Η λογική του ρεαλισμού

Γράφει ο Θάνος Οικονομόπουλος

Τι περιμένουν στην αγορά συναθροισμένοι; Την... πρώτη δημοσκόπηση! Και από ό,τι συνομολογούν οι «αγοραίοι» της κυβερνώσας Ν.Δ. από τα ευρήματά της θα εξαρτηθούν σε μεγάλο, αν όχι αποκλειστικό βαθμό οι αποφάσεις που αναμένεται (πριν από τις πυρκαγιές οι πάσης φύσεως δημοσιολογούντες ξεφυλλίζουν τη μαργαρίτα...) να λάβει ο πρωθυπουργός: ανασχηματισμός τώρα ή αργότερα (μετά τη ΔΕΘ, ένα εθιμικό ορόσημο που από πέρυσι αναδείχθηκε σε πρωταγωνιστικές θέσεις του πολιτικού γίγνεσθαι), προκήρυξη πρόωρων ή... ακόμη πιο πρόωρων εκλογών. Και όλα τούτα τα σημαντικά, εξαρτώνται από μια δημοσκόπηση και τις επόμενες που ’χουν δρομολογηθεί...

Δεν θα ’ναι η πρώτη φορά που στη νεοελληνική πραγματικότητα ένα «εργαλείο» της πολιτικής δουλειάς, οι δημοσκοπήσεις, περιβάλλεται με τον μανδύα της ουσίας της πολιτικής. Πιο πολύ ασχολούνται τα κομματικά επιτελεία με την ανάλυση των ευρημάτων των δημοσκοπήσεων και της «προβολής» τους στο άμεσο μέλλον (και ας λένε οι ειδικοί πως οι σχετικές μετρήσεις δεν είναι παρά η αποτύπωση μιας συγκεκριμένης στιγμής...), μεγαλύτερη σημασία δίνουν στον τομέα της «επικοινωνίας» της πολιτικής διαδικασίας, παρά στην παραγωγή αυτής καθ’ αυτής της πολιτικής – ε, ας μην παραπονιούνται μετά για την κατηφόρα που τραβάνε με συνέπεια και συνέχεια...

Αν καταγραφεί δημοσκοπικά μείωση της «ψαλίδας» ΠΑΣΟΚ - Ν.Δ., από αυτή που διαμορφώθηκε με τις ........
.ευρωεκλογές τότε –λένε οι εγκέφαλοι– είναι πολύ πιθανόν ο Καραμανλής να «επιχειρήσει» διεκδίκηση του παιχνιδιού, με την προκήρυξη εκλογών μέσα στο φθινόπωρο. Αν όχι, θα προτιμήσει (επιρρίπτοντας τις ευθύνες των πρόωρων εκλογών στο ΠΑΣΟΚ, που έχει συνδέσει τις εκλογές με την ανάδειξη Προέδρου της Δημοκρατίας τον Μάρτιο του ’10) να κάνει κάποιο «λίφτινγκ» του κυβερνητικού προσώπου, να σηματοδοτήσει(;) την εκκίνηση μιας (της ύστατης) ακόμη... «μεταρρυθμιστικής προσπάθειας» της κυβέρνησης, να δείξει στην κοινωνία πως ενδιαφέρεται «για έργα και όχι για εντυπώσεις...» και ό,τι του ξημερωθεί.

Χρήσιμες οι δημοσκοπήσεις, χρησιμότερη και αποτελεσματικότερη η πολιτική αίσθηση. Δεν μπορεί παρά να γνωρίζουν στη Ν.Δ. πως για ένα σωρό λόγους, στη διαμόρφωση των οποίων κυμαίνεται ανάλογα και η ευθύνη των κυβερνώντων, βιώνουν τη δυσμενέστερη περίοδο της πενταετούς «νέας διακυβέρνησης». Οι τελευταίες φωτιές, ήρθαν απλώς να επιβαρύνουν το ήδη βαρύ κλίμα. Δεν μπορεί παρά κάποιοι εχέφρονες να συνειδητοποιούν πως εδώ που έχουν φθάσει τα πράγματα, η μόνη ελπίδα να αντιμετωπισθούν, επικαιρικά έστω, τα μεγάλα προβλήματα, είναι η υπέρβαση. Και πως το μόνο περιθώριο που απομένει στο κυβερνών κόμμα, είναι να εμφανισθεί «σεμνό και ταπεινό» στην κοινωνία, να μιλήσει στη γλώσσα της αλήθειας, ν’ αναλάβει ευθέως τις ευθύνες που έχει και να επιχειρήσει σε όποιο χρόνο του μένει να διορθώσει όσα περισσότερα μπορεί.

Το επιχείρησε, καθυστερημένα, μετά την περσινή ΔΕΘ - Ματζικέρτ, μ’ ένα ανασχηματισμό και μια πρωθυπουργική ομιλία στο νέο, προ εννεαμήνου, κυβερνητικό σχήμα, που ήταν... κόπια από την αντίστοιχη του πρώτου μετεκλογικού υπουργικού συμβουλίου, το 2004. Το πείραμα δεν πέτυχε. Η απόσταση μεταξύ κυβερνητικών έργων και πρωθυπουργικών «παραινέσεων», ατυχέστατοι κυβερνητικοί χειρισμοί και πολιτικές επιλογές (αποχωρήσεις από τη Βουλή, πρόωρο κλείσιμο του Σώματος κ.λπ.) αναποτελεσματικότητα στα επιμέρους και τα συνολικά του «νέου» κυβερνητικού σχήματος, έφεραν το γνωστό αποτέλεσμα των ευρωεκλογών και τα μέχρι σήμερα απόνερά του.

Τι θα προσφέρει ένας ακόμη καθαρά επικοινωνιακός ανασχηματισμός, που θα έχει βάθος «χρόνου δράσης» ελάχιστους μήνες; Και ποιο το ουσιαστικό νόημα (σε επίπεδο εθνικού συμφέροντος, όχι μικρο-εσωκομματικών σχεδιασμών) μιας... «προωρότερης» προσφυγής στις κάλπες, με την ελπίδα μια διαφαινόμενη «συντριβή» να τη μετατρέψουν σε «ήττα»; Το χειρότερο σε επίπεδο οικονομίας και κοινωνίας, μπορεί να περιορισθεί με έργα αδιάφορα του πολιτικού κόστους και συγκεκριμένες υπερβατικές πολιτικές. Οχι με τακτικισμούς...
Θάνος Οικονομόπουλος