πλέον δήλωσης «ο κύριος Τίποτα» έφερε τον Δημήτρη Αβραμόπουλο στο θώκο του Δήμου Αθηναίων. Το ατσαλάκωτο και κοινωνικό προφίλ του τον οδήγησαν σε μία δεύτερη θητεία, με ποσοστό μάλιστα ρεκόρ. Λίγα πράγματα έχουν να θυμούνται οι Αθηναίοι από το Δήμαρχο Δημήτρη, όπως τα περίφημα κάγκελα, αλλά από φιέστες χόρτασαν. Άλλωστε μην ξεχνάμε και τη μεγάλη του επιτυχία το ψηλότερο Χριστουγεννιάτικο δέντρο.
Ο Δημήτρης ένιωσε την κοινωνία να τον καλεί να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, να σπάσει τα δεσμά του δικομματισμού και των πολιτικών τζακιών, και αυτός τόλμησε, με σημαία τους χρυσούς κρίκους στο επιβλητικό μπλε βελούδο, δημιούργησε το Κίνημα Ελευθέρων Πολιτών. Όμως οι πολίτες μπερδεύτηκαν με το ΚΕΠ και πήγαν σε αυτά του Μπένου για διεκπεραίωση δηλώσεων. Ο Αβραμόπουλος έφτασε στο ναδίρ, δεν κατέβηκε καν στις εκλογές. Το 2000 δεν προσχώρησε στη ΝΔ.
Η ιστορία τον δικαίωσε, ο Αβραμόπουλος επέστρεψε το 2004, μαζί με τη ΝΔ στην εξουσία. Το κόμμα της ΝΔ αποκτούσε έναν ακόμη δελφίνο. Ανέλαβε το νεοσυσταθέν Υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, και έφερε έναν αέρα Hollywood και στην τουριστική πολιτική, αλλά και στην Κυβέρνηση. Στον Τουρισμό προσπάθησε, επένδυσε πολλά στην προβολή της Ελλάδας μέσα από το Hollywood, όχι ο Αβραμόπουλος δεν παρακάλεσε την Κίνα, όπως ο μετά-διάδοχος του Μαρκόπουλος να μας στείλει μερικούς τουρίστες και ξέρει πάρα πολύ καλά το Γαβρά.
Και ξαφνικά βρέθηκε στα βαθιά νερά της Υγείας. Ο Αβραμόπουλος χρησιμοποίησε τις ικανότητές του ως διπλωμάτης και κατάφερε να αποκρύψει τα προβλήματα στην υγεία για ένα διάστημα, δεν επέλεξε να συγκρουστεί με τα πιράνχας, του Αλέκου Παπαδόπουλου, ούτε με τα ράντζα, επέλεξε να κάνει την Εθελοντών Κοινωνία, ένα δικό του δίκτυο ΜΚΟ, στο χώρο της Υγείας και του Εθελοντισμού. Όμως η Υγεία είναι αμείλικτη και ξεροκέφαλη, και ο Δημήτρης έμεινε με τη βόμβα στα χέρια του και στον τελευταίο ανασχηματισμό, και δεν μπορεί να κρατήσει άλλο κάτω από το χαλί τα προβλήματα. Άλλωστε, διπλωμάτης είναι όχι μάγος.
Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος είναι σίγουρα ο πιο καλοντυμένος Έλληνας πολιτικός. Ίσως είναι ο μόνος που μπορεί να φορά καλοκαιρινά κοστούμια στις αποχρώσεις του μπεζ, χωρίς να μοιάζει αστείος. Έχει αρρενωπή και ηγετική παρουσία, γνώση του διεθνούς περιβάλλοντος και κοινωνικό έρισμα. Δεν έχει όμως θέση. Σε αντίθεση με τον Αντώνη Σαμαρά της Λαϊκής Δεξιάς και τη Ντόρα Μπακογιάννη της ελληνικής συντηρητικής φιλελεύθερης σχολής, ο Αβραμόπουλος βρίσκεται στη μέση. Δηλώνει δημοκρατικός και κοινωνικά φιλελεύθερος. Μπορεί να δημιούργησε μία δική του σχολή διπλωματίας, των διαπραγματεύσεων χωρίς αντικείμενο, αλλά χωρίς πολιτικό στίγμα και ιδεολογική πλατφόρμα δύσκολα θα καταφέρει να γίνει χαλίφης. Άλλωστε στα Βαλκάνια το Rayban ταιριάζει πιο πολύ στους celebrities. Μήπως να ξανασκεφτεί το πιο λαϊκά δεξιό μουστάκι του Μειμαράκη, όσο και αν δεν δένει με την αψεγάδιαστη γοητεία του; Πάντως ο Obama τη μεγάλη του μεταρρύθμιση την κάνει στην Υγεία.